Naar inhoud springen

Tomas Gustafson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tomas Gustafson
Portret van Tomas Gustafson
Portret van Tomas Gustafson
Persoonlijke informatie
Volledige naam Sven Tomas Gustafson
Geboortedatum 28 december 1959
Geboorteplaats Katrineholm
Geboorteland Vlag van Zweden Zweden
Lengte 175 cm
Sportieve informatie
Actieve jaren 1976-1992
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 3 1 0
WK Allround 0 1 0
EK Allround 2 1 1
Totaal (8 medailles) 5 3 1
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Sven Tomas ("Tommy") Gustafson (Katrineholm, 28 december 1959), is een Zweeds oud-schaatser. Hij werd beschouwd als de "koning van de lange afstanden" in de jaren tachtig.

In 1979 werd hij wereldkampioen bij de junioren, en presenteerde hij zich als een grote belofte. Bij de Europese kampioenschappen, een jaar later, werd hij vierde en loste hij die belofte in. De maand erna deed hij mee aan de Winterspelen van 1980 in Lake Placid waar zijn beste prestatie een 7e positie op de 1500m was. Nog geen twee weken later prolongeerde hij zijn wereldtitel bij de junioren.

Vroege carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1982 werd hij Europees kampioen allround in Oslo. Hij verbeterde daar het wereldrecord op de 10km, de laatste keer dat het wereldrecord op deze afstand in het Bislett Stadion werd verbeterd. Gustafson kreeg in 1982 de Oscar Mathisen-Award uitgereikt.

Een jaar later, op hetzelfde Noorse ijs van Bislett, werd Gustafson tweede bij de wereldkampioenschappen allround. Hij stond op het podium één trede lager dan de Noor Rolf Falk-Larssen, alhoewel hij een lager puntentotaal had. Falk-Larssen had drie afstanden gewonnen en werd daardoor automatisch kampioen. Hierdoor kon hij het er op de door Gustafson gewonnen 10 kilometer van nemen en kwam hij 36 seconden na Gustafson over de finish.

In 1984 lag zijn focus niet bij de allroundtoernooien maar bij de Olympische Winterspelen in Sarajevo. Hij won daar olympisch goud op de 5km, met een minimaal verschil van twee honderdste van een seconde voorsprong op de Sovjet-Rus Igor Malkov. Op de 10km volgde een vergelijkbaar gevecht, dit keer trok Malkov aan het langste eind en won de strijd met een verschil van vijf honderdste van een seconde.

Tussen de Winterspelen van 1984 en die van 1988 onderging Gustafson een knieoperatie en kreeg hij meningitis, waardoor hij enige tijd uit de roulatie was. Ook overleed Gustafsons vader in die periode.

In 1985 reed hij als toerrijder de Elfstedentocht van 1985 uit en werd hij derde op de Europese kampioenschappen allround.

Late carrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Tomas Gustafson in 1988

In het olympische jaar 1988 hervond Gustafson zijn kracht en vorm. In januari van dat jaar toonde hij aan nog erg ambitieus te zijn door de Europese kampioenschappen in Den Haag te winnen; hij won alle vier de afstanden.

Malkov was inmiddels gestopt met schaatsen, dus Gustafson had een concurrent minder bij de Olympische Spelen van 1988. Hij wist dat hij zich moest richten op nieuwe experts op de lange afstanden zoals de Nederlanders Leo Visser en Gerard Kemkers, de Oostenrijker Michael Hadschieff en de Noor Geir Karlstad.

Op de 5000m bleef hij in het spoor van Leo Visser en ging hem in de laatste ronde voorbij door een versnelling. Hij won de rit (en de gouden medaille) met een verschil van drie tiende van een seconde. Vier dagen later won hij olympisch goud door het wereldrecord op de 10km te verbeteren in de tijd van 13:48.20, een record dat drie jaar zou blijven staan tot het verbeterd werd door Johann Olav Koss. Gustafson kreeg in 1988 wederom de Oscar Mathisen-Award.

Na 1988 bleef Gustafson nog vier jaar deelnemen aan de allroundtoernooien. In 1990 werd hij nog tweede bij de Europese kampioenschappen, achter Bart Veldkamp. In 1992 deed Gustafson nog mee aan de Olympische Winterspelen in Albertville. Hij werd hier dertiende op de 5000m en beëindigde zijn carrière.

Na het wedstrijdschaatsen

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn schaatscarrière zet Gustafson zich in om het marathonschaatsen, dat hem na zijn Elfstedendeelname na aan het hart ligt, in Zweden te bevorderen. Hij is onder andere bestuurslid van de Svenska Skridsko Förbundet, de Zweedse schaatsbond; ook is hij verbonden aan Team Östersund, een door de Zweedse stad Östersund gesponsord Nederlands marathonschaatsteam voor vrouwen. Ook zelf schaatst hij nog enkele keren per jaar een marathon.

Nr. Afstand Tijd Datum Baan
jr1. 3000 meter (junioren) 4.15,71 26 januari 1980 Vlag van Nederland Assen
jr2. 5000 meter (junioren) 7.18,51 27 januari 1980 Vlag van Nederland Assen
1. 10.000 meter 14.23,59 31 januari 1982 Vlag van Noorwegen Oslo
2. 10.000 meter 13.48,20 21 februari 1988 Vlag van Canada Calgary

Wereldrecords laaglandbaan (officieus)

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Afstand Tijd Datum Baan
1. 10.000 meter 14.23,59 30 januari 1982 Vlag van Noorwegen Oslo
2. 3000 meter 4.09,77 17 december 1983 Vlag van Nederland Heerenveen
Jaar EK
Allround
WK
Allround
Olympische Spelen
Olympische
Spelen
WK
Junioren
1977 13e
1978 NC19 NC20 7e
1979 11e 9e Goud
1980 4e 7e 1500m
12e 5000m
12e 10.000m
Goud
1981 NC17 6e
1982 Goud 5e
1983 4e Zilver
1984 7e NC20 36e 500m
Goud 5000m
Zilver 10.000m
1985 8e NC18
1986 Brons 16e
1987 NC30
1988 Goud Goud 5000m
Goud 10.000m
1989 NC22
1990 Zilver 11e
1991 5e
1992 10e NC20 13e 5000m