Isle of Man TT 1962

De Isle of Man TT 1962 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1962. De races werden verreden van 4- tot en met 8 juni op het eiland Man. Alle klassen kwamen aan de start, maar voor de 350cc-klasse en de 500cc-klasse was het de seizoensopening.

Vlag van Man TT van Man 1962
Snaefell Mountain Course
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 4 tot 8 juni 1962
Organisator ACU/FIM
Senior TT (500 cc)
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ellis Boyce
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens
Junior TT (350 cc)
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Derde Vlag van Tsjechië František Šťastný
Lightweight 250 cc TT
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Australië Tom Phillis
Lightweight 125 cc TT
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Eerste Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb
Derde Vlag van Australië Tom Phillis
50 cc TT
Snelste ronde Vlag van Duitsland Ernst Degner
Eerste Vlag van Duitsland Ernst Degner
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb
Sidecar TT
Snelste ronde Vlag van Duitsland Max Deubel/Vlag van Duitsland Emil Hörner
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent/Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss
Tweede Vlag van Duitsland Otto Kölle/Vlag van Duitsland Dieter Hess
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley/Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings

Algemeen

bewerken

De TT van Man werd overschaduwd door twee dodelijke ongevallen. Het was het debuut van de 350cc-Honda RC 170 en met een dergelijke machine verongelukte Tom Phillis in de tweede ronde van de Junior TT bij Laurel Bank. Tijdens dezelfde race verongelukte Colin Meehan met een AJS 7R bij Union Mills. De dood van Phillis zou zijn vriend Gary Hocking ertoe bewegen na de TT van Man onmiddellijk te stoppen met motorraces. Ook Kunimitsu Takahashi stopte met motorraces nadat hij in de Lightweight 125 cc TT ernstig gewond raakte en hetzelfde overkwam Horst Burkhardt, die uit het zijspan van Florian Camathias viel. Er werden enkele kleine mijlpalen bereikt: zowel in de Lightweight 125 cc TT (Luigi Taveri) als in de Sidecar TT (Max Deubel/Emil Hörner) werd de eerste ronde met een gemiddelde boven 90 mijl per uur gereden. Gary Hocking reed in de Senior TT de eerste ronde boven 100 mijl per uur met staande start, Chris Vincent en Eric Bliss scoorden de eerste overwinning voor een BSA in de TT en Beryl Swain was de eerste vrouwelijke deelnemer in een soloklasse.

Senior TT

bewerken

8 juni, zes ronden (364 km)

De Senior TT begon met een hevig gevecht tussen Gary Hocking en Mike Hailwood. Na de eerste ronde had Hocking 1,6 seconde voorsprong, maar daarna kreeg Hailwood problemen. Hij verloor eerst zijn eerste versnelling en moest daarna 13 minuten in de pit wachten tot zijn koppeling gerepareerd was. Hij finishte als twaalfde. Hocking won de race en toonde hoe sterk de MV Agusta 500 4C was. Ellis Boyce werd met een Norton Manx tweede met bijna tien minuten achterstand en vlak voor Fred Stevens (Norton).

Uitslag Senior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Gary Hocking MV Agusta 2:11"13'4 8
2   Ellis Boyce Norton 2:21"06'2 6
3   Fred Stevens Norton 2:21"09'4 4
4   Bert Schneider Norton 2:21"43'8 3
5   Roy Ingram Norton 2:22"20'8 2
6   Brian Setchell Norton 2:23"32'6 1
7   Tom Thorp Norton 2:26"26'0
8   Chris Conn Norton 2:26"40'4
9   Terry Powell Matchless 2:26"46'0
10   Derek Woodman Matchless 2:26"49'2
11   Billy McCosh Matchless 2:27"08'4
12   Mike Hailwood MV Agusta 2:27"27'4
13   Peter Evans Matchless 2:30"17'4
14   George Purvis Matchless 2:30"34'8
15   John Simmonds Matchless 2:30"47'6
16   Brian Hornsby Norton 2:31"41'2
17   Sven-Olof Gunnarsson Norton 2:31"50'4
18   Roland Föll Matchless 2:32"05'0
19   Louis Carr Matchless 2:32"39'8
20   Derek Lee Matchless 2:34"15'8
23   Gyula Marsovszky Norton 2:35"46'6

