Naar inhoud springen

Stefan Küng

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stefan Küng
Stefan Küng
Persoonlijke informatie
Bijnaam King Küng
Geboortedatum 16 november 1993
Geboorteplaats Wil, Zwitserland
Nationaliteit Vlag van Zwitserland Zwitserland Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Lengte 193 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Groupama-FDJ
Discipline(s) Baan, weg
Specialisatie(s) Tijdrijder, Klassiekers
Ploegen
2015–2018
2019–
BMC Racing Team
Groupama-FDJ
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 5e (2020)
Ronde van Vlaanderen 5e (2022)
Parijs-Roubaix 3e (2022)
Amstel Gold Race 8e (2022)
Ronde van Spanje 1 etappezege
WK op de weg 3e (2019)
Medailleoverzicht
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 2 1 2
Europese kampioenschappen 2 1 0
Totaal (8 medailles) 4 2 2
Medailles
Wereldkampioenschappen
Goud Wollongong2022 Gemengde ploegenestafette
Goud Glasgow 2023 Gemengde ploegenestafette
Zilver Wollongong 2022 Individuele tijdrit
Brons Harrogate 2019 Wegwedstrijd
Brons Imola 2020 Individuele tijdrit
Europese kampioenschappen
Goud Plouay 2020 Individuele tijdrit
Goud Trente 2021 Individuele tijdrit
Zilver München 2022 Individuele tijdrit
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Stefan Küng (Wil, 16 november 1993) is een Zwitsers-Liechtensteinse baan- en wegwielrenner die anno 2024 rijdt voor Groupama-FDJ.

Nadat hij als junior goede resultaten boekte, maakte hij in 2012 de overstap naar de beloften. Hij stapte in 2013 over naar BMC Development Team, het opleidingsteam van BMC Racing Team. Tijdens het Wereldkampioenschap baanwielrennen van 2013 wist hij tijdens het onderdeel achtervolging een verrassende derde plaats te bemachtigen na Michael Hepburn en Martyn Irvine. Een jaar later tijdens het WK wist hij nog één plek beter te doen, hij werd tweede achter de Australiër Alexander Edmondson. Later in dat WK reed hij samen met Théry Schir ook nog naar een derde plek in de ploegkoers.

In 2014 brak hij ook op de weg door. In de Ronde van Normandië eind maart won hij de proloog, in de overige etappes presteerde hij constant. Uiteindelijk won hij het eindklassement met vier seconden voorsprong op Benoît Jarrier. In voorbereiding op Europese kampioenschappen won hij de Flèche Ardennaise, en won werd hij tweede tijdens de Zwitserse kampioenschappen tijdrijden achter Fabian Cancellara. Op het EK zou hij uiteindelijk zowel de weg- als tijdrijdtitel winnen. Door zijn goede prestaties tekende hij eind 2014 een tweejarig contract bij het World tour-team BMC Racing Team.

De wereldkampioenschappen op de baan waren Küngs eerste doel in 2015. Hij won er zijn eerste wereldtitel in de achtervolging, ditmaal voor de Australiër Jack Bobridge en Julien Morice uit Frankrijk. Dat jaar mocht hij nog 2 maal het zegegebaar maken, een eerste maal in de Volta Limburg Classic en een tweede maal tijdens de 4de etappe van deRonde van Romandië. Beide overwinningen kwamen tot stand na een indrukwekkende solo.

Voor zijn volgende individuele overwinning was het wachten tot 2017. Hij slaagde erin om zijn kunstje uit 2015 te herhalen en won voor de 2de maal in zijn carrière een etappe in de Ronde van Romandië. Hij toonde zijn tijdritcapaciteiten door zowel de Zwitserse tijdrittitel en de tijdrit in de BinckBank Tour te winnen.

In 2022 reed Küng een zeer sterk klassiek voorjaar met een derde plaats in de E3 Saxo Bank Classic, een zesde plaats in Dwars door Vlaanderen, een vijfde plek in de Ronde van Vlaanderen, een achtste plek in de Amstel Gold Race en een derde in Parijs-Roubaix.

Baanwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar ZK EK WK Overig
2011 Zilver Ploegkoers UIV Cup:
Zurich
2012
2013 Goud Achtervolging Brons Achtervolging
2014 Zilver Achtervolging
Brons Ploegkoers
2015 Goud Achtervolging
Goud Puntenkoers
Goud Ploegkoers
Goud Achtervolging
Zilver Ploegenachtervolging
Goud Achtervolging

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2011
3e etappe Tour du Pays de Vaud
Zwitsers kampioen tijdrijden, Junioren
2013
Ronde van Belvedere
Goud Tijdrit op de Spelen van de Kleine Staten van Europa
Zwitsers kampioen tijdrijden, Beloften
2014
Proloog Ronde van Normandië
Eind- en jongerenklassement Ronde van Normandië
Ardense Pijl
Europees kampioen tijdrijden, Beloften
Europees kampioen op de weg, Beloften
2015
Volta Limburg Classic
4e etappe Ronde van Romandië
UCI Ploegentijdrit in Richmond
2016
5e etappe (ploegentijdrit) Eneco Tour
2017
1e etappe (ploegentijdrit) Ronde van Valencia
1e etappe (ploegentijdrit) Tirreno-Adriatico
2e etappe Ronde van Romandië
Puntenklassement Ronde van Romandië
Zwitsers kampioen tijdrijden, Elite
2e etappe (individuele tijdrit) BinckBank Tour
2018
1e etappe (ploegentijdrit) Ronde van Zwitserland
9e etappe (individuele tijdrit) Ronde van Zwitserland
Zwitsers kampioen tijdrijden, Elite
2e etappe (individuele tijdrit) BinckBank Tour
2019
3e etappe (individuele tijdrit) Ronde van de Algarve
2e etappe Ronde van Romandië
Zwitsers kampioen tijdrijden, Elite
Ronde van de Doubs
1e etappe deel b (individuele tijdrit) Ronde van Slowakije
2020
Zwitsers kampioen tijdrijden, Elite
Europees kampioen tijdrijden, Elite
Zwitsers kampioen op de weg, Elite
2021
4e etappe (individuele tijdrit) Ronde van Valencia
Eindklassement Ronde van Valencia
1e etappe (individuele tijdrit) Ronde van Zwitserland
Zwitsers kampioen tijdrijden, Elite
Europees kampioen tijdrijden, Elite
Chrono des Nations
2022
4e etappe (ITT) Ronde van Poitou-Charentes
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
Wereldkampioen gemengde ploegenestafette
Chrono des Nations
2023
5e etappe (ITT) Ronde van de Algarve
1e etappe (ITT) Ronde van Zwitserland
Wereldkampioen gemengde ploegenestafette
2024
Zwitsers kampioen tijdrijden, Elite
21e etappe Ronde van Spanje
Zilver Europees kampioenschap tijdrijden, Elite
Chrono des Nations

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2015 opgave  
2016 60e  
2017 79e  
2018 53e  
2019 96e  
2020 opgave  
2021 49e  
2022 33e  
2023 opgave   54e  
2024 opgave   39e (1) 
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race E3 Saxo Bank Classic Dwars door Vlaanderen Strade Bianche WK op de weg Wereld­ranglijsten
2015 63e 43e 166e (UWT)
2016 60e 41e 31e 24e 38e 490e (UWR)
2017 82e 41e opgave 17e 15e 44e 103e (UWT)
2018 64e 55e opgave 10e 75e 16e 102e (UWT)
2019 59e 16e 44e 11e 56e 42e 15e Brons ↑ 50e (UWR)
2020 52e 5e 102e 14e 23e (UWR)
2021 6e 44e opgave 20e 63e 31e 41e 26e (UWR)
2022 36e 5e Brons ↑ 8e Brons ↑ 6e 20e 7e (UWR)
2023 52e 6e 5e 6e 23e 5e 23e (UWR)
2024 23e 14e 41e 5e 29e 16e Brons ↑ 37e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Eneco/BinckBank Tour
2015 72e (1)
2016 79e
2017 opgave 83e (1) Puntenklassement 52e 22e (1)
2018 106e 34e (1) 29e (1)
2019 68e 56e (1) 60e 8e
2020 29e 41e Brons
2021
2022
2023 32e opgave (1)

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

  • Fanclub Stefan Kung (Wil, Zwitersland)[1]
  • King Küng Freunde (Moerzeke, België)[2]