schuin

• Geluid:  schuin    (hulp, bestand)

• schuin

• In de betekenis van ‘scheef’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^{[1] [2]}

schuin

1. in een niet-loodrechte richting

   • Hij sneed de worst in schuine richting in stukken. 

2. betrekking hebbend op seks

   • Hij zat weer schuine moppen te tappen. 

schuin

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuinen
   

   • Ik schuin. 

2. gebiedende wijs van schuinen
   

   • Schuin! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuinen
   

   • Schuin je? 

• Het woord schuin staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schuin" herkend door: