Nationaal park Mount Frankland
| Nationaal park Mount Frankland | ||||
|---|---|---|---|---|
| IUCN-categorie II (Nationaal park) | ||||
  | ||||
| Coördinaten | 34° 46′ ZB, 116° 45′ OL | |||
| Oppervlakte | 373,59 km² | |||
| Opgericht | 1988 | |||
| Beheer | Department of Biodiversity, Conservation and Attractions - Parks and Wildlife Service | |||
| Website | (en) Mount Frankland NP | |||
| ||||
Mount Frankland top
| ||||
| ||||
Nationaal park Mount Frankland is een nationaal park in de regio South West in West-Australië. Het ligt 327 kilometer ten zuiden van Perth en 28 kilometer ten noorden van Walpole. Het park maakt deel uit van de Walpole Wilderness Area. Het gebied ligt in de internationale biodiversiteitshotspot Zuidwest-Australië.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De Nyungah Aborigines waren de oorspronkelijke bewoners van de streek.
De berg Mount Frankland werd in 1829 door Thomas Braidwood Wilson vernoemd naar de landmeter-generaal van Tasmanië.[1] De aboriginesnaam voor Mount Frankland is Caldyanup.[2]
Het nationaal park Mount Frankland werd opgericht in 1988.[3]
Het zuidwesten van West-Australië is een biodiversiteitshotspot sinds het verschijnen van Mittermeier et. all.'s Hotspots, Earth's biologically richest and most endangered terrestrial ecoregions in 1999. Norman Myers wordt beschouwd als de grondlegger van de biodiversiteitshotspots na het publiceren van twee papers in 1988 en 1990 in het blad The Environmentalist.[4][5]
Het nationaal park Mount Frankland maakt deel uit van de in 2004 opgerichte Walpole Wilderness Area.[6]
Geografie
[bewerken | brontekst bewerken]Vanuit Perth is het nationaal park Mount Frankland te bereiken via de South Western Highway en de onverharde Beardmore Road, vanuit Walpole via de North Walpole Road. Vervolgens neemt men de Mount Frankland Road. Het nationaal park wordt opgedeeld in een noordelijk en zuidelijk deel.[7]
Het park wordt gedomineerd door de granieten top van de Mount Frankland. Vanop de top heb je een panoramisch uitzicht over de Walpole Wilderness. Het park bestaat grotendeels uit karri-, jarrah- en tinglebossen. Er zijn ook enkele draslanden en vlakten met boomloze heide.[7]
Attracties
[bewerken | brontekst bewerken]De 1.000 kilometer lange Munda Biddi Trail fietsroute loopt door het park.[7]
Er zijn ook enkele bewegwijzerde wandelpaden:[7]
- Mount Frankland Wilderness Lookout (1,6 km), een wandeling naar een platform hoog in de bomen.
- Towerman’s Hut (200 m), naar de hut van de torenman die in het droge seizoen een aantal keer per dag naar de top van Mount Frankland diende te wandelen om zich ervan te vergewissen dat er nergens brand was uitgebroken. Men kan er picknicken en bbq'en.
- The Summit (1,2 km), een wandeling naar de granieten top van Mount Frankland vanwaaruit men een panoramisch uitzicht heeft over de streek.
- Caldyanup Trail (1,6 km), een alternatieve route naar de top door karribos.
- Kamperen is enkel mogelijk nabij Fernhook Falls in het zuidwestelijk deel van het park.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ (en) Thomas Braidwood Wilson, Narrative of a Voyage Round the World 257. Gilbert & Piper (20 oktober 1835). Geraadpleegd op 17 juli 2019.
- ↑ (en) Mount Frankland National Park. Parks and Wildlife Service. Geraadpleegd op 17 juli 2019.
- ↑ (en) Woodchipping to be phased out in WA. The Canberra Times (24 december 1988). Geraadpleegd op 17 juli 2019.
- ↑ (en) Memorandum of understanding (pdf). Critical Ecosystem Partnership Fund (14 december 2000). Geraadpleegd op 17 juli 2019.
- ↑ (en) Hotspots defined. Critical Ecosystem Partnership Fund. Geraadpleegd op 17 juli 2019.
- ↑ (en) What is the Walpole Wilderness?. Walpole Online. Geraadpleegd op 17 juli 2019.
- ↑ a b c d (en) Mount Frankland Factsheet (pdf). Parks and Wildlife Service (oktober 2018). Gearchiveerd op 17 juli 2019. Geraadpleegd op 17 juli 2019.
· 
· 