Alfons Tomaszewski

polski duchowny rzymskokatolicki

Alfons Tomaszewski (ur. 20 września 1907 w Lubiewie, zm. 10 września 1979 w Katowicach) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz parafii św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach, sędzia prosynodalny, obrońca węzła małżeńskiego, kanonik honorowy Kapituły Katedralnej w Katowicach.

Alfons Tomaszewski
Ilustracja
Medalion na nagrobku z wizerunkiem ks. Alfonsa Tomaszewskiego
Data i miejsce urodzenia

20 września 1907
Lubiewo

Data i miejsce śmierci

10 września 1979
Katowice

Miejsce pochówku

cmentarz przy ul. W. Wróblewskiego

Administrator i proboszcz parafii św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach
Okres sprawowania

1951–1972

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja katowicka

Prezbiterat

29 czerwca 1933

Życiorys

edytuj
 
Tablica pamiątkowa w kruchcie bogucickiej bazyliki upamiętniająca ks. Alfonsa Tomaszewskiego (2024)
 
Nagrobek ks. Alfonsa Tomaszewskiego na bogucickim cmentarzu parafialnym (2007)

Urodził się 20 września 1907 roku w Lubiewie[1] w rodzinie listonosza Anastazego i Domiceli z d. Mrozik. Uczęszczał do tamtejszej szkoły powszechnej, a następnie w latach 1920–1928 do Państwowego Gimnazjum w Świeciu. Jako gimnazjalista należał do Sodalicji Mariańskiej. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1928 roku. Wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 29 czerwca 1933 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa Stanisława Adamskiego[2].

Po święceniach pełnił posługę zastępczą w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim, a w sierpniu 1933 roku został jej stałym wikariuszem. W październiku 1935 roku został kapelanem męskiego i żeńskiego hufca harcerskiego „Nad Odrą” w Wodzisławiu Śląskim. We wrześniu 1936 roku mianowano go wikariuszem w parafii Matki Bożej Bolesnej w Rybniku. W 1939 roku brał udział w kursie wakacyjnym we Francji zorganizowanym przez Institut d`Etudes Francaises de Tauraine przy Uniwersytecie w Tours, a w tym samym roku zdał egzamin proboszczowski[2].

W grudniu 1939 roku skierowano go jako wikariusza do parafii katedralnej śś. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach[2], a w latach 1942–1945 był jej substytutem[3]. W latach 1945–1946 był substytutem parafii św. Anny w Janowie[4]. W latach 1946–1951 był administratorem parafii św. Józefa w Katowicach-Załężu[1], a jego posługa zbiegła się z obchodzoną w 1950 roku uroczystością 50-lecia zakończenia budowy kościoła parafialnego[5].

10 września 1951 bp Stanisław Adamski mianował go administratorem parafii św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach[2], a w 1957 roku został jej pierwszym powojennym proboszczem[6]. W trakcie swojej posługi, w 1954 roku przebudowano ołtarz główny kościoła, a z bocznego do głównego ołtarza przeniesiono obraz Matki Bożej Boguckiej[7].

24 marca 1952 roku uzyskał nominację na sędziego prosynodalnego[8], a 20 grudnia 1974 roku nominowano go obrońcą węzła małżeńskiego[9]. Ponadto był członkiem Rady Administracyjnej Diecezji Katowickiej oraz wizytatorem Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi w Katowicach. Pełnił także funkcję dziekana dekanatu Katowice-Północ. W uznaniu jego zasług bp Herbert Bednorz mianował go kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach oraz dziekanem honorowym[2].

W 1972 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Tucholi[6].

Zmarł 10 września 1979 roku[1] w Katowicach[6]. Został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ulicy W. Wróblewskiego[1].

Upamiętnienie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Prandzioch-Goretzki 2021 ↓, s. 23.
  2. a b c d e E-ncyklopedia, Historia Kościoła na Śląsku: Tomaszewski Alfons. silesia.edu.pl. [dostęp 2024-10-02]. (pol.).
  3. Katalog… 2005 ↓, s. 270.
  4. Katalog… 2005 ↓, s. 204.
  5. Prandzioch-Goretzki 2021 ↓, s. 31.
  6. a b c Piwowarczyk 2014 ↓, s. 45.
  7. Piwowarczyk 2014 ↓, s. 76.
  8. Górka i Typańska 1995 ↓, s. 318.
  9. Górka i Typańska 1995 ↓, s. 320.
  10. Piwowarczyk 2014 ↓, s. 77.

Bibliografia

edytuj