Bitwa w Cieśninie Kaletańskiej

Bitwa w Cieśninie Kaletańskiej – bitwa morska stoczona podczas I wojny światowej nocą z 20 na 21 kwietnia 1917 roku w Cieśninie Kaletańskiej pomiędzy lekkimi siłami marynarki niemieckiej i marynarki brytyjskiej.

Bitwa w Cieśninie Kaletańskiej

I wojna światowa
HMS „Broke” po bitwie musiał być odholowany do portu
Czas	21 kwietnia 1917
Miejsce	Cieśnina Kaletańska, La Manche
Wynik	zwycięstwo Brytyjczyków
Strony konfliktu
Wielka Brytania  Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Edward Evans Bernd von Arnim
Siły
2 niszczyciele (lidery) 6 niszczycieli
Straty
2 lidery uszkodzone 2 torpedowce zatopione 71 zabitych[1]
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii miejsce bitwy
51°01′N 1°29′E/51,016667 1,483333

20 kwietnia dwie grupy niemieckich niszczycieli wpłynęły do Cieśniny Kaletańskiej. Ich zadaniem było zbombardowanie pozycji aliantów na brzegu i zaatakowanie okrętów patrolujących zaporę minową Dover, która zapobiegała przedostawaniu się okrętów niemieckich do kanału La Manche. Tuż przed północą sześć niszczycieli zbombardowało Calais, a sześć kolejnych zbombardowało Dover.

Dwa lidery Royal Navy, HMS „Broke” (dowódca Edward Evans) i HMS „Swift”, znajdowały się na patrolu w pobliżu Dover i zaatakowały niemieckie okręty w nocy 21 kwietnia 1917 w rejonie Goodwin Sands.

Okręty przystąpiły do walki artyleryjskiej. W trakcie powstałego zamieszania „Swift” storpedował i zatopił G 85, a „Broke” staranował G 42. Gdy okręty się sczepiły, pomiędzy ich załogami rozpoczęła się walka wręcz. „Broke” ostatecznie uwolnił się, a G42 zatonął.

Oba niszczyciele brytyjskie zostały uszkodzone, przy czym „Broke” musiał zostać odholowany do portu. Dziesięć pozostałych niemieckich niszczycieli dotarło do swoich baz bez strat.