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Jack Ahearn Norton
  Jack Findlay Norton
  Mike Duff Matchless Krukas
  Alan Shepherd Matchless
  Alistair King Matchless
  Arthur Wheeler Moto Guzzi
  Billie Nelson Norton
  Dan Shorey Matchless
  Derek Minter Norton
  Phil Read Norton
  Ron Langston Norton
  Tony Godfrey Norton
  Hugh Anderson Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Amleto Pomesano Norton
  Benedicto Caldarella Matchless
  Eduardo Salatino Norton
  Manuel Soler Norton
  Juan Carlos Salatino Norton
  Pablo Gamberini Matchless
  František Šťastný Jawa
  Anssi Resko Matchless
  Ray Spence Norton
  Remo Venturi MV Agusta
  Silvio Grassetti Bianchi
  Harald Karlsson Norton
  Paddy Driver Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse

bewerken

Conform wedstrijduitslag

Junior TT

bewerken

6 juni, zes ronden (364 km)

In de Junior TT vochten Mike Hailwood en Gary Hocking met hun MV Agusta 350 4C's een hevige strijd uit. Hocking zette de toon met de eerste ronde met staande start met meer dan 100 mijl per uur gemiddeld. Hij leidde toen met tien seconden voorsprong. Honda-coureur Tom Phillis was derde, maar hij viel in de tweede ronde bij Laurel Bank en overleed korte tijd later. Hailwood reed een nieuw ronderecord en reed het gat met Hocking dicht. Halverwege had hij tien seconden gewonnen op Hocking. Ze stopten naast elkaar om te tanken. Daarna won Hailwood nog een seconde en reden ze in dezelfde tijd. Hocking kreeg wat mechanische problemen, maar in de laatste ronde lagen ze bij Ramsey nog naast elkaar. In de laatste 20 kilometer over de snelle Mountain Section wist Hailwood nog vijf seconden te winnen. Hocking werd tweede en František Šťastný (Jawa) werd met zeven minuten achterstand derde. Het debuut van de viercilinder Honda RC 170 viel in het water. Niet alleen door het ongeval van Phillis, maar ook Bob McInyre viel uit.

Uitslag Junior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Mike Hailwood MV Agusta 2:16"24'2 8
2   Gary Hocking MV Agusta 2:16"29'8 6
3   František Šťastný Jawa 2:23"23'4 4
4   Roy Ingram Norton 2:23"48'8 3
5   Mike Duff AJS 2:24"47'8 2
6   Hugh Anderson AJS 2:25"47'6 1
7   Phil Read Norton 2:26"35'4
8   Fred Stevens Norton 2:27"03'0
9   Ellis Boyce AJS 2:27"10'4
10   Derek Woodman AJS 2:27"42'8
11   Brian Setchell Norton 2:27"43'8
12   Jack Ahearn Norton 2:28"54'4
13   Tom Thorp AJS 2:29"01'0
14   Bert Schneider Norton 2:29"22'2
15   Derek Powell Onbekend 2:30"26'4
16   Ned Minihan Norton 2:31"09'4
17   Johnny Rae Norton 2:31"35'2
18   Billy McCosh AJS 2:32"24'0
19   George Purvis AJS 2:33"12'4
20   Dave Wildman AJS 2:34"35'2
23   Arthur Wheeler Moto Guzzi 2:37"16'0
28   Sven-Olof Gunnarsson Norton 2:40"03'2
35   Alan Shepherd AJS 2:41"07'6
38   Billie Nelson Norton 2:41"26'6

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Colin Meehan (†) AJS Val (†)
  Jack Findlay Norton
  Tom Phillis (†) Honda Val (†)
  Gyula Marsovszky Norton
  Roland Föll AJS
  Gustav Havel jawa
  Hans-Otto Butenuth Norton
  Alistair King AJS
  Bob McIntyre Honda
  Derek Minter Norton
  Ralph Bryans Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Taneli Lepo AJS
  Tommy Robb Honda
  Silvio Grassetti Bianchi
  Moto Kitano Honda
  Jim Redman Honda
  Nikolaj Sevast'ânov CKEB

Top tien tussenstand 350cc-klasse

bewerken

Conform wedstrijduitslag

Lightweight 250 cc TT

bewerken

4 juni, 6 ronden (364 km)

Dat een Honda de 250cc-race zou winnen was van tevoren wel zeker, maar Honda had niet verwacht dat dat een privérijder zou zijn. Derek Minter had via de Britse importeur een 1961-Honda RC 162 te leen gekregen en won met twee minuten voorsprong op fabrieksrijder Jim Redman. Tom Phillis werd derde. Honda was niet gelukkig met de overwinning van Minter, ook al omdat Mike Hailwood in het seizoen 1961 met een gekochte RC 162 zelfs wereldkampioen was geworden. Hailwood was contractueel gebonden aan MV Agusta en mocht niet met een Honda rijden. Daarom kwam hij met een Benelli 250 Bialbero aan de start, maar hij viel uit.

