I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika we Lwowie

I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika we Lwowiepolska szkoła z siedzibą we Lwowie w okresie II Rzeczypospolitej, od 1938 o statusie gimnazjum i liceum ogólnokształcącego.

I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika we Lwowie
gimnazjum / liceum ogólnokształcące
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lwów

Adres

ul. Ludwika Kubali 4

Data założenia

1817

Patron

Mikołaj Kopernik

brak współrzędnych

Historia

edytuj

Pierwotnie szkoła została utworzona w okresie zaboru austriackiego 7 listopada 1817[1][2]. Miała wówczas charakter trzyletniej szkoły realnej i była wzorowana na szkole św. Anny z Wiednia[2]. W 1835 została rozszerzona o Akademię Realną i Handlową (trzy roczne kursy), zaś w 1845 wcielona jako szkoła realna 2-klasowa do Akademii Technicznej, po czym odłączona od niej w 1856[2]. Funkcjonowała w tym okresie w domu Darowskiego przy ul. Ormiańskiej 2 (po 1848 działał tam Dom Narodny)[2]. Około 1854/1856 została połączona w jeden zakład z 2-klasową niższą szkołą realną (dotąd działającą przy szkole wzorowej) i odtąd funkcjonowała jako „Wyższa Szkoła Realna”, początkowo 6-klasowa, od 1872 jako 7-klasowa[1][2]. Od 1876 była ulokowana w gmachu przy ulicy Kamiennej 2, wybudowanym kosztem gminy miasta Lwowa[1][2]. Od około 1908 szkoła funkcjonowała jako „C. K. I Wyższa Szkoła Realna”.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości władze II Rzeczypospolitej w 1921 przekształciły szkołę w gimnazjum typu matematyczno-przyrodniczego, nadając jej patronat Mikołaja Kopernika i nazwę „I Gimnazjum matematyczno-przyrodnicze im. Mikołaja Kopernika we Lwowie”[1][2]. Gimnazjum nadal funkcjonowało pod adresem ul. Kamiennej 2, a po przemianowaniu przy ul. Kubali 2[1][2][3]. W 1926 w gimnazjum prowadzono osiem klas w 14 oddziałach, w których uczyło się 480 uczniów wyłącznie płci męskiej[1]. Gimnazjaliści nosili czapki-rogatywki w kolorze granatowym z niebieskim otokiem[2].

Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „I Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika we Lwowie” zostało przekształcone w „I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika we Lwowie” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie matematyczno-fizycznym[4].

Do 1939 szkoła mieściła się pod adresem ulicy Ludwika Kubali 4[5] (obecna ulica Szuchewycza)[6].

Dyrektorzy

edytuj

Nauczyciele

edytuj

Uczniowie i absolwenci

edytuj
Absolwenci
Uczniowie

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 136.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Zbysław Popławski: Gimnazja na odłączonych ziemiach Małopolski Wschodniej. lwow.com.pl. [dostęp 2019-11-15].
  3. XLIV. Sprawozdanie Państwowej I Szkoły Realnej względnie I Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Mikołaja Kopernika we Lwowie za rok szkolny 1920/21. Lwów: 1921, s. 7.
  4. Państwowe licea i gimnazja w Okręgu Szkolnym Lwowskim. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 6, s. 262, 30 czerwca 1938. 
  5. Ilustrowany informator miasta Lwowa ze spisem miejscowości województwa lwowskiego na rok 1939. Kraków: 1939, s. 17.
  6. Nazwy ulic Lwowa. lwow.com.pl. [dostęp 2020-03-25].
  7. I. Kronika zakładu. W: Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum XII im. Stan. Szczepanowskiego we Lwowie za rok szkolny 1928/29. Lwów: 1929, s. 5.
  8. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 17, s. 330, 1 listopada 1925. 
  9. Tomasz Pudłocki. Prof. dr hab. Mieczysław Ziemnowicz. „Nasz Przemyśl”. Nr 1, s. 42, 2007. 
  10. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 10, s. 678, 15 listopada 1937. 

Linki zewnętrzne

edytuj