Kalium-40
Kalium-40 of 40K is een onstabiele radioactieve isotoop van kalium, een alkalimetaal. De abundantie van op Aarde bedraagt 0,0117%.
| Kalium-40 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Kalium-40 op de isotopenkaart
| ||||
| Algemeen | ||||
| Element | kalium (K) | |||
| Nuclide | 40K | |||
| Aantal protonen | 19 | |||
| Aantal neutronen | 21 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 39,963998475 u | |||
| Spin | 4− | |||
| Bindingsenergie | 8,538083 MeV | |||
| Massaoverschot | −33,535205 MeV | |||
| Vervalgegevens | ||||
| Type verval | bètaverval, elektronenvangst, gammaverval | |||
| Halveringstijd | 1,2519 × 109 jaar | |||
| Isotopen van kalium | ||||
| ||||
De isotoop is de grootste bron van natuurlijke radioactiviteit in het menselijk lichaam. Een volwassen lichaam bevat ongeveer 160 gram kalium, waarvan 0,0187 gram kalium-40. De specifieke activiteit hiervan bedraagt ongeveer 265,4 kBq/g.
Radioactief verval
bewerkenKalium-40 bezit een zeer grote halveringstijd: 1.251.900.000 jaar. Het overgrote gedeelte (89,28%) vervalt naar de stabiele isotoop calcium-40 door bètaverval:
De vervalenergie hiervan bedraagt 1311,07 keV.
De rest (10,72%) vervalt tot de stabiele isotoop argon-40 via elektronenvangst gevolgd door gamma-verval:
De energie van dit verval bedraagt 1,46 MeV.
Toepassingen
bewerkenHet verval naar argon-40 wordt - aangezien kalium in talloze mineralen voorkomt (en argon niet) - in de geochronologie en archeologie aangewend als dateringsmethode voor gesteenten en sedimenten tot enkele miljarden jaren terug in de tijd. De methode staat bekend als de kalium-argondatering.
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table