Occitan

Etimologia

De l’alemand Haubitze « obusièr » del chèc houfnice « catapulta ».

Prononciacion

/uˈβys/, provençau /uˈbys/ França (Bearn) : escotar « obús »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
obús obuses
[uˈβys] [uˈβyses]

obús masculin

  1. (artilheriá) Projectil cròs, de forma de cilindric que s'acaba en còn, emplit de matèria explosiva.

Derivats

Traduccions


Catalan

Etimologia

De l’alemand Haubitze « obusièr » del chèc houfnice « catapulta ».

Prononciacion

Balearic, Central /uˈbus/, Valencian /oˈbus/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
obús obusos

obús masculin

  1. obús (oc)
  2. obusièr (oc)

Espanhòl

Etimologia

De l’alemand Haubitze « obusièr » del chèc houfnice « catapulta ».

Prononciacion

escotar « obús »

Prononciacion

/oˈ��us/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
obús obuses

obús masculin

  1. obús (oc)
  2. obusièr (oc)