Stefan de Vrij

Stefan de Vrij
2023
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Stefan de Vrij
Bijnaam	Il Muro ("De Muur")[1]
Geboortedatum	5 februari 1992
Geboorteplaats	Ouderkerk aan den IJssel,  Nederland
Lengte	189 cm
Been	Rechts
Positie	Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club	Internazionale
Rugnummer	6
Contract tot	30 juni 2025
Jeugd
1997–2002 2002–2009 VV Spirit Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2010–2014 2014–2018 2018– Feyenoord Lazio Roma Internazionale 13500(7) 9500(8) 17600(9)
Interlands **
2007–2008 2008–2009 2010–2011 2012 2011–2013 2012– Nederland –16 Nederland –17 Nederland –19 Nederland –20 Nederland –21  Nederland 300(0) 2000(0) 900(0) 100(0) 1200(0) 7300(4)
* Bijgewerkt op 15 mei 2023
** Bijgewerkt op 11 juli 2024
Portaal    Voetbal

Stefan de Vrij (Ouderkerk aan den IJssel, 5 februari 1992) is een Nederlands voetballer die doorgaans als verdediger speelt. De Vrij startte zijn carrière bij Feyenoord. Hij verruilde Lazio Roma in juli 2018 transfervrij voor Internazionale. De Vrij debuteerde in 2012 in het Nederlands voetbalelftal.

De Vrij begon zijn carrière op vierjarige leeftijd bij VV Spirit en kwam op tienjarige leeftijd via talentendagen bij Feyenoord terecht. Hij doorliep alle jeugdelftallen van Feyenoord en had sinds de zomer van 2009 een contract dat werd verlengd tot medio 2015. Hij maakte zijn debuut in het eerste elftal in de uitwedstrijd om de KNVB beker tegen Harkemase Boys op 24 september 2009.

Op 6 december 2009 maakte hij zijn competitiedebuut voor Feyenoord. Hij mocht in de 89e minuut invallen voor Denny Landzaat tegen FC Groningen (3-1). Zijn tweede wedstrijd speelde hij tegen Willem II. Hij kwam in het veld na een wissel met Leroy Fer in de 84e minuut. Feyenoord won het duel met 1-0 door een goal van Sekou Cissé. Van 8 tot en met 15 januari 2010 mocht De Vrij mee op trainingskamp met Feyenoord naar Alanya in Turkije. De Vrij deed het in de oefenwedstrijd tegen Kayserispor zo goed dat hij de week erna tegen VVV-Venlo in de basis werd opgesteld toen Kelvin Leerdam en Dani Fernández beiden geblesseerd waren. De Vrij kreeg een week later opnieuw een plaats in de basis, in de altijd zeer beladen Klassieker tegen Ajax. Zijn eerste doelpunt maakte hij op 2 mei 2010 tegen sc Heerenveen. Feyenoord won deze wedstrijd met 6-2.

Na de 2-0 nederlaag tegen Ajax op 19 januari 2011 was Mario Been van mening dat het centrum van de Feyenoord-verdediging te kwetsbaar was en te weinig opbouwend vermogen had. Als gevolg hierop haalde Been de tot dan toe onomstreden André Bahia uit de basis^[2] en plaatste Stefan de Vrij naast Ron Vlaar in het centrum. De Vrij maakte hier zo'n goede indruk^[3], dat hij sindsdien een vaste keus was in het centrum van Feyenoord.

Het verdedigingsduo Vlaar-De Vrij werd gehandhaafd door de nieuwe trainer Ronald Koeman. Op 23 oktober 2011 voegde De Vrij een nieuw persoonlijk hoogtepunt aan zijn carrière toe door Feyenoord naar een 0-1 voorsprong te schieten in de ArenA tegen aartsrivaal Ajax. De wedstrijd eindigde in 1-1. Enkele weken later kreeg De Vrij een blessure aan de rechterenkel, waar hij echter sterk van terugkeerde, wederom in het centrum van de verdediging. Na het seizoen, dat Feyenoord afsloot als tweede, werd De Vrij in de voorselectie opgenomen voor het EK 2012.

