Naar inhoud springen

Michel Bouquet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michel Bouquet
Michel Bouquet in 2010
Michel Bouquet in 2010
Algemene informatie
Geboren 6 november 1925
Overleden 13 april 2022
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Jaren actief 1944-2022
Beroep Acteur
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Michel Bouquet (Parijs, 6 november 1925 – aldaar, 13 april 2022) was een Frans acteur die zowel voor het toneel als voor de film werkte. Hij verscheen tussen van 1947 tot 2020 in meer dan honderd films.[1]

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Afkomst en opleiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Aangezien zijn vader krijgsgevangene was moest Michel Bouquet al vlug de kost verdienen om zijn moeder bij te staan met de opvoeding van zijn broers. In 1943 begon hij samen met Gérard Philipe lessen te volgen aan het Conservatorium voor dramatische kunst.

Toneelacteur en filmdebuut

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij kwam al gauw in contact met theaterregisseur Jean Vilar en dramaturg Jean Anouilh, van wie hij de favoriete acteur werd. Met beiden zou hij trouw samenwerken tot in de jaren zestig. Op het grote scherm was Bouquet voor het eerst te zien in Monsieur Vincent (1947). Alhoewel hij werkte met bekende cineasten als Jean Grémillon, Abel Gance en Henri-Georges Clouzot oogstte hij meer succes op de planken, op het Festival van Avignon bijvoorbeeld.

Doorbraak met Claude Chabrol en François Truffaut

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor zijn doorbraak in de filmwereld moest hij wachten tot Claude Chabrol en François Truffaut, twee belangrijke regisseurs van de nouvelle vague, hem in de tweede helft van de jaren zestig ontdekten. Voor Chabrol, onder wiens leiding hij zes keer speelde, creëerde hij het type van de ijzige, verontrustende en geraffineerde burger uit de betere kringen.

Jaren zeventig: drukke filmjaren

[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn filmcarrière was voorgoed gelanceerd want hij speelde in de jaren zeventig in een dertigtal films, met opmerkelijke rollen in prenten van onder meer Jacques Deray, Yves Boisset en André Cayatte.

Latere filmcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf de jaren tachtig speelde hij beduidend minder filmrollen om zich meer te kunnen wijden aan het theater. Het belette hem niet blijvend stevige prestaties neer te zetten, zoals de rol van inspecteur Javert in Les Misérables (Robert Hossein, 1982), of van de oude man die zich een ander leven droomde in Toto le héros (Jaco Van Dormael, 1990). Hij kroop ook zeer waarheidsgetrouw in de huid van François Mitterrand in Le Promeneur du Champ-de-Mars (Robert Guédiguian, 2004) of van Auguste Renoir in Renoir (Gilles Bourdos, 2012).

Televisie

[bewerken | brontekst bewerken]

Bouquet werkte ook herhaaldelijk voor de televisie. Hij was te zien in televisiefilms als La Ronde de nuit (1978) en Le Curé de Tours (1980). Hij verleende zijn medewerking aan Les Nuits révolutionnaires (1989), een historische miniserie van 7 afleveringen. Zijn zware, ietwat plechtstatige stem was ook vaak te horen in documentaires zoals Nuit et Brouillard (Alain Resnais, 1955). In 1995 sprak hij Les Mots van Jean-Paul Sartre op plaat in.

Toneel

[bewerken | brontekst bewerken]

Naast zijn filmcarrière ontwikkelde Bouquet een drukke toneelactiviteit. Sinds de jaren veertig speelde hij onophoudelijk hoofdrollen in stukken van Molière, Ionesco en Beckett, auteurs die, net zoals Anouilh, als een rode draad door zijn carrière lopen. Hij vertolkte ook rollen in stukken van William Shakespeare en van moderne auteurs als Harold Pinter en Thomas Bernhard.

Overlijden

[bewerken | brontekst bewerken]

Bouquet overleed op 13 april 2022 op 96-jarige leeftijd in Parijs.[2]

Filmografie (lange speelfilms)

[bewerken | brontekst bewerken]

Toneel (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzen

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michel_Bouquet&oldid=63454801"