Frank Shields
Francis Xavier Shields (ur. 18 listopada 1909 w Oklahoma City, zm. 19 sierpnia 1975 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1909 |
Data i miejsce śmierci |
19 sierpnia 1975 |
Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
Gra pojedyncza | |
Roland Garros |
4R (1933) |
Wimbledon |
F (1931) |
US Open |
F (1930) |
Gra podwójna | |
US Open |
F (1933) |
Był trzykrotnie żonaty, wszystkie związki kończyły się rozwodami. Jego pierwszą żoną była Rebecca Tenney, którą poślubił w 1932 roku, a rozwiódł się osiem lat później. Ożenił się następnie z włoską arystokratką Donną Mariną Torlonia di Civitella-Cesi (1916–1960), którą poznał w czasie turnieju tenisowego w Rzymie. Była ona siostrą księcia Alessandro Torlonia di Civitella-Cesi, zięcia króla Hiszpanii Alfonsa XIII. W 1949 roku Shields zawarł trzecie małżeństwo, z córką finansisty Katharine Mortimer. Z drugiego małżeństwa miał syna Francisa Alexandra i córkę Cristianę Marinę (zamężną D'Onofrio), z trzeciego małżeństwa – syna Williama Xaviera i córkę Katharine. Wnuczką Franka Shieldsa jest aktorka Brooke Shields, była żona amerykańskiego tenisisty Andre Agassiego.
Poza tenisem Shields wystąpił w kilku rolach w produkcjach hollywoodzkich pod koniec lat 30. (m.in. Come and Get It, 1936 i Dead End, 1937, u boku Humphreya Bogarta).
Kariera tenisowa
edytujW 1930 roku Shields doszedł do finału mistrzostw USA, gdzie uległ Johnowi Doegowi. Doeg wygrał 10:8, 1:6, 6:4, 16:14, a Shields nie wykorzystał przy stanie 13:14 w czwartym secie piłki setowej na wyrównanie stanu meczu. Shields był ponadto w półfinałach mistrzostw USA w 1928 roku (porażka z Henrim Cochetem) i 1933 roku (porażka z Jackiem Crawfordem).
W 1931 roku Shields awansował do finału Wimbledonu po zwycięstwie m.in. w półfinale z Jeanem Borotrą. Doznał jednak kontuzji w meczu mikstowym i zrezygnował z występu w finale singla, stając się w ten sposób jedynym finalistą Wimbledonu, który oddał mecz walkowerem.
Frank Shields w mistrzostwach USA był także w finale gry podwójnej, w 1933 roku wspólnie z Frankiem Parkerem. Para poniosła porażkę George’em Lottem i Lesterem Stoefenem. Shields był także uczestnikiem finału gry mieszanej, w 1930 roku, z Marjorie Morrill, razem z którą przegrał z Edith Cross i Wilmerem Allisonem.
Shields wygrał m.in. turniej w Cincinnati w 1930 roku.
Między 1928 a 1945 rokiem osiem razy klasyfikowany był w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego, w tym jako nr 1. w 1933 roku, a nr 2. w 1930 roku. Na początku lat 30. był również wśród dziesięciu najlepszych tenisistów świata w klasyfikacji The Daily Telegraph, w tym jako nr 5. w latach 1930–1931.
W 1931, 1932 i 1934 roku występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Wygrał 19 z 25 pojedynków, mając na koncie m.in. zwycięstwa nad Australijczykami Jackiem Crawfordem i Harrym Hopmanem. Uczestniczył m.in. w zwycięskim meczu z Australią w 1934 roku, kiedy zdobył decydujący punkt po pokonaniu Viviana McGratha (Australijczycy prowadzili po pierwszym dniu 2:0). W finale w 1934 roku przeciwko Brytyjczykom przegrał zarówno z Fredem Perrym, jak i Bunnym Austinem, a w finale międzystrefowym w 1932 roku przeciwko Niemcom uległ Gottfriedowi von Crammowi i Danielowi Prennowi. Amerykanie awansowali wówczas do finału dzięki punktom siglowym Ellswortha Vinesa i deblowemu zwycięstwu Wilmera Allisona i Johna Van Ryna. W 1951 roku Shields pełnił funkcję kapitana reprezentacji daviscupowej, doprowadzając ją do finału, gdzie Amerykanie nie sprostali Australijczykom.
W 1964 roku Shields został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
edytujGra pojedyncza (0–2)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Doeg | 8:10, 6:1, 4:6, 14:16 |
Finalista | 2. | 1931 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Sidney Wood | walkower |
Gra podwójna (0–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1933 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Frank Parker | George Lott Lester Stoefen |
13:11, 7:9, 7:9, 3:6 |
Gra mieszana (0–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Marjorie Morrill | Edith Cross Wilmer Allison |
4:6, 4:6 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
Linki zewnętrzne
edytuj- Frank Shields w bazie IMDb (ang.)
- Frank Shields w bazie Filmweb