ഇന്ദ്രജിത്ത് ഗുപ്ത

ഇന്ദ്രജിത് ഗുപ്ത (18 മാർച്ച് 1919 - 20 ഫെബ്രുവരി 2001) കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഇന്ത്യ (സിപിഐ) അംഗമായിരുന്ന ഒരു ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയനേതാവാണ്. 1996 മുതൽ 1998 വരെ പ്രധാനമന്ത്രിമാരായ എച്ച്‌ഡി ദേവഗൗഡ, ഐകെ ഗുജ്‌റാൾ എന്നിവരുടെ യുണൈറ്റഡ് ഫ്രണ്ട് സർക്കാരുകളിൽ കേന്ദ്ര ആഭ്യന്തര മന്ത്രിയായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ^[2] ഇതില്ലെ കൗതുകം 1947-ൽ സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചതിനുശേഷം ആഭ്യന്തര മന്ത്രാലയം സി.പി.ഐയെ മൂന്ന് തവണ നിരോധിക്കുകയും, ഗുപ്ത ഉൾപ്പെടെയുള്ള നിരവധി നേതാക്കൾ ജയിലിലേക്ക് അയക്കപ്പെട്യൗകയും ദീർഘകാലം ഒളിവിൽ കഴിയേണ്ടി വരികയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നതാണ്. ^[3] ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റിന്റെ അധോസഭയായ ലോക്‌സഭയിലേക്ക് പതിനൊന്ന് തവണ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അദ്ദേഹം ഏറ്റവും കൂടുതൽ കാലം സേവിച്ച അംഗമായിരുന്നു ^[a] . സിപിഐ അടിയന്തരാവസ്ഥയെ പിന്തുണച്ചതിനെത്തുടർന്ന് 1977 ൽ അശോക് കൃഷ്ണ ദത്തിനോട് പരാജയപ്പെട്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തിരിച്ചടി നേരിട്ടു. ^{[4] [5]}

കൊൽക്കത്തയിലെ ഒരു ബ്രഹ്മ കുടുംബത്തിൽ പെട്ടയാളായിരുന്നു ഗുപ്ത. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാമഹൻ, ബിഹാരി ലാൽ ഗുപ്ത, ഐസിഎസ്, ബറോഡയിലെ ദിവാനായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്ത സഹോദരൻ രണജിത് ഗുപ്ത, ഐസിഎസ്, പശ്ചിമ ബംഗാളിലെ ചീഫ് സെക്രട്ടറിയായിരുന്നു . അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ്, സതീഷ് ചന്ദ്ര ഗുപ്ത (ജനനം 1877, മരണം 7 സെപ്റ്റംബർ 1964), ഇന്ത്യൻ ഓഡിറ്റ്സ് അൻഡ് എകൗണ്ട്സ് സർവീസസിൽ( IA&AS- )ൽ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്നു. , ഇന്ത്യയുടെ അക്കൗണ്ടന്റ് ജനറലായിരുന്നു. 1933 ^[6] ൽ സെൻട്രൽ ലെജിസ്ലേറ്റീവ് അസംബ്ലി സെക്രട്ടറിയായി വിരമിച്ചു. ഇന്ദ്രജിത് ഗുപ്ത ബാലിഗഞ്ച് ഗവ. ഹൈസ്‌കൂളിലാണ് സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യസം പൂർത്തിയാക്കിയശേഷം സിംലയിൽ പിതാവിനോടൊപ്പം താമസിച്ചു. ഡൽഹിയിലെ സെന്റ് സ്റ്റീഫൻസ് കോളേജിലായിരുന്നു കോളെജ് വിദ്യാഭ്യാസം. പിന്നീട് കേംബ്രിഡ്ജിലെ കിംഗ്‌സ് കോളേജിൽ പോയി. ^[7] ഇംഗ്ലണ്ടിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ രജനി പാം ദത്തിന്റെ സ്വാധീനത്തിൽ അദ്ദേഹം കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ചേർന്നു. ^[8] കേംബ്രിഡ്ജ് സർവ്വകലാശാലയിൽ നിന്നുള്ള ട്രിപ്പോസുമായി ^[7] കർഷകരുടെയും തൊഴിലാളികളുടെയും പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ചേരുന്നതിനായി അദ്ദേഹം 1938-ൽ കൊൽക്കത്തയിലേക്ക് മടങ്ങി. ^[8] കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ പേരിൽ ജയിലിൽ പോകേണ്ടിവരിക മാത്രമല്ല, പാർട്ടിക്കുള്ളിൽ മൃദുനിലപാട് സ്വീകരിച്ചതിന് 1948-ൽ 'പാർട്ടി ജയിൽ' അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്തു. ^[8] 1948-50 കാലഘട്ടത്തിൽ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾക്കെതിരെ അടിച്ചമർത്തൽ നടന്നപ്പോൾ അദ്ദേഹം ഒളിവിൽ പോയി. ^[3]

ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റിന്റെ അധോസഭയായ ലോക്‌സഭയിലേക്ക് 1960-ൽ ആദ്യമായി ഒരു ഉപതെരഞ്ഞെടുപ്പിലൂടെ ഗുപ്ത തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം, 1977 മുതൽ 1980 വരെയുള്ള ചെറിയ കാലയളവ് ഒഴികെ, മരണം വരെ അദ്ദേഹം അംഗമായിരുന്നു. പിന്നീടുള്ള വർഷങ്ങളിൽ, ലോക്‌സഭയിലെ ഏറ്റവും പ്രായം കൂടിയ അംഗമായതിന്റെ ഫലമായി 1996, 1998, 1999 വർഷങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം പ്രോടേം സ്പീക്കറായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. പുതുതായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അംഗങ്ങളുടെ സത്യപ്രതിജ്ഞാ ചടങ്ങുകൾ നടത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു ചടങ്ങാണ് പ്രോടേം സ്പീക്കറുടെ ഓഫീസ്. ^{[3] [9] [10]}

ഗുപ്ത നിരവധി പാർലമെന്ററി കമ്മിറ്റികളിൽ മികച്ച സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. 1995-1996 കാലഘട്ടത്തിൽ പ്രതിരോധത്തിനായുള്ള പാർലമെന്ററി സ്റ്റാൻഡിംഗ് കമ്മിറ്റി ചെയർമാനായിരുന്ന അദ്ദേഹം 1999 മുതൽ മരണം വരെ കീഴ്വഴക്കമുള്ള നിയമനിർമ്മാണ സമിതിയുടെ ചെയർമാനായിരുന്നു. 1990-1991 കാലഘട്ടത്തിൽ നിയമകമ്മിറ്റിയിലും 1985-1989 കാലയളവിലും 1998 മുതൽ ജനറൽ പർപ്പസ് കമ്മിറ്റിയിലും അംഗമായിരുന്നു; 1998-2000 കാലയളവിലെ പ്രതിരോധ സമിതി, 1986-1987 കാലഘട്ടത്തിൽ ഹർജികൾ സംബന്ധിച്ച കമ്മിറ്റി, 1986-1987 ലും 1989 ലും ബിസിനസ്സ് ഉപദേശക സമിതി, 1990-1991 കാലയളവിലെ ലൈബ്രറി കമ്മിറ്റി, 1990 ലെ ലോക്‌സഭാ സെക്രട്ടേറിയറ്റ് ചട്ടങ്ങൾ അവലോകനം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള സമിതി. ^[9]

1992 ^[9] ൽ ഗുപ്തയ്ക്ക് 'മികച്ച പാർലമെന്റേറിയൻ' അവാർഡ് ലഭിച്ചു. 37 വർഷം ലോക്‌സഭയിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച അദ്ദേഹം, അന്തരിച്ചപ്പോൾ രാഷ്ട്രപതി കെ.ആർ. നാരായണൻ ആദരാഞ്ജലികൾ അർപ്പിച്ചു, തന്റെ അനുശോചന സന്ദേശത്തിൽ ആ മനുഷ്യനെ ഉചിതമായി വിവരിക്കുന്ന മൂന്ന് സവിശേഷതകൾ ഉപയോഗിച്ചു: " ഗാന്ധിയൻ ലാളിത്യം, ജനാധിപത്യ വീക്ഷണം, മൂല്യങ്ങളോടുള്ള ആഴത്തിലുള്ള പ്രതിബദ്ധത." ^[3]

ചണ വ്യവസായത്തിലെ മൂലധനവും അധ്വാനവും ദേശീയ പ്രതിരോധത്തിൽ സ്വാശ്രയവും ^[3]

• പാർലമെന്റ് ഓഫ് ഇന്ത്യ വെബ്‌സൈറ്റിലെ ഔദ്യോഗിക ജീവചരിത്ര സ്കെച്ച്