Engraulisrodzaj ryb promieniopłetwych z podrodziny Engraulinae w obrębie rodziny sardelowatych (Engraulidae), określanych w języku polskim nazwą zwyczajową sardele. Są to ryby ławicowe, o dużym znaczeniu gospodarczym.

Engraulis
Cuvier, 1816[1]
Ilustracja
Sardela japońska (E. japonicus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Nadrząd

śledziopodobne

Rząd

śledziokształtne

Podrząd

śledziowce

Rodzina

sardelowate

Podrodzina

Engraulinae

Rodzaj

Engraulis

Typ nomenklatoryczny

Clupea encrasicolus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

9 gatunków – zobacz opis w tekście

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Pelagialne wody oceaniczne strefy ciepłej i umiarkowanej, na głębokościach od 1–400 m[6][7].

Morfologia

edytuj

Długość ciała do 24,8 cm; masa ciała (największa opublikowana) 68 g[7].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1816 roku przyrodnik i zoolog Georges Cuvier w publikacji własnego autorstwa o tytule Królestwo zwierząt podzielone według swojej organizacji, aby służyć jako podstawa do historii naturalnej zwierząt i wprowadzenie do anatomii porównawczej[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[8] sardela europejska (E. encrasicolus).

Etymologia

edytuj
  • Engraulis (Langraulis): gr. εγγραυλις engraulis, εγγραυλιδος engraulidos ‘sardela’[9].
  • Encrasicholus: gr. εγκρασιχολος enkrasikholos ‘sardela’[9]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Clupea encrasicolus Linnaeus, 1758.
  • Alpismaris: etymologia nieznana, Swainson nie podał znaczenia nazwy rodzajowej[3].
  • Austranchovia: łac. auster, austri ‘południe’ (tj. Australia)[10]; rodzaj Anchovia Jordan & Evermann, 1895. Gatunek typowy: Atherina australis Shaw, 1790.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

  1. Nomen nudum.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Engraulis Cuvier, 1816.

Przypisy

edytuj
  1. a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 2: Les reptiles, les poissons, les mollusques, et les annélides. Paris: Chez Déterville, s. 174. (fr.).
  2. J. Fleming: A history of British animals: exhibiting the descriptive characters and systematical arrangement of the genera and species of quadrupeds, birds, reptiles, fishes, mollusca, and radiata of the United Kingdom; including the indigenous, extirpated, and extinct kinds, together with periodical and occasional visitants. Edinburgh: Bell & Bradfute, 1828, s. 183. (ang.).
  3. a b W. Swainson: The natural history of fishes, amphibians, & reptiles, or monocardian animals. Cz. 1. London: Longman & Co., 1839, s. 90. (ang.).
  4. A. Gruvel & A. Bouyat: Les pêcheries de la côte occidentale d’Afrique. Paris: A. Chalamel, 1906, s. 156. (fr.).
  5. G.P. Whitley. New names for Australian fishes. „The Australian Zoologist”. 6 (4), s. 311, 1931. (ang.). 
  6. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 4 lutego 2025 [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  7. a b R. Froese & D. Pauly: Scientific Names where Genus Equals Engraulis. FishBase (ver. (10/2024)). [dostęp 2025-02-07]. (ang.).
  8. J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 385. (ang.).
  9. a b Ch. Scharpf: Family Engraulidae Gill 1861 (Anchovies). The ETYFish Project. [dostęp 2025-02-07]. (ang.).
  10. E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 31. (ang.).
  11. a b c d S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo morskie, 1982, s. 190. ISBN 83-215-2103-7.
  12. a b c G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.