Frank Shields

tenisista amerykański

Francis Xavier Shields (ur. 18 listopada 1909 w Oklahoma City, zm. 19 sierpnia 1975 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista.

Frank Shields
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1909
Oklahoma City

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1975
Nowy Jork

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Gra pojedyncza
Roland Garros

4R (1933)

Wimbledon

F (1931)

US Open

F (1930)

Gra podwójna
US Open

F (1933)

Był trzykrotnie żonaty, wszystkie związki kończyły się rozwodami. Jego pierwszą żoną była Rebecca Tenney, którą poślubił w 1932 roku, a rozwiódł się osiem lat później. Ożenił się następnie z włoską arystokratką Donną Mariną Torlonia di Civitella-Cesi (1916–1960), którą poznał w czasie turnieju tenisowego w Rzymie. Była ona siostrą księcia Alessandro Torlonia di Civitella-Cesi, zięcia króla Hiszpanii Alfonsa XIII. W 1949 roku Shields zawarł trzecie małżeństwo, z córką finansisty Katharine Mortimer. Z drugiego małżeństwa miał syna Francisa Alexandra i córkę Cristianę Marinę (zamężną D'Onofrio), z trzeciego małżeństwa – syna Williama Xaviera i córkę Katharine. Wnuczką Franka Shieldsa jest aktorka Brooke Shields, była żona amerykańskiego tenisisty Andre Agassiego.

Poza tenisem Shields wystąpił w kilku rolach w produkcjach hollywoodzkich pod koniec lat 30. (m.in. Come and Get It, 1936 i Dead End, 1937, u boku Humphreya Bogarta).

Kariera tenisowa

edytuj

W 1930 roku Shields doszedł do finału mistrzostw USA, gdzie uległ Johnowi Doegowi. Doeg wygrał 10:8, 1:6, 6:4, 16:14, a Shields nie wykorzystał przy stanie 13:14 w czwartym secie piłki setowej na wyrównanie stanu meczu. Shields był ponadto w półfinałach mistrzostw USA w 1928 roku (porażka z Henrim Cochetem) i 1933 roku (porażka z Jackiem Crawfordem).

W 1931 roku Shields awansował do finału Wimbledonu po zwycięstwie m.in. w półfinale z Jeanem Borotrą. Doznał jednak kontuzji w meczu mikstowym i zrezygnował z występu w finale singla, stając się w ten sposób jedynym finalistą Wimbledonu, który oddał mecz walkowerem.

Frank Shields w mistrzostwach USA był także w finale gry podwójnej, w 1933 roku wspólnie z Frankiem Parkerem. Para poniosła porażkę George’em Lottem i Lesterem Stoefenem. Shields był także uczestnikiem finału gry mieszanej, w 1930 roku, z Marjorie Morrill, razem z którą przegrał z Edith Cross i Wilmerem Allisonem.

Shields wygrał m.in. turniej w Cincinnati w 1930 roku.

Między 1928 a 1945 rokiem osiem razy klasyfikowany był w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego, w tym jako nr 1. w 1933 roku, a nr 2. w 1930 roku. Na początku lat 30. był również wśród dziesięciu najlepszych tenisistów świata w klasyfikacji The Daily Telegraph, w tym jako nr 5. w latach 1930–1931.

W 1931, 1932 i 1934 roku występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Wygrał 19 z 25 pojedynków, mając na koncie m.in. zwycięstwa nad Australijczykami Jackiem Crawfordem i Harrym Hopmanem. Uczestniczył m.in. w zwycięskim meczu z Australią w 1934 roku, kiedy zdobył decydujący punkt po pokonaniu Viviana McGratha (Australijczycy prowadzili po pierwszym dniu 2:0). W finale w 1934 roku przeciwko Brytyjczykom przegrał zarówno z Fredem Perrym, jak i Bunnym Austinem, a w finale międzystrefowym w 1932 roku przeciwko Niemcom uległ Gottfriedowi von Crammowi i Danielowi Prennowi. Amerykanie awansowali wówczas do finału dzięki punktom siglowym Ellswortha Vinesa i deblowemu zwycięstwu Wilmera Allisona i Johna Van Ryna. W 1951 roku Shields pełnił funkcję kapitana reprezentacji daviscupowej, doprowadzając ją do finału, gdzie Amerykanie nie sprostali Australijczykom.

W 1964 roku Shields został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (0–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1930 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   John Doeg 8:10, 6:1, 4:6, 14:16
Finalista 2. 1931 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Sidney Wood walkower

Gra podwójna (0–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1933 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Frank Parker   George Lott
  Lester Stoefen
13:11, 7:9, 7:9, 3:6

Gra mieszana (0–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1930 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Marjorie Morrill   Edith Cross
  Wilmer Allison
4:6, 4:6

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj