Mercat

Un Mercat, en economia, es un ensemble de transaccions de procediments o d'escambis de bens o servicis entre d'individús. Lo mercat fa pas referéncia dirèctament al benefici o a las entrepresas, mas simplament a l'acòrdi mutual dins l'encastre de las transaccions. Aquelas pòdon aver coma participants d'individús, d'entrepresas, de cooperativas, d'ÒNG, entre d'autres.

Lo mercat es tanben l'environament social (o virtual) que dona las condicions per l'escambi. En d'autres mots, se deu interpretar coma l'institucion o organizacion sociala que los ofreires (productors, vendeires) e demandeires (consomators o crompraires) d'un tipe detereminat de ben o servici, dintran dins una estrecha relacion comerciala per de realizar de transaccions comercialas.

Los primièrs mercats de l'istòria foncionavan mejançant lo tròc. Après l'apareisson de la moneda, comencèron a se desvolopar de còdis de comèrci que, en darrièra instància, ne resultant las entrepresas modèrnas nacionalas e internacionalas.

A mesura que la produccion aumentava, las comunicacions e los escambis comencèron a exercir un ròtle mai important dins los mercats.

Una definicion de mercat segon lo marqueting: Organizacions o d'individús amb de besonhs o de desirs qu'an la capacitat e qu'an la volontat per crompar de bens e de servicis per satisfar los sieus besonhs.

• Un mercat es un arrengament que que siá que permet que los crompaires e vendeires obtengan d'informacions e i fagan de negòcis entre eles^[1]
• Un mercat es un mecanisme mejans que los crompaires e de vendeires interagisson per determinar lo prètz e d'escambiar de bens e de servicis.^[2]
• Un mercat es un grop de crompaires e vendeires d'un ben o servici en particular.^[3]

Entre las diferentas de classas de mercats se pòdon distinguir:

• Los mercats de detalh e los mercats de gròs o de distributors.
• Los mercats de produchs intermediaris o de matèrias primièras.
• Los mercats de valors (de borsas de valors).

Autra division o classament se pòt far^[4]

• Segon lo tipe de bien o servici que s'escambia, podèm parlar de mercats de bens e servicis e de mercats de factors de production. Dins una economia de mercat, los mercats de bens e servicis son aqueles que determinan çò que se deu produire e los de factors respondent als problèmas de saber cossí e per qui produire.
• Segon lo gra de competéncia o de l'estructura del mercat, parlam de mercats concurrencials e non concurrencials. Dins lo primièrs, lo nombre de participants es fòrça naut pas degun a lo poder sus las condicions del mercat, es a dire, prètz e quantitat. Dins los segonds, que lo nombre de participants siá mai redusit o per d'autras causas que seràn explicadas mai tard, unes dels participants dins lo mercat a un cèrt poder sobre la determinacion del prètz e/o de la quantitat.
• Segon lo gra de regulacion, los mercats pòdon èsser liures o regulats. Un mercat es liure quand pas cap d'autoritat contròtla las condicions del mercat, de biais que los participants crompan e vendon liurament, e lo prètz es lo resultat de l'interaccion d'ofèrtas e de demandas. Parlam de mercats intervencionistas o regulats quand lo prètz o la quantitat son determinats per quicòm fòra del mercat.
• Tanben existisson de «mercats negres». Aqueles fan referéncia als mercats que foncionan al marge de la legalitat, que siá que s'escambia de bens e de servicis illegals, o que las activitats que realizadas escapan al contraròtle de las autoritats economicas e son pas comptabilizadas dins lo produch nacional d'un país.

Lo tèrme mercat s'emplega tanben per se far referéncia a la demanda de consomacion potenciala o estimada. Lo concèpte classic de mercat de liure concuréncia definís un tipe de mercat ideal, ont la quantitat dels agents economics en interrelacions, tant los crompaires coma los vendeires, an pas la capacitat de modificar lo prètz (concuréncia pura e perfiècha), se n'es autrament, dins un mercat ont concorrisson un nombre redusit de vendeires, es un oligopòli. Dins lo cas extrèma, a ont la competéncia es inexistenta, se destria lo mercat qu'es contarotlat per un sol productor: un monopòli . Dins totas aquelas situacions i a los productors partejant lo mercat amb una granda quantitat de crompaires, amb paucs o amb pas mai qu'un. Segon l'estructura intèrna, lo nombre d'agents que participan al mercat e lo nivèl de concurréncia, se los pòdon classificar en:

• Mercats de concurréncia pura e perfiècha.
• Mercats de concurréncia imperfiècha.

Totes los mercats son pas eficaces dins lo sens que pas per totes existís de condicions tecnicas requeridas per una concurréncia perfiècha. Los mercats eficaces o de concurréncia perfiècha son aqueles ont existisson fòrça vendeires e crompaires d'un meteis ben o servici que pas degun d'aqueles, agissent independentament, pòt influenciar sus la determinacion del prètz e qu'aquel es donat e fixat per las quita fòrças del mercat.

La concurréncia pura e perfiècha es una representacion idealizada dels mercats de bens e servicis que l'interaccion recipròca de l'ofèrta e la demanda determina lo prètz. Un mercat de concurréncia pura e perfiècha existís quand i a fòrça crompaires e fòrça vendeires, de biais que pas cap de crompaire o vendeire individual exercís una influéncia decisiva sul prètz. Per que se realize, se cal complir aqueles set elements:

1. Existéncia d'un grand nombre de ofreires e demandaires. La decision individuala de cadun d'eles realizarà pauc d'influéncia sul mercat global.
2. Omogeneïtat del producte. Existisson pas de diferéncias entre los produchs que vendon los ofereires.
3. Transparéncia del mercat. Totes los participants an plena coneissénça de las condicions generalas on se reliza lo mercat.
4. Libertat d'intrada e sortida de las entrepresas. Totas las entrepresas, quand o desiraràn, poiràn entrar e sortir del mercat.
5. Liure accès a l'informacion.
6. Liure accès a las ressorças.
7. Benefici egal a zero al long tèrme.

L'esséncia de la concurréncia pure e perfiècha fa pas tant reféncia a la rivalitat qu'a la dispersion de la capacitat de contraròtle que los agents economics pòdon exercir al subjècte del mercat. Quand se viòla o se realiza pas una d'aquelas exigéncias de la concurréncia perfiècha se produsís una defalhença de mercat.

Dins un mercat liure de restriccions o un mercat de concurréncia perfiècha, l'ofèrta e la demanda dels diferents bens determinan un prètz d'equilibri per cada plan, e a un dich prètz las entrepresas decidisson liurament de la quantitat de produire. Donc, lo mercat determina lo prètz e cada entrepresa accèpta aquel prètz coma una donada fixa sus que pòt pas influir. Quand la demanda d'un produch afectarà pas significativament los possibles produchs complementaris o suplementaris, se poirà definir la corba de demanda e determinar l'equilibri parcial per un mercat d'un ben unic. Amb lo prètz d'equilibri cada entrepresa individuala produirà la quantitat que li indica sa corba d'ofèrta per aquel prètz concrèt. La corba d'ofèrta de cada entrepresa es condicionada per son còst de produccion. (Còst marginal en tèrmes mai precises).

Al prètz ont se determina l'equilibri d'un mercat competitiu las entrepresas auràn pas, en general, los meteisses beneficis. La causa es que, supausant que totas las entrepresas coneisson la meteissa tecnologia a cort tèrme, las installacions fixas de cada entrepresa son diferentas, de biais que los còstes e de beneficis seràn diferents.

Pasmens s'aquela situacion pòt existir a cort tèrme (pr'aquò siá pas possible de cambiar la talha de l'entrepresa), se mantendrà pas quand las organizacions capitaràn a tornar adaptar los sieus procediments productius. En mai, los beneficis qu'obtengan las entrepresas mai eficientas, seràn preses en compte per las companhiás dels autres mercats o sectors. De nòu, al cort tèrme, aquelas poiràn pas quitar lo sector ont son, mas del moment que poiràn liquidar lors installacions, o faràn.

Atal, dins un mercat de concurréncia pura e perfiècha i a una tendéncia a que se minimizen los còstes e tanben s'equilibren los beneficis.

Lo tèrme "s'agota lo mercat", ven d'aquò meteis: se realiza l'objectiu de la concurréncia pura e perfiècha, que se maximiza los excèsses d'ofèrta dels entreprenaires, e l'excès de demanda dels consomators. Un "mercat agotat" es ont se vendèt e se crompèt tot çò que se produguèt.

