Kamer van volksvertegenwoordigers (samenstelling 1936-1939)

De lijst van leden van de Belgische Kamer van volksvertegenwoordigers van 1936 tot 1939. De Kamer van volksvertegenwoordigers telde toen 202 leden. Het nationale kiesstelsel was in die periode gebaseerd op algemeen enkelvoudig stemrecht voor alle mannelijke Belgen van 21 jaar en ouder, volgens een systeem van evenredige vertegenwoordiging op basis van de methode-D'Hondt, gecombineerd met een districtenstelsel.

De 31ste legislatuur van de Kamer van volksvertegenwoordigers liep van 23 juni 1936 tot 24 februari 1939 en volgde uit de verkiezingen van 24 mei 1936.

Tijdens deze legislatuur waren achtereenvolgens de regering-Van Zeeland II (juni 1936 - oktober 1937), de regering-Janson (oktober 1937 - mei 1938), de regering-Spaak I (mei 1938 - februari 1939) en de regering-Pierlot I (februari - april 1939) in functie. Van Zeeland II, Janson en Spaak I steunden op een meerderheid van katholieken, liberalen en socialisten. Pierlot I op een meerderheid van katholieken en socialisten. De regering-Pierlot I was echter instabiel en viel al na twee weken. Er werden vervroegde verkiezingen uitgeschreven.

De oppositie bestond dus uit de Vlaams-nationalisten, de rexisten, de communisten en vanaf februari 1939 ook uit de liberalen.

In de 31ste zittingsperiode (1936-1939) vonden zeven zittingen plaats. Van rechtswege kwamen de Kamers ieder jaar bijeen op de tweede dinsdag van november.

Wijzigingen in fractiesamenstelling:

• In 1937 werd Gustaaf Sap (katholiek) uit zijn fractie gezet als gevolg van een ophefmakende interpellatie over malversaties bij de Nationale Bank, gericht tegen eerste minister Paul van Zeeland. Nadat bleek dat deze interpellatie een grond van waarheid had, werd hij in 1938 opnieuw toegelaten in de fractie.
• In 1937 neemt Alfred Olivier (rexist) samen met alle opvolgers in het arrondissement Brussel ontslag om gedeeltelijke verkiezingen uit te lokken. Deze vonden plaats in april 1937. Léon Degrelle, de leider van de rexisten, nam het in deze verkiezing op tegen de katholiek Paul van Zeeland, die voorgedragen werd door de katholieken, liberalen en socialisten. Van Zeeland won de parlementszetel, maar zetelde als onafhankelijke omdat hij niet enkel door de katholieken was voorgedragen.

• Kamer van volksvertegenwoordigers
• Lijst van voorzitters van de Kamer van volksvertegenwoordigers