Kazemat Ruquet

Kazemat Ruquet was een bunker in de Tweede Wereldoorlog die deel uitmaakte van de Atlantikwall. De kazemat, gelegen bij Les Moulins in de Franse gemeente Saint-Laurent-sur-Mer, werd bekend vanwege het feit dat er het eerste Amerikaanse hoofdkwartier werd gevestigd van de troepen die waren geland op Omaha Beach.

De kazemat maakte deel uit van Widerstandsnest 65 (WN-65), dat gelegen was in de sector Easy Red. De bewapening bestond uit een 50 mm antitankkanon. Nadat de landingen van de geallieerde troepen op Omaha Beach was gelukt, werd WN-65 omsingeld en het kanon vernietigd. Omstreeks 10:30 uur gaven de twintig Duitsers in de kazemat zich over en werd de doorgang naar het achterland via de zogenaamde "Beach-exit E 1" vrijgegeven. Onmiddellijk werd de weg vrijgemaakt voor militaire voertuigen. "Beach-exit E 1" werd de belangrijkste uitgang voor voertuigen op de eerste dag van de landing. Kazemat Ruquet werd door de plaatselijke bevelhebbers gebruikt om een hoofdkwartier in op te zetten.

Tegenwoordig staat voor de kazemat een monument ter herinnering aan de 2e Infanteriedivisie. Die eenheid nam zelf echter geen deel aan de aanval op de kazemat of WN-65. Op de bunker is tijdens de 50e herdenking een gedenkplaat aangebracht voor 467e Anti-Aircraft-Artillery Automatic Weapons Battalion, dat deelnam aan de aanval op de kazemat. In de bunker zelf staat nog het 50 mm kanon.