Dins los mercats de concurréncia pure e perfiècha, lo benefici a long tèrme es nul, e que se un mercat ofririá la possibilitat d'obténer un benefici net d'un investiment farà dintrar totjorn mai de productors fins a que lo benefici s'annule. Naturalament en practica la concurréncia perfiècha es irrealizabla e a cort e tèrme mejan lo mercat es pas perfièchament concurencial, e es dins aquela situacion que las entrepresas pòdon obténer de beneficis. Quand lo mercat es près d'èsser perfièchament competitiu, las entrepresas que pretenon obténer de beneficis devon mai sovent profiechar de la tecnologia per reduire de còstes e aumentar lo marge de benefici entre lo prètz de venta e lo còst unitari de produccion.

Los mercats de concurréncia imperfiècha son aqueles ont de bens e de productors son sufisentaments grands per aver un efècte notable sul prètz. Existisson de diferents modèls d'aquel tipe de mercat entre eles lo mercat monopolistic e los diferents modèls oligopolistics. Existisson tanben de mercats ont un crompaire a una part sufisenta del mercat per influenciar lo prètz d'aquel tipe de mercats, unes dels exemples son los monopsònis e los oligopsòni.

La diferéncia fondamentala amb los mercats de concurréncia perfiècha residís dins la capacitat qu'an las entrepresas d'ofèrtas de contrarotlar lo prètz. Dins aqueles mercats, lo prètz s'accèpta pas coma una donada forastièra, mas que los ofrèires qu'intervenon activament per sa determinacion.

En practica lo mercat real es imperfièch, la concorréncia perfiècha essent un parangon teoric. Al contrari, dins de mercats fòrtament monopolistics, la concurréncia se realiza entre los capitals, que cercan lo benefici maxim en concurréncia amb los investiments dins d'autres mercats.

En general, se pòt afirmar que tant mai naut es lo nombre de participants, mai competitiu serà lo mercat, mas lo monopòli implica pas qu'existisca pas de concurréncia.

• Mercat internacional o mercat exterior: Es aquel que se realiza sus un o mai païses a l'estrangièr.
• Mercat nacional o mercat interior: Es aquel que se realiza sus l'ensemble del territòri nacional per l'escambi de bens e servicis.
• Mercat regional: Es una zòna geografica determinada liurament, que coincidís pas de biais general amb los limits politics.
• Mercat metropolitan: Se tracta d'un airal dins e a l'entorn d'una vila relativament granda.
• Mercat local: Es aquel que se desvolòpa dins los estaabliments comercials dins un airal metropolitan.

Exemples de mercat internacional que constituisson a l'encòp un mercat regional son:

• Mercat interior de l'Union Europèa
• Mercosur (Mercat Comun del Sud)

• Mercats financièrs: son un mecanisme que permet als agents economics l'escambi d'actius financièrs. En general, quin mercat que siá de matèrias primièras poiriá èsser considerat coma un mercat financièr se l'intencion del crompaire es pas lo consomacion immediata del produch, mas lo retard de la consomacion dins lo temps.
  • Mercat obligatari: es un mercat financièr ont los participants crompan e vendon de títols de deute, mai sovent jos la forma d'obligacion
  • Mercat de capitals: es un tipe de mercat financièr ont los participants ofrisson e demandan de fons o de mejans de finançament de mejan e long tèrmes. En fàcia d'aque i a los mercats monetaris son aqueles s'ofrís e se demanda de fons (liquiditats) de cort tèrme.
  • Mercat de valors: es un tipe de mercat de capitals que se negòcia la renda variabla e la renda fixa d'una forma estructurada, mejans lo comèrci de valors negociablas. Permet de menar lo capital de mièg e long tèrme dempuèi los investissors cap als usatgièrs.
  • Mercat primari: lo mercat primari o mercat d'emission es un mercat financièr que s'emet de valors negociablas e que per se transmeton los títols pel primièr còp. Los mercats de valors se destrian entre mercats primaris e segondaris, separant la fasa d'emission de valors e aquela de sa negociacion posteriora.
  • Mercat segondari: es una partida del mercat financièr de capitals consacrat al comèrci de valors que ja foguèron emesas dins una primièra ofèrta publica o privada, dins lo mercat primari.
• Mercat bilateral: es un mercat qu'un grop d'usatgièrs genèra un externalitat sus una autra destinacion, sus una plataforma que los met en contacte. Exemples de mercats bilaterales son: Las cartas de credit, Las consòlas de videojòcs, Las agéncias de rendetz-vos. Los sites web d'enquants.

