Zeche Zollern
De kolenmijn en het industriecomplex Zeche Zollern II/IV in Dortmund is bekend als het Schloss der Arbeit (Nederlands: kasteel van de arbeid) is een museum ten het westen van de stad en is een centraal punt op de Route der Industriekultur, die langs industriële bezienswaardigheden in Europa gaat. Zollern is een van de belangrijkste mooiste en imposantste getuigenissen van het industriële verleden van Duitsland. De machinehal met haar beroemde portaal in Jugendstil groeide uit tot een icoon van het complex.[1][2]
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De Zeche Zollern werd in 1899 als grote kolenmijn in Dortmund-Bövinghausen in gebruik genomen en diende vanaf het begin aan als voorbeeldmijn van het Ruhrgebied om daarmee welvaart en progressie uit te stralen. Voorgevels van baksteen vol pracht en praal en gedecoreerde topgevels rondom de groene binnenplaats (cour d’honneur) doen op het eerste gezicht eerder denken aan een adellijke residentie dan aan een mijn. Precies deze gelijkenis vormde een onderdeel van het bouwkundig concept (1898-1904).
Tot midden jaren 60 werd hier steenkool gewonnen. Als alles was verlopen volgens de plannen uit de jaren 60 van de twintigste eeuw, toen de Zeche Zollern net buiten bedrijf was genomen, dan zou op deze plek nu een snelweg lopen en dit buitengewone industriële monument zou niet meer bestaan. Gelukkig engageerden zich toentertijd vele burgers voor het behoud van het esthetische gebouw uit staal en glas en zorgden zo voor het begin van de industriële monumentenzorg in het Ruhrgebied. Sinds 1969 is de mijn Zollern een beschermd monument.
Tegenwoordig herinnert het museum aan deze vroegere tijden en biedt een kijkje in de geschiedenis van de zware nijverheid van de afgelopen eeuw. In 2010, toen het Ruhrgebied Culturele hoofdstad van Europa was, was het terrein van de voormalige mijn het middelpunt van de activiteiten.
Museum
[bewerken | brontekst bewerken]Het LWL-Industriemuseum - Provincaal Westfaals museum voor industriële cultuur behoorde tot het Stiftung Industriedenkmale und Geschichtskultur (Nederlands: Stichting van industrieel erfgoed en historische cultuur). Het LWL-Industriemuseum Zeche Zollern vandaag de dag op indrukwekkende wijze de verhalen van vrouwen en mannen die in de mijn jarenlang ondergronds “ploeterden”. De weergave van de sociale en culturele geschiedenis van de mijnbouw in het Ruhrgebied laat voorbeeldlevens van werklui en authentieke museumstukken zien.[3]
Evenementen
[bewerken | brontekst bewerken]In de mijn vindt een groot aantal verschillende evenementen plaats. Een keer per jaar is de mijn de speellocatie van ExtraSchicht, de nacht van de industriële cultuur in het Ruhrgebied. Dan wordt zijn façade in licht en kleuren ondergedompeld en wordt het terrein en de hallen als podium en coulissen gebruikt. Regionale, nationale en zelfs internationale kunstenaars treden dan hier op. Met regelmatige tussenpozen brengen zangers en bands van alle genres hun repertoire ten gehore. Bovendien zijn er dansmanifestaties, markten, lezingen, cabaret, comedy en theater in het lange programma van de mijn.[4]
Foto's
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Slot van de arbeid. Landschaftsverband Westfalen-Lippe. Gearchiveerd op 26 januari 2020.
- ↑ lwl-industriemuseum-zeche-zollern. ruhr-tourismus. Gearchiveerd op 22 oktober 2021.
- ↑ lwl-industriemuseum-zeche-zollern. Landschaftsverband Westfalen-Lippe. Gearchiveerd op 26 januari 2020.
- ↑ Ruhr Tourismus. Gearchiveerd op 26 september 2021.