Parvilacerta
Parvilacerta | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Parvilacerta parva | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Parvilacerta Harris, Arnold & Thomas, 1998 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Parvilacerta op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Parvilacerta is een geslacht van hagedissen uit de familie echte hagedissen (Lacertidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door David James Harris, Edwin Nicholas Arnold en Richard Thomas in 1998. De soorten behoorden lange tijd tot het geslacht Lacerta, waardoor de oude namen nog veel opduiken.[1]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De Libanese berghagedis (Parvilacerta fraasii) is endemisch in Libanon, Parvilacerta parva komt voor in Turkije, Armenië en waarschijnlijk verder in noordwestelijk Iran. Beide soorten leven in bergachtige streken op een hoogte van 800 tot 2400 meter boven zeeniveau.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan beide soorten een beschermingsstatus toegewezen. Parvilacerta parva wordt gezien als 'veilig' (Least Concern of LC) en de Libanese berghagedis staat te boek als 'bedreigd' (Endangered of EN).[2]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Libanese berghagedis (Parvilacerta fraasii) |
Lehrs, 1910 | Libanon |
Dwergzandhagedis (Parvilacerta parva) | Boulenger, 1887 | Armenië, Turkije, mogelijk in Iran |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Parvilacerta.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Parvilacerta - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Parvilacerta - Website Geconsulteerd 1 april 2019