Kos sara hidup

Kos sara hidup ialah kos untuk mengekalkan taraf hidup tertentu. Perubahan dalam kos sara hidup dari semasa ke semasa boleh dikendalikan dalam indeks kos sara hidup. Pengiraan kos sara hidup juga digunakan untuk membandingkan kos mengekalkan taraf hidup tertentu di kawasan geografi yang berbeza. Perbezaan kos sara hidup antara lokasi boleh diukur dari segi kadar pariti kuasa beli.

Kontrak pekerjaan dan faedah pencen boleh dikaitkan dengan indeks kos sara hidup, biasanya dengan indeks harga pengguna (CPI). Pelarasan kos sara hidup (COLA) melaraskan gaji berdasarkan perubahan dalam indeks kos sara hidup. Gaji biasanya diselaraskan setiap tahun. Ia juga mungkin terikat dengan indeks kos sara hidup yang berbeza mengikut lokasi geografi jika pekerja berpindah. Dalam kes ini kemudian, pekerja ekspatriat mungkin akan melihat hanya bahagian pendapatan budi bicara mereka yang diindeks oleh CPI pembezaan antara lokasi pekerjaan baharu dan lama, meninggalkan bahagian gaji yang tidak mengikut budi bicara (cth. pembayaran gadai janji, insurans, kereta pembayaran) tidak diubah suai.

Apabila pelarasan kos sara hidup, penyelesaian gaji yang dirundingkan dan kenaikan belanjawan melebihi CPI, laporan media kerap membandingkan kedua-duanya tanpa mengambil kira perihal cukai yang berkaitan. Walau bagaimanapun, CPI adalah berdasarkan harga runcit sekumpulan barangan dan perkhidmatan. Kebanyakan pembelian kumpulan yang sama memerlukan penggunaan dolar pascacukai — dolar yang selalunya tertakluk kepada kadar cukai marginal tertinggi. Akibatnya, COLA semestinya perlu melebihi kadar inflasi CPI untuk mengekalkan kuasa beli.^[1]

Unit Perisikan Ekonomi menghasilkan tinjauan kos sara hidup di seluruh dunia separa tahunan (dua kali setahun) yang membandingkan lebih daripada 400 harga individu merentas 160 produk dan perkhidmatan. Ia termasuk makanan, minuman, pakaian, bekalan rumah dan barangan penjagaan diri, sewa rumah, pengangkutan, bil utiliti, sekolah swasta, bantuan domestik dan kos rekreasi.

Tinjauan itu sendiri ialah alat internet yang direka untuk mengira elaun kos sara hidup dan membina pakej pampasan untuk eksekutif korporat yang mengekalkan gaya hidup barat. Tinjauan itu menggabungkan indeks kos sara hidup perbandingan yang mudah difahami antara bandar. Tinjauan itu membenarkan perbandingan bandar ke bandar, tetapi untuk tujuan laporan ini semua bandar dibandingkan dengan bandar asas New York City yang mempunyai indeks tetap pada 100. Tinjauan telah dijalankan selama lebih daripada 30 tahun.

Berdasarkan indeks Mac 2017, Singapura kekal sebagai bandar termahal di dunia untuk tahun keempat berturut-turut, dalam kejadian yang jarang berlaku, di mana keseluruhan lima bandar paling mahal teratas tidak berubah dari tahun sebelumnya.^[2] Sydney dan Melbourne telah mengukuhkan kedudukan mereka sebagai sepuluh teratas, dengan Sydney menjadi yang kelima termahal, dan Melbourne menjadi yang keenam. Asia adalah rumah kepada lebih daripada lima bandar termahal dalam dua puluh teratas tetapi juga menempatkan lapan bandar termurah daripada sepuluh bandar termurah.

Berian atau gaji tambahan yang diberikan kepada pekerja yang dipindahkan sementara boleh juga dipanggil sebagai satu pelarasan kos sara hidup atau elaun kos sara hidup. Pelarasan sedemikian bertujuan untuk mengimbangi perubahan dalam kebajikan akibat perbezaan geografi dalam kos sara hidup. Pelarasan sedemikian mungkin lebih tepat digambarkan sebagai elaun per diem atau terikat pada item tertentu, seperti elaun perumahan. Pekerja yang dipindahkan secara tetap berkemungkinan kurang menerima elaun tersebut, tetapi mungkin menerima pelarasan gaji asas untuk menggambarkan keadaan pasaran tempatan.