 
Derek Minter wist met een dergelijke Honda RC 162 de nieuwe RC 163 te verslaan.

Uitslag Lightweight 250 cc TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Derek Minter Honda 2:20"30'0 8
2   Jim Redman Honda 2:22"23'6 6
3   Tom Phillis Honda 2:26"15'6 4
4   Arthur Wheeler Moto Guzzi 2:33"06'6 3
5   Alberto Pagani Aermacchi 2:38"47'0 2
6   Dan Shorey Bultaco 2:44"29'4 1
7   Fred Hardy REG 2:50"27'2

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Hans-Otto Butenuth NSU
  Alan Shepherd Aermacchi
  Bill Smith Bianchi
  Bob McIntyre Honda
  Mike Hailwood Benelli
  Gilberto Milani Aermacchi
  Moto Kitano Honda

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Enrique Dietrich Aermacchi
  Jorge Terengo Ducati
  Raúl Kaiser NSU
  Marcel Toussaint Benelli
  Pierrot Vervroegen Aermacchi
  Frank Perris Suzuki
  Luigi Taveri Honda
  Werner Musiol MZ
  Günter Beer Adler
  Michael Schneider NSU
  Benjamin Savoye Mondial
  Jean-Pierre Beltoise Morini
  Campbell Donaghy Ducati
  Stuart Graham Aermacchi
  Tommy Robb Honda
  Paolo Campanelli Benelli
  Tarquinio Provini Morini
  Umberto Masetti Morini
  Kenjiro Tanaka Honda
  Cas Swart Honda
  Nikolaj Sevast'ânov CKEB
  Carlos Marfetan Parilla

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Jim Redman Honda 22
2   Bob McIntyre Honda 12
  Tom Phillis (†) Honda
4   Derek Minter Honda 8
5   Dan Shorey Bultaco 7
6   Alberto Pagani Aermacchi 4
7   Arthur Wheeler Moto Guzzi 3
8   Jean-Pierre Beltoise Morini 2
9   Benjamin Savoye Mondial 1
  Marcel Toussaint Benelli

Lightweight 125 cc TT

bewerken

6 juni, drie ronden (182 km)

In de 125cc-race wist Mike Hailwood met zijn tweetakt-EMC goed partij te geven. Hij reed aanvankelijk 20 seconden achter Luigi Taveri met vier andere Honda's achter hem. Taveri reed de eerste 125cc-ronde met meer dan 90 mijl per uur gemiddeld (90.13 mph), terwijl Hailwood bij Glen Helen stilviel. Zo werd Tommy Robb tweede en Tom Phillis derde. Met vijf Honda's in de top vijf was het toch geen feest bij Honda, want Kunimitsu Takahashi raakte bij een val zo ernstig gewond dat hij voorlopig niet meer met motorfietsen zou racen.

Uitslag Lightweight 125 cc TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Luigi Taveri Honda 1:15"34'2 8
2   Tommy Robb Honda 1:16"40'6 6
3   Tom Phillis Honda 1:16"55'0 4
4   Derek Minter Honda 1:17"51'4 3
5   Jim Redman Honda 1:19"38'0 2
6   Rex Avery EMC 1:20"26'6 1
7   Stanislav Malina ČZ 1:20"33'6
8   Ernst Degner Suzuki 1:20"43'4
9   Fred Stevens Bultaco 1:24"29'6
10   Michael O'Rourke Bultaco 1:25"54'6
11 J. Bullock Bultaco 1:26"22'0
12 G. Carter Bultaco 1:26"46'0
13   Dan Shorey Bultaco 1:31"56'0
14 P. Walsh MV Agusta 1:36"45'2
15 Jack Bottomley Ducati 1:45"05'0
16 R. Bacon BSA 1:45"33'4
17   Fred Hardy Bultaco 1:47"47'6
18 D. Weightman Honda 1:48"36'4
19 Bertie Boyd Bultaco 1:57"30'4
20 D. Clarke Ducati 2:20"25'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Frank Perris Suzuki
  Ramón Torras Bultaco
  Alistair King Bultaco
  Mike Hailwood EMC
  John Grace Bultaco
  Kunimitsu Takahashi Honda Val
  Sadao Shimazaki Honda
  Hugh Anderson Suzuki
  Paddy Driver EMC

