Indianapolis 500
Indianapolis 500 (także: Indy 500) – wyścig samochodowy rozgrywany corocznie na torze Indianapolis Motor Speedway w mieście Speedway, w stanie Indiana, w Stanach Zjednoczonych. Rozgrywany od 1911 roku wyścig odbywa się w ostatnią niedzielę maja na dystansie 500 mil, czyli 200 okrążeń. Jest to jedno z największych wydarzeń sportowych na świecie, oglądane na żywo przez około 270 tysięcy widzów.
Wieloletnią tradycją wyścigu Indianapolis 500 jest to, że zwycięzca na podium zamiast butelki szampana otrzymuje butelkę mleka. W 1933 roku ten zwyczaj zapoczątkował Louis Meyer, choć na stałe wszedł do obiegu dopiero trzy lata później. Z kilkoma wyjątkami (głównie w latach 40. i 50. XX wieku) obowiązuje do dziś. Od 1956 roku tylko jeden kierowca wyłamał się z tego zwyczaju, mianowicie Emerson Fittipaldi, który w 1993 roku wypił butelkę soku pomarańczowego.
W latach 1950–1960 wyścig był jedną z eliminacji mistrzostw świata Formuły 1.
Zwycięzcy Indianapolis 500
edytuj- * – wyścig skrócony z powodu deszczu
Lista osób, które zginęły w trakcie zawodów
edytujW trakcie oraz w kwalifikacjach do wyścigu Indianapolis 500 zginęło wielu sportowców i osób związanych z wyścigami.
Kierowcy
edytujWyścig Indianapolis 500
edytujKierowcy, którzy zginęli podczas wyścigu Indianapolis 500:
- 1909: William Borque (wyścig na krótszym dystansie; pierwszy znany kierowca, który zginął podczas wyścigu)
- 1919: Louis LeCocq, Arthur Thurman
- 1929: Bill Spence
- 1933: Mark Billman, Lester Spangler
- 1935: Clay Weatherly
- 1939: Floyd Roberts
- 1947: Shorty Cantlon
- 1955: Bill Vukovich
- 1958: Pat O'Connor
- 1964: Eddie Sachs, Dave MacDonald
- 1973: Swede Savage (zmarł w szpitalu 2 lipca)
Testy, treningi i kwalifikacje
edytujKierowcy, którzy zginęli podczas testów, treningów i kwalifikacji:
- 1910: Tommy Kincaid (wyścig na krótszym dystansie)
- 1911: Harry Martin
- 1926: Herbert Jones
- 1931: Joe Caccia
- 1932: M. C. Jones
- 1933: William Denver
- 1934: Peter Kreis
- 1935: Johnny Hannon, Stubby Stubblefield
- 1940: George Bailey
- 1948: Ralph Hepburn
- 1949: George Metzler
- 1953: Chet Miller
- 1955: Manuel Ayulo
- 1957: Keith Andrews
- 1959: Jerry Unser, Bob Cortner
- 1961: Tony Bettenhausen (praktyka)
- 1966: Chuck Rodee
- 1968: Mike Spence
- 1972: Jim Malloy
- 1973: Art Pollard (praktyka)
- 1982: Gordon Smiley (rozgrzewka w czasie kwalifikacji)
- 1992: Jovy Marcelo (praktyka)
- 1996: Scott Brayton (praktyka)
- 2003: Tony Renna (prywatne październikowe testy Firestone)
Służby
edytujMechanicy, którzy zginęli w czasie wyścigu Indianapolis 500
edytuj- 1909: Harry Holcomb, Claude Kellum (wyścig na krótszym dystansie)
- 1911: Sam Dickson
- 1919: Robert Bandini, Nicholas Molinero
- 1930: Paul Marshall
- 1933: G.L. "Monk" Jordan
Mechanicy, którzy zginęli podczas treningów
edytuj- 1931: Clarence Grover
- 1932: Harry Cox
- 1933: Bob Hurst
- 1934: Robert Hahn
- 1935: Leo Whitaker
- 1937: Albert Opalko
- 1939: Lawson Harris
Personel w trakcie wyścigu
edytuj- 1937
- George Warford (strażak); Indianapolis, Indiana
- Otto Rhode (członek zespołu), Toledo.
- 1961
- 1973
- Armando Teran; Santa Monica, Kalifornia – Po wypadku Swede Savage, Teran został przejechany przez straż pożarną. Teran pracował przy "lizaku" na pit stopie w zespole Grahama McRae'a.
Widzowie
edytujLista ofiar wyścigu
edytuj- 1909 (wyścig na krótszym dystansie)
- Homer Joliff; Franklin, Indiana
- James West, Indianapolis, Indiana
- 1923
- 1938
- Everett Spence; Terre Haute Indiana
- 1960
- Fred Linder; Indianapolis, Indiana (zawaliło się prowizoryczne rusztowanie)
- William Craig, Zionsville Indiana (zawaliło się prowizoryczne rusztowanie)
- 1987
- Lyle Kurtenbach; Rothschild, Wisconsin (Tony Bettenhausen Jr. stracił koło na trzecim zakręcie. Chwilę później Roberto Guerrero uderzył w oponę, ta natomiast wystrzeliła w górę i poleciała w najlepsze trybuny "K", po czym spadła na Kurtenbacha.
Przypadkowe ofiary poza torem
edytuj- 1931
- Wilbur Brink; Indianapolis – Brink miał 12 lat, gdy bawił się na swoim podwórku położonym obok toru. Gdy doszło do wypadku, koło jednego z samochodów odbiło się i przeleciało przez płot spadając i zabijając chłopca.
Bibliografia
edytuj- Racing Is a Sport – But It’s Not a Game. indymotorspeedway.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona Indy 500 (ang.)