Naar inhoud springen

Cantabrische adder

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cantabrische adder
IUCN-status: Gevoelig[1] (2022)
Exemplaar uit de Pyreneeën.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Familie:Viperidae (Adders)
Onderfamilie:Viperinae (Echte adders)
Geslacht:Vipera
Soort
Vipera seoanei
Lataste, 1879[2]
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Cantabrische adder op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De Cantabrische adder[3] (Vipera seoanei) is een middelgrote giftige slang uit de familie adders (Viperidae).

Naam en indeling

[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Fernand Lataste in 1879. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Vipera berus seoanei gebruikt. De slang werd lange tijd gezien als een ondersoort van de (gewone) adder (Vipera berus).[4] De soortaanduiding seoanei is een eerbetoon aan de Spaanse bioloog Victor Lopez Seoane (1832 - 1900).

De soort wordt verdeeld in twee ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Vipera seoanei seoanei Lataste, 1879 Overige delen van het verspreidingsgebied.
Vipera seoanei cantabrica Braña & Bas, 1983 Spanje

Verspreiding en habitat

[bewerken | brontekst bewerken]

De Cantabrische adder komt voor in het uiterste noorden van het Iberisch Schiereiland in Portugal en Spanje.[4] De habitat bestaat uit gematigde bossen, scrublands en graslanden. Ook in door de mens aangepaste streken zoals akkers en weilanden kan de slang worden gevonden. De soort is aangetroffen van zeeniveau tot op een hoogte van ongeveer 1900 meter boven zeeniveau.

Beschermingsstatus

[bewerken | brontekst bewerken]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[5]

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]