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Jorge Kissling Bultaco
  Limburg Moreira Bultaco
  Marzillo Chizzini Bultaco
  Pedro Rosenthal Tohatsu
  Raúl Kissling DKW
  Hans Fischer MZ
  Klaus Enderlein MZ
  Werner Musiol MZ
  Jukka Petäjä MZ
  Alan Shepherd MZ
  Bob McIntyre Honda
  Alberto Pagani Honda
  Francesco Villa Mondial
  Giuseppe Visenzi Ducati
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Teisuke Tanaka Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Kunimitsu Takahashi Honda 16
2   Luigi Taveri Honda 15
3   Jim Redman Honda 14
4   Tommy Robb Honda 10
5   Tom Phillis (†) Honda 4
6   Mike Hailwood EMC 3
  Rex Avery EMC
  Derek Minter Honda
9   Ernst Degner Suzuki 2
10   Jorge Kissling Bultaco 1
  Francesco Villa Mondial

50 cc TT

bewerken

8 juni, twee ronden (121 km)

De Britten stonden wat sceptisch tegenover de 50cc-klasse. Het was al moeilijk genoeg geweest om de 125cc-klasse op Man en in de Ulster Grand Prix van de grond te krijgen en met nog kleinere motorfietsjes zou dat niet makkelijker zijn. Toch stonden er niet minder dan 33 machines aan de start, waaronder de eerste vrouwelijke soloracer Beryl Swain. De eerste GP's (Spanje en Frankrijk) waren een prooi voor Kreidler (Hans Georg Anscheidt en Jan Huberts) geweest, waarbij Luigi Taveri met de Honda RC 110 ook veel punten had gescoord. De Suzuki RM 62 was er nog helemaal niet aan te pas gekomen. In de TT van Man werd dat anders: Ernst Degner won met de Suzuki met een recordronde van 75,52 mijl per uur en een gemiddelde van 75,12 mijl per uur. Dat had hem in de 125cc-race op de dertiende plaats gebracht. Luigi Taveri werd tweede voor zijn teamgenoot Tommy Robb. Ook Mitsuo Itoh en Michio Ichino reden hun Suzuki's in de punten. De twee ronden waren wat teleurstellend voor het publiek en in de TT van 1963 zouden dat drie ronden worden.

Uitslag 50 cc TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ernst Degner Suzuki 1:00"16'4 8
2   Luigi Taveri Honda 1:00"34'4 6
3   Tommy Robb Honda 1:00"47'6 4
4   Hans Georg Anscheidt Kreidler 1:00"55'4 3
5   Mitsuo Itoh Suzuki 1:02"00'4 2
6   Michio Ichino Suzuki 1:02"01'4 1
7   Jan Huberts Kreidler 1:02"15'6
8   Seiichi Suzuki Suzuki 1:02"31'8
9   Derek Minter Honda 1:04"06'0
10   Sadao Shimazaki Honda 1:04"15'2
11   Dan Shorey Kreidler 1:04"49'0
12   Wolfgang Gedlich Kreidler 1:10"50'0
13 Mike Simmonds Tohatsu 1:14"48'8
14 Horace Crowder Kreidler 1:15"29'6
15   Ralph Bryans Benelli 1:16"52'6
16 Charlie Mates Itom 1:17"10'6
17 G. Brader Itom 1:25"34'2
18 P. Latham Itom 1:26"04'6
19 Harold Cosgrove Itom 1:27"50'4
20 D. Juler Itom 1:30"00'6
22   Beryl Swain Itom 1:33"41'4

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Bill Ivy Chisholm-Honda

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Günter Beer Kreidler
  José Maria Busquets Derbi
  Isao Morishita Suzuki
  Kunimitsu Takahashi Honda Blessure[1]
  Teisuke Tanaka Honda
  Hugh Anderson Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Luigi Taveri Honda 14
2   Hans Georg Anscheidt Kreidler 11
3   Tommy Robb Honda 9
4   Jan Huberts Kreidler 8
  Ernst Degner Suzuki
6   Kunimitsu Takahashi Honda 7
7   José Maria Busquets Derbi 6
8   Wolfgang Gedlich Kreidler 3
  Mitsuo Itoh Suzuki
10   Seichi Suzuki Suzuki 2

Sidecar TT

bewerken

4 juni, drie ronden (182 km)

Aanvankelijk leek de 23e achtereenvolgende overwinning voor BMW in de maak, met Max Deubel/Emil Hörner en Florian Camathias/Horst Burkhardt comfortabel aan de leiding. In de tweede ronde viel Camathias stil bij Kerrowmoar nadat hij bakkenist Burkhardt verloren was, waardoor Chris Vincent en Eric Bliss met hun BSA opschoven naar de tweede plaats, maar met vier minuten achterstand op Deubel. Die reed de eerste ronde in de Sidecar TT met een gemiddelde boven de 90 mph, maar viel ook uit en zo scoorde BSA zijn eerste TT-overwinning. Otto Kölle werd tweede en het Britse succes werd compleet met de derde plaats van Colin Seeley (Matchless).

Uitslag Sidecar TT

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Chris Vincent   Eric Bliss BSA 1:21"16'4 8
2   Otto Kölle   Dieter Hess BMW 1:21"53'8 6
3   Colin Seeley   Wally Rawlings Matchless 1:22"01'8 4
4   Claude Lambert   Alfred Herzig BMW 1:23"17'6 3
5   Heinz Luthringshauser   Horst Knopp BMW 1:25"52'0 2
6   Georg Auerbacher   Josef Zach BMW 1:27"18'8 1
7   Alan Birch   Peter Birch Matchless 1:28"49'8
8 J. Brindley J. Waugh BSA 1:29"39'6
9 B. Green D. Fynn Norton 1:32"31'6
10 J. Melhuish Ian McDonald Norton 1:36"29'0
11 L. Siddle John Barker BSA 1:39"28'0
12   Eric Pickup   Ray Lindsay BMW 1:43"08'0
13 J. Jackson H. Walker BSA 1:50"45'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Florian Camathias   Horst Burkhardt BMW Ongeval[2]
  Max Deubel   Emil Hörner BMW
  Harold Scholes   Ray Lindsay BMW

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Edgar Strub   Gottfried Rüfenacht BMW
  Fritz Scheidegger   John Robinson BMW
  Arsenius Butscher   Heiner Vester BMW
  August Rohsiepe   Lothar Böttcher BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Max Deubel   Emil Hörner BMW 16
2   Otto Kölle   Dieter Hess BMW 13
  Chris Vincent   Eric Bliss BSA
4   Florian Camathias   Horst Burkhardt BMW 12
5   Claude Lambert   Alfred Herzig BMW 5
6   Colin Seeley   Wally Rawlings Matchless 4
7   Arsenius Butscher   Heiner Vester BMW 3
8   Heinz Luthringshauser   Horst Knopp BMW 2
  Harold Scholes   Ray Lindsay /
  Keith Scott
BMW
10   Georg Auerbacher   Eduard Dein /
  Josef Zach
BMW 1
  Eric Pickup   Keith Scott /
  Ray Lindsay
BMW

Vrouwenverbod

bewerken

De Fédération Internationale de Motocyclisme was kennelijk verrast door de inschrijving van Beryl Swain in de 50cc-race. Zij trok haar racelicentie in omdat de motorsport te gevaarlijk zou zijn voor vrouwen.[3] Dit verbod bleef bestaan tot in 1978, maar in de Manx Grand Prix bleef het verbod zelfs geldig tot in 1989. Beryl Swain probeerde zelfs via de Lieutenant Gouvernor van het eiland Man haar licentie terug te krijgen, maar de TT maakte deel uit van het wereldkampioenschap wegrace waarvoor de FIM verantwoordelijk was, en bovendien nam de organisatie van de amateurrace, de Manx Grand Prix het verbod over. In de geest van de tijd vond ook een groot deel van het publiek dit verbod aanvaardbaar.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962
FIM wereldkampioenschap wegrace
14e seizoen (1962)
Volgende race:
TT Assen 1962

Vorige race:
Isle of Man TT 1961
Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1963