• Mercat captiu: es un mercar ont existisson una seria de barrièras de dintrada qu'empachan la concourréncia, e fan del lo mercat un monopòli o oligopòli. Es lo contrari dins lo liure mercat.
• Mercat gris: fa referéncia al flus de merças que se realiza mejans los canals de distribucion diferents d'aqueles autorizats pel fabricant o lo productor. A diferéncia del mercat negre, las merças 'grisas' son pas illegalas
• Mercat liure: sistèma que lo prètz dels bens o servicis es en acòrd de consens entre los vendeires e los consomators, mejans las leis de l'ofèrta e la demanda. Requerís per son implementacion l'existéncia de la liura concurréncia, çò qu'a son torn requerís qu'entre los participants existís una transaccion comerciala sens constrencha, ni frauda, etc, o, mai en general, que totas las transaccions sián volontàrias.
• Mercat negre: Tèrme utilizat per descriure la venta clandestina e illegala de bens, de produchs o de servicis, en violant la fixacion del prètz o lo racionamient impausat pel govèrn o las entrepresas.
• Mercat de trabalh: mercat ont s'exprimisson la demanda e l'ofèrta de trabalh. Lo mercat de trabalh a de particularitats que lo diferéncia d'autres tipes de mercats (financièr, immobilièr, de matèrias primièras, etc.) que tracta de la libertat dels trabalhadors e lo besonh de garantir aquela. Disn aquel sens, lo mercat de trabalh es influenciat e regulat per l'Estat mejans lo drech de trabalh e per una modalitat especiala de contractes, los acòrds collectius de trabalh.

Del punt de vista del marqueting, lo mercat es format de totes los consomators o crompaires actuals e potencials d'un produch determinat. Lo procediment de mesura es un aspècte fondamental de l'estudi dels mercats. La mesura dels fenomèns de mercat es essencial pel procediment de provesir una informacion significativa per la presa de decisions. Los aspèctes que son mesurats comunament son: lo potencial del mercat per un produch novèl, los crompaires de grops segon las caracteristicas demograficas o psicograficas, las accions, percepcions o preferéncias dels crompaires cap a una novèla marca, o determinar l'efectivitat d'una novèla campanha publicitària. Per fòrça projèctes d'enquèsta, l'error de mesura pòt èsser fòrça mai granda que l'error factuala. Lo fach d'aver una compreneson clara del problèma de la mesura e la forma de contrarotlar aquela error es un aspècte important del dessenh d'un projècte eficaç d'estudi de mercats. Lo prètzfach de seleccionar e dessenhar las tecnicas de mesura es de responsabilitat de l'especialista d'enquèsta. Pasmens, mai sovent la persona que pren de decisions deu aprovar las tecnicas de mesuras recomandadas e a deu èsser segura qu'aquestas tecnicas son eficaças pel contraròtle de l'error de mesura. La talha d'un mercat, d'aquel pont de vista, demora en una estrecha relacion amb lo nombre de crompaire deurián existir per una ofèrta determinada. Totes los participants del mercat deirián reunir las tres caracteristicas: desir, renda e possibilitat d'accedir al produch.

• Aspers, Patrik (2011) Markets Cambridge. Polity Press.
• Bourdieu, Pierre (1999) Acts of Resistance: Against the Tyranny of the Market. The New Press.
• Harvey, David (2005) A Short History of Neoliberalism Oxford University Press.
• Hughes, Alex (2005) “Geographies of Exchange and Circulation: alternative trading spaces” Progress in Human Geography
• Krugman, Paul, Robin Wells & Kathryn Graddy (2007): Economics: European Edition ISBN 0-7167-9956-1
• Marshall, A. (1961). Principles of Economics. C. W. Guillebaud, Ed. 2 Vol. London: Macmillan.
• Peck, J. (2005) “Economic Geographies in Space” Economic Geography 81(2) 129–175.
• JORDAN CUNHÈRE (2014)"LO MERCAT E LOS SIEUS RASGOS" "NEW DIVER" 12(5) 1ÈRA EDIC, ALFAGUARA.