Anárion

Anárion is een personage in de werken van J.R.R. Tolkien over het fictieve Midden-aarde. Hij was de tweede zoon van Elendil en de broer van Isildur. Hij was de stichter van Minas Anor en Minas Ithil en regeerde Gondor samen met zijn broer. Hij sneuvelde tijdens het beleg van Barad-dûr. Zijn naam betekent: de plotse komst van Anar, wat in het Quenya zon betekent.

Zijn zoon Meneldil was de laatste overlevende die geboren werd in Númenor voor de Akallabêth. Samen met zijn vader en broer was Anárion de leider van de Elendilli of de getrouwen: het deel van de bevolking dat trouw bleef aan de Valar en koning Ar-Pharazôn, en Sauron verwierp.

Na de ondergang van Numénor landde Elendil in het noorden van Midden-aarde nabij Lindon (elfenstad). Daar stichtte Elendil het land Arnor. Isildur en Anárion landden in het zuiden van Midden-aarde en zij stichtten daar Gondor. Beide gebieden waren al kolonies geweest van Númenor. In Gondor bestonden onder andere de stad Pelargir en het prinsdom Belfalas of Dol Amroth.

In deze beginperiode van Gondor, was het voornamelijk Anárion die het land leidde. Hij stichtte Minas Anor (genoemd naar de regio Anórien, de zon en hemzelf). Later zou deze stad Minas Tirith gaan heten. Tevens stichtte hij Osgiliath (genoemd naar de sterren), en Minas Ithil (dat naar de maan, de streek Ithilien en Isildur genoemd was. Later zou deze stad Minas Morgul gaan heten.

Nadat Sauron terug naar Midden-aarde kwam viel hij Minas Ithil (Minas Morgul) aan. Anárions broer Isildur kon op het nippertje naar het noorden vluchten. Anárion moest Gondor zo lang mogelijk beschermen tot de laatste alliantie tussen Elfen en Mensen te hulp kwam. Hij boekte grote successen en wist Sauron weg te houden van de meeste gekoloniseerde plaatsen en wist hem zelfs voor een tijd terug naar de bergen drijven.

Toen Elendil, Isildur en Gil-galad arriveerden, vroegen ze Anárion om mee te vechten in Mordor. Hij vocht verbeten in de Slag bij Dagorlad en later in de aanval op Barad-dûr waar hij uiteindelijk stierf door een naar beneden geworpen steen. De kroon van Anárion werd verpletterd teruggevonden. Om deze reden vormde de helm van Isildur nu de kroon van Gondor. Later werd deze ingeruild tegen met juwelen bezette kroon in de vorm van een helm.

Anárion kreeg vier kinderen: eerst drie dochters en daarna een zoon. De nazaten van Anárion regeerden in Gondor (zonder dat ze daar recht op hadden), terwijl die van Isildur in Arnor regeerden. De leden van de lijn van Isildur gaven hun recht op Gondor echter nooit op. Ook al werd Gondor machtiger, de lijn van Anárion stierf uit, waardoor de stadhouders het van hen moesten overnemen.

Een vrouwelijke nazaat van Anárion, prinses Firiel van Gondor, trouwde met de nazaat van Isildur, prins Arvedui. In deze familielijn werd uiteindelijk Aragorn II geboren. Aragorn had daardoor aanspraak op de troon van Gondor en besteeg deze ook na de Oorlog om de Ring om zo het Herenigd Koninkrijk te stichten.

• Dikgedrukt: Koning van Númenor