rist

• Geluid:  rist    (hulp, bestand)

• rist

• Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘bundel (van vlas e.d.)’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1380 ^{[1] [2]}

de rist v / m

1. een groep zaken die op regelmatige wijze zijn geordend

   • De regering nam een rist beslissingen. 

• ris, reeks, stel, rits

rist

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rissen
   

   • Jij rist. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rissen
   

   • Hij rist. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van rissen
   

   • Rist! 

rist

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van risten
2. gebiedende wijs van risten

• Het woord rist staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rist" herkend door:

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ɾist /

• rist

• Zelfstandig naamwoord 1: ontleend aan het Oudnoorse zelfstandige naamwoord rist
• Zelfstandig naamwoord 3 en 4: afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord hreistr
• Zelfstandig naamwoord 5: afkomstig uit het Nederduits

Zelfstandig naamwoord 1:

rist, m / v

1. rooster

• dørrist
• ferist
• ovnsrist
• riste
• stekerist

• plate

Zelfstandig naamwoord 2:

rist, o

1. (het) schudden

• bevegelse

• riste

• riste på hodet

• riste noe ut av ermet

• riste av latter

Zelfstandig naamwoord 3:

rist, o

1. (zoötomie) schub (van vissen)

• fiskeskjell

Zelfstandig naamwoord 4:

rist, o

1. onbepaalde vorm genitief enkelvoud van rist

Zelfstandig naamwoord 5:

rist

1. rust, gebruikt alleen in de uitdrukking: ikke ha rist eller ro (på seg)

• hvile
• rast
• ro