In het seizoen 2012/2013 werd hij na het vertrek van Ron Vlaar benoemd tot aanvoerder van Feyenoord. Hierna werd hij ook voor het eerst opgeroepen voor de definitieve selectie van het Nederlands elftal door de nieuwe bondscoach Louis van Gaal voor de oefeninterland tegen België. Het seizoen bij Feyenoord begon slecht door een opgelopen blessure in de Europa League-wedstrijd tegen Sparta Praag. Deze blessure zou hem een maand aan de kant houden. De Vrij kwam sterk terug en speelde sterke wedstrijden. De Vrij twijfelde openlijk of hij zijn contract wat in 2014 afliep zou verlengen. Een eis om te verlengen was het aanblijven van trainer Ronald Koeman, hij verlengde zijn contract. Na 24 wedstrijden te hebben gespeeld leek het dat seizoen ook bij dat aantal gespeelde wedstrijden te blijven na een blessure opgelopen op een training. Later bleek De Vrij toch inzetbaar te zijn voor de laatste twee wedstrijden. Tegen ADO Den Haag speelde hij, maar verliet hij het veld in de eerste helft na een (onbedoelde) elleboogstoot van een ADO Den Haag-speler. Later bleek dat hij een zwaar gekneusde neus opgelopen had maar de laatste wedstrijd waarschijnlijk inzetbaar zal zijn. Op 17 mei 2013 verlengde De Vrij zijn contract tot medio 2015.^[4] Op de tweede speeldag van het seizoen 2013/14 kreeg hij tweemaal geel thuis tegen FC Twente. Eerder kreeg Jordy van Deelen ook al rood in die wedstrijd waardoor Feyenoord de wedstrijd moest uitspelen met negen man tegen elf (1-4 verlies).

In de zomer van 2014 maakte Stefan de Vrij voor naar verluidt 7 miljoen euro de overstap naar Lazio Roma. Hij maakte op 24 augustus zijn debuut in de derde ronde van de Coppa Italia en scoorde tevens de derde goal van de wedstrijd in een 7-0 overwinning op Bassano Virtus 55 ST. Zijn tweede seizoen bij Lazio werd overschaduwd door een knieblessure, waardoor hij er het hele seizoen uit lag. Vanaf het seizoen 2016/17 was hij de belangrijkste man in de defensie van Lazio, af en toe vergezeld door landgenoot Wesley Hoedt. Op de slotdag van het seizoen 2017/18 verspeelde De Vrij met Lazio deelname aan de UEFA Champions League. Internazionale, zijn nieuwe werkgever met ingang van het seizoen 2018/19, greep op de valreep het vierde en laatste ticket voor de groepsfase van het kampioenenbal door bij Lazio met 2-3 te winnen. De Vrij veroorzaakte met een tackle een strafschop, waaruit Internazionale de 2-2 maakte.^[5]

De Vrij verruilde Lazio Roma in juli 2018 transfervrij voor Internazionale. Hij tekende hier voor vijf jaar.^[6] Na afloop van zijn tweede seizoen bij Inter (2019/20) werd De Vrij door de organisatie van de Serie A uitgeroepen tot de beste verdediger van de Italiaanse competitie.^[7] Op 21 augustus 2020 speelde hij in de finale van de Europa League, die werd verloren van Sevilla FC.

