Прејди на содржината

Прекуморски департмани и региони на Франција

Од Википедија — слободната енциклопедија

Прекуморски департмани и региони на Франција (француски: département et régions d’outre-mer или DROM) — департмани сместени вон европскиот дел на државата наречен континентална или метрополитенска Франција. Носат речиси ист политички статус како континенталните департмани, но имаат нешто поголем степен на автономија и не се вбројуваат во некои домашни статистики, како што е стапката на невработеност.

Како составен дел од Франција и Европската Унија, прекуморските департмани се застапени во Националното собрание, Сенатот и Економско-социјалниот совет, гласаат за претставници во Европскиот парламент и го користат еврото како своја валута.

Овие единици се разликуваат од прекуморските заедници, кои уживаат полуавтономија.

Секој прекуморски департман е единствен во свој сопствен прекуморски регион (région d'outre-mer) чии надлежности се истовени на регионите во Метрополска Франциј��. Поради ова целосно совпаѓање, овие две единици не се разликуваат во неслужбена употреба, па така француските медиуми речиси без исклучок го користат поимот „прекуморски департмани“ (département d’outre-mer или DOM).

Почнувајќи од март 2011 г. петте прекуморски департмани и региони на Франција се следниве:

Гваделуп и Реинион имаат посебни департмански и регионални совети, додека пак Мајот, Гвајана и Мартиник истите се споени во еден совет. Прекуморските департмани се стекнале со овие права со децентрализацијата од 1982 г. според која ним им следуваат регионални совети избрани со гласање, како и други регионални надлежности; меѓутоа, поимот „прекуморски регион“ влегол во службена употреба дури со уставниот амандман од 28 март 2003 г.

Историја

[уреди | уреди извор]

Првиот (и краткотраен) обид за воспоставување на прекуморски департмани дошло со Наполеоновото заземање на Република Венеција во 1797 г. која владеела со Јонските Острови. Како и самата Венеција, островите потпаднале под власта на Францускиот директориум и биле поделени на три департмани: Егејско Море (Mer-Égée), Итака (Ithaque) и Крф (Corcyre). Во 1798 г. рускиот адмирал Фјодор Ушаков ги истерал Французите од овие острови; иако Франција успеала да ги поврати во 1807 г. идејата за департманите била напуштена.

Согласно уставот на Четвртата Република од 1947 г. француските колонии Алжир[1] во Северна Африка, Гваделуп и Мартиник во Карибите, Француска Гвајана во Јужна Америка и Реинион во Индискиот Океан биле прогласени за прекуморски департмани. Алжир се осамостоил во 1962 г. а останатите и денес се департмани на Франција.

Карта на Европската Унија со нејзините прекуморски земји, територии и најоддалечени подрачја.

Прекуморската заедница Свети Петар и Микелон била прекуморски департман од 1976 до 1985 г. Секој од петте прекуморски департмани има помеѓу 200.000 и милион жители; само Свети Петар и Микелон има 6.000, поради што му е доделен статус на заедница.

Мајот првично бил прекумроска заедница, а станал департман на 31 март 2011 г. согласно изјаснувањето на граѓаните на референдум одржан две години претходно.

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1950720.000—    
1960949.000+31.8%
19701.194.000+25.8%
19801.286.000+7.7%
19901.566.000+21.8%
20001.865.000+19.1%
20102.148.000+15.2%
Извор:[2]

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]