Томе Серафимовски
Томе Серафимовски | ||
Роден | 14 јули 1935 Зубовце, Гостиварско, Кралство Југославија | |
---|---|---|
Починал | 3 март 2016 Скопје, Македонија | |
Националност | Македонец | |
Занимање | вајар |
Томе Серафимовски (Зубовце, Гостиварско, 14 јули 1935 - Скопје, 3 март 2016) — истакнат македонски вајар. Серафимовски е автор на повеќе од 500 склуптури од траен материјал, 100 минијатури и идејни решенија од областа на ситната пластика, десетина релјефи, како и 40-ина изведени споменици и спомен-обележја низ земјава и во светот.[1] Од 1988 година е редовен член на МАНУ. Во својата 50 годишна кариера има одржано повеќе самостојни изложби во Македонија и странство, а добитник е на голем број награди и признанија.
Животопис
[уреди | уреди извор]Томе Серафимовски е роден на 14 јули 1935 година во село Зубовце, Гостиварско. Основно училиште завршил во Гостивар, а во 1953 година се запишал во Сплитското училиште за применета уметност. На студиите во Сплит специјализирал вајарство, а за време на неговиот престој повремено работел и како сликар-сценограф во тамошниот Народен театар. Своето високо образование го продолжил на Академијата за ликовни уметности во Загреб, каде што дипломирал во 1963 година кај професорот Антун Аугустинчиќ.
Во 1966 година добил стипедија од француската влада и заминал за Париз, каде 4 години ја посетувал школата за убави уметности. Истовремено три години минал како соработник во ателјето на познатата аргентинска вајарка, Алиција Пеналба. По ваквите искуства, Серафимоски се вратил во Македонија, извесно време работел како сценограф во Радио Tелевизија Скопје. Од 1970 до 1984 година бил директор на Домот на културата во Гостивар. На 7 октомври 1988 година бил избран за член на Македонската академија на науките и уметностите.
Лустрација
[уреди | уреди извор]На 15 јули 2013 година академик Томе Серафимовски беше лустриран од страна на Комисијата за верификација на фактите и прогласен за соработник на тајните служби.[2] Две седмици пред о��аа одлука, Серафимовски излезе во јавноста со жестоки критики против Комисијата за лустрација и против нејзиниот претседател Томе Аџиев во врска со лустрирањето на писателот Славко Јаневски.[3] Во врска со оваа одлука на комисијата, академикот Серафимовски изјавил: „Јас никогаш не сум бил функционер, јас сум вајар и цел живот тоа го работам“.[4] Починал на 3 март 2016 година.
Галерија
[уреди | уреди извор]-
Споменик на Свети Кирил и Методиј, Охрид
-
Споменик на Вера Јоциќ, Македонска Каменица
-
Споменик на жртвите од Скопски земјотрес 1963, Скопје
-
Симфонија на мирот, Скопје, 2005
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Секогаш сум на страната на уметноста“. Дневник. 13 ноември 2010. Посетено на 10 август 2013.
- ↑ „Томе Серафимовски го бранеше Славко Јаневски, сега и тој го доживеа истото“. ПлусИнфо. 15 јули 2013. Архивирано од изворникот на 2013-08-21. Посетено на 10 август 2013.
- ↑ „Аџиев не е вреден да го спомнува името на Славко Јаневски“. Нова ТВ. 3 јули 2013. Архивирано од изворникот на 2013-08-19. Посетено на 10 август 2013.
- ↑ „Томе Серафимовски: Никогаш не сум бил функционер, јас сум вајар!“. МКД.мк. 16 јули 2013. Архивирано од изворникот на 2013-07-19. Посетено на 10 август 2013.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]„Томе Серафимовски“ на Ризницата ? |
- Монографија на Томе Серафимовски, Хрватска академија на науките и уметностите
- Биографија на официјалната страница на МАНУ Архивирано на 5 март 2016 г.
- Досието на академик Серафимовски
- Решение од Комисијата за верификација на фактите
- Родени во 1935 година
- Починати во 2016 година
- Починати во Скопје
- Македонски уметници
- Македонски вајари
- Зубовце (Гостиварско)
- Соработници на Службата за државна безбедност
- Добитници на наградата „Мајка Тереза“
- Македонски академици
- Академици на МАНУ
- Странски членови на Српската академија на науките и уметностите