In 2021 maakt Follow the Money bekend dat Stefan de Vrij zijn zaakwaarnemer SEG, de Sports Entertainment Group, aan de kant had gezet nadat zijn transfer in juli 2018 dubieus was verlopen.^[8]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2009/10	Feyenoord	Eredivisie	17	1	4	0	–		–		21	1
2010/11			30	1	1	0	2	0	–		33	1
2011/12			30	1	2	0	–		–		32	1
2012/13			26	0	3	0	3	0	–		32	0
2013/14			32	4	1	0	2	0	–		35	4
Club totaal			135	7	11	0	7	0	0	0	153	7
2014/15	Lazio Roma	Serie A	30	0	5	1	–		–		35	1
2015/16			2	0	0	0	2	0	1	0	5	0
2016/17			27	2	4	0	–		–		31	2
2017/18			36	6	3	0	7	1	1	0	47	7
Club totaal			95	8	12	1	9	1	2	0	118	10
2018/19	Internazionale	Serie A	28	2	0	0	8	0	–		36	2
2019/20			34	4	2	0	10	0	0	0	46	4
2020/21			32	1	4	0	6	0	0	0	42	1
2021/22			30	0	4	0	6	1	1	0	41	1
2022/23			27	1	3	0	7	0	1	0	38	1
2023/24			25	1	0	0	6	0	2	0	33	1
Club totaal			176	9	13	0	43	1	4	0	236	10
Carrière totaal			406	24	36	1	59	2	6	0	507	27

Bijgewerkt t/m seizoen 2023/24.^[9]

Stefan de Vrij werd in september 2008 toegevoegd aan Nederland onder de 17 jaar en was daarmee actief op het Jeugd-EK in Duitsland. Onder toeziend oog van scouts was Stefan de Vrij een van de uitblinkers van Oranje en belandde hij met zijn landgenoten in de finale. Daarin bleek gastland Duitsland te sterk.

De Vrij was een van de afvallers bij de eerste schifting die bondscoach Bert van Marwijk maakte voor het EK voetbal 2012. Hij werd op vrijdag 10 augustus 2012 door bondscoach Louis van Gaal voor het eerst opgeroepen voor de nationale A-selectie. Hij maakte zijn debuut vijf dagen later in het vriendschappelijke duel in en tegen België, dat met 4-2 verloren werd. De Vrij geraakte buiten beeld van de bondscoach, maar werd drie maanden later opnieuw opgeroepen, voor de wedstrijd tegen Duitsland (0-0). Hij raakte zijn plaats niet meer kwijt en speelde sindsdien ook mee in de laatste WK-kwalificatiewedstrijden.

Op 5 mei 2014 werd De Vrij door Van Gaal opgeroepen voor een trainingsstage in Hoenderloo van het Nederlands voetbalelftal, ter voorbereiding op het wereldkampioenschap.^[10] Ook behoorde hij tot de voorselectie, die op 13 mei bekendgemaakt werd.^[11] Hij behoort uiteindelijk tot de definitieve WK-selectie, die Van Gaal op 31 mei bekendmaakte. Patrick van Aanholt en Karim Rekik waren de afvallers bij de verdedigers.^[12] In de eerste wedstrijd tegen regerend wereldkampioen Spanje stond De Vrij in de basis. Samen met zijn collega van Feyenoord Bruno Martins Indi en oud-collega Ron Vlaar vormde hij het hart van de verdediging. In de 27e minuut kreeg Spanje een strafschop van scheidsrechter Nicola Rizzoli, nadat hij een overtreding van De Vrij op Diego Costa had gezien. De hierdoor opgelopen achterstand werd in de rest van het duel goedgemaakt, onder meer door de 1-3 van De Vrij in de 65e minuut, op aangeven van Wesley Sneijder. De wedstrijd eindigde in 1-5.

Met De Vrij in de basis verloor het Nederlands elftal op 9 juli 2014 de halve finale van Argentinië na strafschoppen. De Vrij speelde de hele wedstrijd en kreeg voor zijn optreden lovende kritieken.^[13]

De Vrij speelde vrijwel alle kwalificatiewedstrijden in aanloop naar het EK van 2016, waarvoor Nederland zich uiteindelijk niet kwalificeerde.

In november 2015 onderging hij een zware operatie aan de knie. Dit werd gevolgd door andere blessures. Hij speelde hierdoor vrijwel geen kwalificatieduels in aanloop naar het WK van 2018, waarvoor Nederland zich weer niet kwalificeerde.

