fonologie

• Geluid:  fonologie    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌfonoloˈɣi/

• fo·no·lo·gie

• In de betekenis van ‘tak van taalwetenschap betreffende fonemen’ voor het eerst aangetroffen in 1855 ^[1]
• met het voorvoegsel fono- met het achtervoegsel -logie ^[2]

de fonologie v

1. (taalkunde) de wetenschap die het functioneren van klanken in talen bestudeert

   • Een fonoloog weet veel van fonologie. 

2. (taalkunde) het functioneren van klanken in een bepaalde taal

   • Zij onderzoeken de Nederlandse fonologie. 

• Het woord fonologie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fonologie" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /fɔnɔlɔgɪjɛ/

• fo·no·lo·gie

fonologie v

1. (taalkunde) fonologie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)