Disse Artikel is man blots en Stubben. Du kannst Wikipedia helpen un em verbetern.
1 nixWaterstoffHe
nix

H

Li
Allgemeen
Naam, Teken, Atomtall Waterstoff, H, 1
Cheemsch Serie Nichmetall
Klöör ahn Klöör
Atommass 1,00794 u
Elektronenkonfiguratschoon 1s1
Elektronen je Schaal 1
Physikaalsche Egenschoppen
Phaas Gas
Dicht 0,08988 g·cm−3
(bi 0 °C, 101,325 kPa)
Smöltpunkt 14,01 K
(−259 °C)
Kaakpunkt 20,28 K
(−253°C)
Tripelpunkt 13,8033 K, 7,042 MPa
Kritisch Punkt 32,97 K, 1,293 MPa
Atomare Egenschoppen
Kristallstruktur hexagonal
Ionisatschoonsenergien 1.: 1312,0 kJ/mol
Atomradius 25 pm
Annere Egenschoppen
Isotopen (Utwahl)
Hööftartikel: Isotopen vun Waterstoff
Iso VN t½ VO VE (MeV) VP
1H 99,985 % H is mit 0 Neutronen bestännig.
2H 0,0115 % H is mit een Neutron bestännig.
3H Sporenisotop 12,32 a β- 0,019 3He

De Waterstoff is dat lichteste Element in de Chemie un warrt mit dat Atomteken H (vun dat latiensch HydrogeniumWatermaker) afkört. In dat Periodensystem steiht de Waterstoff ganz baven links an de eersten Steed. Waterstoff is dat Element, dat in dat Universum an fakensten vörkummt, man in de Eerdkrust is dorvun nix to finnen. Tomeist hett Waterstoff blots een Proton in’n Atomkarn. Denn warrt dat ok as Protium betekend. Man dat gifft ok noch annere Isotopen.

Ünner Normalbedingen, de normalerwies op de Eer herrschen doot, kummt Waterstoff nich atomar för, man blots as dimerisierte Form as H2-Molekülen, wat denn en Gas ahn röök un Klöör is. An sik tellt Waterstoff to de cheemsch Serie vun de Nichtmetallen. Üm Waterstoff to kondenseeren, mutt dat bannig koolt maakt warrn. Fasten Waterstoff hett denn aver doch mehr de Egenschoppen vun de Metallen.

De Waterstoffisotopen Protium, Deuterium un Tritium in’n Modell.
  • Ordnungstall: 1
  • Masse: 1,00794

Kümmt elementar vör as Moleküle mit de Formel H2. Dat is dat lichteste Gas. Dorüm harrn se de Zeppelinen un Ballons dormit vull mookt. Egenschoppen vun den elementaren Waterstoff:

Waterstoff reageert mit Suerstoff to Water, wat dat Oxid vun den Waterstoff is:

Literatuur

ännern

Chemie

  • Erwin Riedel: Anorganische Chemie. de Gruyter, Berlin 2002, ISBN 3-11-017439-1.
  • A. F. Holleman, E. Wiberg, N. Wiberg: Lehrbuch der Anorganischen Chemie. 102. Oplaag. Walter de Gruyter, Berlin 2007, ISBN 978-3-11-017770-1, S. 259–296.
  • Harry H. Binder: Lexikon der chemischen Elemente – das Periodensystem in Fakten, Zahlen und Daten. S. Hirzel Verlag, Stuttgart 1999, ISBN 3-7776-0736-3.

Technik

  • Peter Kurzweil: Brennstoffzellentechnik. 1. Oplaag. Vieweg Verlag, Wiesbaden 2003, ISBN 3-528-03965-5.
  • Udo Schelling: Brennstoffzellen. In: Richard Zahoransky (Ruutgever): Energietechnik. 5., überarb. u. erw. Oplaag. Vieweg+Teubner Verlag, Wiesbaden 2010, ISBN 978-3-8348-1207-0, S. 203ff.
  • Helmut Eichlseder, Manfred Klell: Wasserstoff in der Fahrzeugtechnik. 1. Oplaag. Vieweg+Teubner Verlag, Wiesbaden 2008, ISBN 978-3-8348-0478-5.
  • Rex A. Ewing: Hydrogen – A Journey Into a World of Hydrogen Energy and Fuel Cells. Pixyjack Press, Masonville CO 2004, ISBN 0-9658098-6-2.

Annerwat

  • Hoimar von Ditfurth: Im Anfang war der Wasserstoff. dtv, München 2002, ISBN 3-423-33015-5.
ännern
  Waterstoff. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.