In 2019 en de eerste helft van 2020 was er voor De Vrij meestal geen plaats in de basis van het Nederlands elftal, omdat de centrale verdediging in deze periode meestal werd gevormd door Matthijs de Ligt en Virgil van Dijk. Door een zware blessure bij Van Dijk kreeg De Vrij in de tweede helft van 2020 weer meer speeltijd.

Tijdens het EK 2020 stond De Vrij wel in de basis van het elftal.

Hoewel De Vrij tijdens de in 2021 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor dit WK bijna altijd in de basis stond, startte hij dit WK als reservespeler. Tijdens dit toernooi kreeg hij geen speeltijd.

De Vrij nam deel aan het EK 2024, en startte de eerste wedstrijd in de basis. Na de kwartfinale tegen Turkije werd De Vrij benoemd tot player of the match door de UEFA.^[14] Hij was in die wedstrijd goed voor de gelijkmaker, zijn eerste Oranjegoal in negen jaar.

Interlands van Stefan de Vrij voor  Nederland
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler van Feyenoord					1
1.	15 augustus 2012	België – Nederland	4 – 2	Vriendschappelijk
2.	14 november 2012	Nederland – Duitsland	0 – 0
3.	6 februari 2013	Nederland – Italië	1 – 1
4.	22 maart 2013	Nederland – Estland	3 – 0	Kwalificatie WK 2014
5.	26 maart 2013	Nederland – Roemenië	4 – 0
6.	14 augustus 2013	Portugal – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk
7.	6 september 2013	Estland – Nederland	2 – 2	Kwalificatie WK 2014
8.	10 september 2013	Andorra – Nederland	0 – 2
9.	16 november 2013	Japan – Nederland	2 – 2	Vriendschappelijk
10.	17 mei 2014	Nederland – Ecuador	1 – 1
11.	31 mei 2014	Nederland – Ghana	1 – 0
12.	4 juni 2014	Nederland – Wales	2 – 0
13.	13 juni 2014	Spanje – Nederland	1 – 5	WK 2014	64'
14.	18 juni 2014	Australië – Nederland	2 – 3
15.	23 juni 2014	Nederland – Chili	2 – 0
16.	29 juni 2014	Nederland – Mexico	2 – 1
17.	5 juli 2014	Nederland – Costa Rica	0 – 0 (4 – 3 ns)
18.	9 juli 2014	Nederland – Argentinië	0 – 0 (2 – 4 ns)
19.	12 juli 2014	Brazilië – Nederland	0 – 3
Als speler van Lazio Roma					2
20.	4 september 2014	Italië – Nederland	2 – 0	Vriendschappelijk
21.	9 september 2014	Tsjechië – Nederland	2 – 1	Kwalificatie EK 2016	55'
22.	10 oktober 2014	Nederland – Kazachstan	3 – 1
23.	13 oktober 2014	IJsland – Nederland	2 – 0
24.	12 november 2014	Nederland – Mexico	2 – 3	Vriendschappelijk
25.	16 november 2014	Nederland – Letland	6 – 0	Kwalificatie EK 2016
26.	28 maart 2015	Nederland – Turkije	1 – 1
27.	31 maart 2015	Nederland – Spanje	2 – 0	Vriendschappelijk	13'
28.	12 juni 2015	Letland – Nederland	0 – 2	Kwalificatie EK 2016
29.	3 september 2015	Nederland – IJsland	0 – 1
30.	6 september 2015	Turkije – Nederland	3 – 0
31.	9 juni 2017	Nederland – Luxemburg	5 – 0	Kwalificatie WK 2018
32.	31 augustus 2017	Frankrijk – Nederland	4 – 0
33.	3 september 2017	Nederland – Bulgarije	3 – 1
34.	23 maart 2018	Nederland – Engeland	0 – 1	Vriendschappelijk
35.	26 maart 2018	Portugal – Nederland	0 – 3
