Dies irae (cykl Jerzego Żuławskiego)
Dies irae – cykl sonetów młodopolskiego poety Jerzego Żuławskiego[1][2] z 1898. Składa się z dziewięciu utworów. Tytuł jest aluzją do średniowiecznego hymnu o tematyce apokaliptycznej Dies irae, czyli Dzień gniewu, przypisywanego Tomaszowi z Celano. Sonety z omawianego cyklu są napisane trzynastozgłoskowcem.
- Czas stanął. Śmierć skończyła już dzieło zniszczenia
- i otarłszy krew skrzepłą z swej paszczęki wilczej,
- nad zgliszczami i gruzem usiadła i milczy —
- po raz pierwszy bezczynna od świata stworzenia.
Zobacz też: Dies irae (hymn Jana Kasprowicza).
Przypisy
edytuj- ↑ Halina Floryńska-Lalewicz: Jerzy Żuławski. culture.pl. [dostęp 2017-01-10]. (pol.).
- ↑ Żuławski Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-01-10].