In tegenstelling tot de UEFA Women's Cup, die enkel voorbehouden was voor landskampioenen (of titel verdedigers), worden er in de Champions League ook nummers twee toegelaten. Dit gold dit seizoen voor de sterkste acht landen over de seizoenen 2003/04 tot en met 2007/08.
Verder bestond dit toernooi uit één kwalificatieronde. Deze begon op 30 juli 2009 en eindigtde op 4 augustus 2009. In deze voorronde, bestaande uit minitoernooien van telkens vier teams, startten de acht nummers twee en de kampioenen van de landen die het laagst op de UEFA-coëfficiëntenlijst stonden.
Na de kwalificatieronde bleven er 32 teams over. Vanaf deze ronde werd er het knock-outsysteem gehanteerd. Tot aan de finale betrof dit een uit- en thuiswedstrijd. De finale werd over een enkele wedstrijd gehouden op 20 mei 2010 in Madrid.
De kwalificatieronde bestond uit 28 teams verdeeld over 7 poules. Deze minitoernooien begonnen op 30 juli2009 en eindigden op 4 augustus2009. De poulewinnaars kwalificeerden zich voor het hoofdtoernooi.
De finale ging tussen het FranseOlympique Lyon en het Duitse1. FFC Turbine Potsdam. De Duitsers stonden voor de derde keer in de eindstrijd van het Europese vrouwentoernooi. In 2005 was het voor het eerst finalist en werd het ZweedseDjurgården/Älvsjö over twee wedstrijden verslagen. Een jaar later, in 2006, stond de ploeg tegenover landgenoot 1. FFC Frankfurt in de finale, welke ditmaal over twee wedstrijden verloren werd.
Voor Lyon was het de eerste keer dat de ploeg in de finale stond. Nog niet eerder behaalde een Franse club de eindstrijd. De wedstrijd werd twee dagen voor de UEFA Champions League finale gespeeld, die tussen Bayern München en Internazionale ging en eveneens in Madrid werd afgewerkt.
De wedstrijd zelf eindigde na 90 minuten in een 0-0, ook in de verlenging werd niet gescoord door beide teams. In de straffschoppenreeks bleken de Duitsers het koelbloedigst.