36.	31 mei 2018	Slowakije – Nederland	1 – 1
Als speler van Internazionale					1
37.	16 oktober 2018	België – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk
38.	7 oktober 2020	Nederland – Mexico	0 – 1
39.	11 oktober 2020	Bosnië en Herzegovina – Nederland	0 – 0	Nations League 2020/21
40.	14 oktober 2020	Italië – Nederland	1 – 1
41.	11 november 2020	Nederland – Spanje	1 – 1	Vriendschappelijk
42.	15 november 2020	Nederland – Bosnië en Herzegovina	3 – 1	Nations League 2020/21
43.	18 november 2020	Polen – Nederland	1 – 2
44.	2 juni 2021	Nederland – Schotland	2 – 2	Vriendschappelijk
45.	6 juni 2021	Nederland – Georgië	3 – 0
46.	13 juni 2021	Nederland – Oekraïne	3 – 2	EK 2020
47.	17 juni 2021	Nederland – Oostenrijk	2 – 0
48.	21 juni 2021	Noord-Macedonië – Nederland	0 – 3
49.	27 juni 2021	Nederland – Tsjechië	0 – 2
50.	1 september 2021	Noorwegen – Nederland	1 – 1	Kwalificatie WK 2022
51.	4 september 2021	Nederland – Montenegro	4 – 0
52.	7 september 2021	Nederland – Turkije	6 – 1
53.	8 oktober 2021	Letland – Nederland	0 – 1
54.	11 oktober 2021	Nederland – Gibraltar	6 – 0
55.	13 november 2021	Montenegro – Nederland	2 – 2
56.	8 juni 2022	Wales – Nederland	1 – 2	Nations League 2022/23
57.	11 juni 2022	Nederland – Polen	2 – 2
58.	14 juni 2022	Nederland – Wales	3 – 2
59.	25 september 2022	Nederland – België	1 – 0
60.	7 september 2023	Nederland – Griekenland	3 – 0	Kwalificatie EK 2024
61.	18 november 2023	Nederland – Ierland	1 – 0
62.	21 november 2023	Gibraltar – Nederland	0 – 6
63.	6 juni 2024	Nederland – Canada	4 – 0	Vriendschappelijk
64.	10 juni 2024	Nederland – IJsland	4 – 0
65.	16 juni 2024	Polen – Nederland	1 – 2	EK 2024
66.	21 juni 2024	Nederland – Frankrijk	0 – 0
67.	25 juni 2024	Nederland – Oostenrijk	2 – 3
68.	2 juli 2024	Roemenië – Nederland	0 – 3
69.	6 juli 2024	Nederland – Turkije	2 – 1		70'
70.	10 juli 2024	Nederland – Engeland	1 – 2
71.	11 oktober 2024	Hongarije – Nederland	1 – 1	Nations League 2024/25
72.	14 oktober 2024	Duitsland – Nederland	1 – 0
73.	19 november 2024	Bosnië en Herzegovina – Nederland	1 – 1

Bijgewerkt op 19 november 2024.^[15]

Competitie
	Aantal	Jaren
SS Lazio
Supercoppa Italiana	1x	2017
Internazionale
Serie A	2x	2020/21, 2023/24
Coppa Italia	2x	2021/22, 2022/23
Supercoppa Italiana	3x	2021, 2022, 2023

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
Nederland –17
UEFA EK onder 17			1x	2 2009
Nederland
FIFA WK					1x	3 2014
UEFA Nations League			1x	2 2018/19

Individueel als speler

Prijs
	Aantal	Jaren
Individueel
FIFA WK – All-Star Team	1x	2014
Serie A – Beste Verdediger	1x	2019/20
UEFA Europa League – Team van het Seizoen	1x	2019/20
Serie A – Team van het Jaar	1x	2020

• Lijst van spelers van Feyenoord
• Lijst van spelers van Internazionale
• Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal

• Profiel op de officiële website van Voetbal International

Zie de categorie Stefan de Vrij van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.