Ладонија (микронација)
| Кралска Република Ладонија Regnum Laudoniae (латински)
Микронација |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
| Гесло: „На Секој Свој“ | ||||||
| Химна: |
||||||
 Локација на Ладонија
|
||||||
| Главен град | Вотан Сити | |||||
| Најголем град | Главниот град | |||||
| Службен јазик | латински | |||||
| Уредување | уставна монархија | |||||
| • | Кралица [2] | Каролин Шебли | ||||
| • | Премиер | Јорген Стенберг | ||||
| Воспоставување | ||||||
| • | Декларирано | 1998 год. | ||||
| Површина | ||||||
| • | Вкупна | 1 км2 | ||||
| Население | ||||||
| • | проценка за 2019 г. | 23000 | ||||
| Валута | Ортуг | |||||
| Страница https://www.ladonia.org/ |
||||||
Ладонија (латински: Laudoniae) официјално: Кралска Република Ладонија - микронација прогласена во 1996 година како резултат на долгогодишна судска битка помеѓу уметникот Ларс Вилкс и локалните власти за две скулптури.[3] Тврдената територија е дел од природниот резерват Кулаберг во јужна Шведска.
Историја
[уреди | уреди извор]Во 1980 година, уметникот Ларс Вилкс започнал со изградба на две скулптури, Нимис (латински значи „премногу“, структура направена од 75 тони лебдено дрво) и Аркс (латински „тврдина“, градба направена од камен), во природата Кулаберг резерват во северозападниот дел на Скане, Шведска. Локацијата на скулптурите е тешко достапна, па поради тоа тие не биле откриени две години, по што локалниот совет ги прогласил скулптурите за градби чија изградба била забранета на природниот резерват и побарал од нив треба да се демонтира и отстрани. И покрај конфронтациите со локалниот совет, голем процент од локалната заедница ги поддржувал скулптурите, особено луѓето кои работат во туристичката индустрија.[4]
Вилкс ја обжалил одлуката на советот, но загуби. Тој постојано се жалеше, и конечно случајот беше решен, во корист на Советот, од шведската влада. Меѓутоа, во меѓувреме Нимис беше купен од Вилкс од уметниците Кристо и Жана-Клод по смртта на Џозеф Бојс, кој го купи во 1984 година. На 2 јуни 1996 година, во знак на протест против локалниот совет, Вилкс ја прогласи областа околу Нимис за независна, суверена земја по име Ладонија.[5]
Во 1999 година, беше создадена друга скулптура, Омфалос (именувана по Омфалос, мала скулптура во храмот во Делфи, „го означува центарот на светот“). Изработен е од камен и бетон, висок 1,61 метар и тежок тон. Фондацијата Gyllenstiernska Krapperup, формирана за промовирање на уметноста и културата, го обвини Вилкс за градење на оваа скулптура и се пожали во полиција, а во август 1999 година окружниот суд нареди нејзино отстранување. Фондацијата исто така побара отстранување на Нимис и Аркс, но судот пресуди против тоа. Фондацијата ја обжали оваа одлука до Врховниот суд, кој на крајот пресуди против. Полицијата не можеше позитивно да го идентификува Вилкс како вајар, но окружниот суд оцени дека тој е.
Отстранувањето на Омфалос само по себе беше контроверзно. На Вилкс му беше наредено да најде прифатлив начин за отстранување на скулптурата. Тој предложи да се разнесе на 10 декември 2001 година, Денот на Нобеловата награда и 100-годишнината од Нобеловата награда, и поднесе барање до окружниот совет за дозвола да го стори тоа. Советот на округот донесе одлука на 7 декември, но ја чуваше во тајност до 10 декември. Во тоа време, друг уметник, Ернст Билгрен, го купил Омфалос од Вилкс и побарал да не се оштетува. Во раните утрински часови на 9 декември, чамец со кран беше испратен (од DYKMA, по договор од Управата за извршување ) на локацијата и ја отстрани скулптурата (по цена од 92.500 SEK, наплатени на Вилкс).[6] И покрај барањето на новиот сопствени��, скулптурата е оштетена од ракување. Како одговор на ова, Извршната управа беше сатирично прогласена за „ Изведувачки уметник на годината“ во 2002 година.
Потоа, Вилкс повторно поднел барање до окружниот совет, овој пат за дозвола да се подигне споменик на местото каде што стоел Омфалос. Советот даде дозвола да се подигне споменик висок не поголем од 8 сантиметри. Ова беше соодветно направено и споменикот беше свечено отворен на 27 февруари 2002 година.
Ансамблот Невробаш настапи во Ладонија за време на прославата на 10-годишнината во 2006 година.[7]
Владата
[уреди | уреди извор]
Владата на Ладонија е заеднички предводена од кралица и претседател. Претседателот и потпретседателот се избираат три години, додека кралицата, еднаш крунисана, царува доживотно. Од 2018 година, функцијата Претседател ја има привремениот претседател Старите чевли на претседателот, а местото на потпретседател е празно, во очекување на нови избори во 2019 година.[8] Вилкс, државниот секретар, врши или надгледува многу од секојдневните операции на микродржавата, вклучително и обработка на нови барања за државјанство и објавување фотографии и вести на ладонскиот онлајн „весник“. Кабинетот министри се законодавно тело во Ладонија и тие учествуваат во дебати и гласаат за предлози преку Интернет. Многу ладонски министерства имаат уметничка конотација и чудни имиња.[9] Од 2018 година, Кабинетот на Ладонија гласаше за измена на уставот за да се создаде функцијата премиер. Кандидатите за премиер ќе бидат номинирани и избрани од актуелните членови на Кабинетот. Со амандманот се укинуваат функциите претседател и потпретседател. Овој потег беше направен како начин да се спречи изборниот фалсификат што се случи на претходните избори.
Демографски податоци
[уреди | уреди извор]Кога била создадена, Ладонија немала население. Заклучно со 2020 година, има 22.858 граѓани на Ладонија од повеќе од 50 земји. Ниту еден од граѓаните не живее во границите на Ладонија,[10][11] иако во минатото имало барем еден граѓанин жител.[12] Ладонија коегзистира и како физичка територија и како голема и активна онлајн заедница која наликува на трето место, разликувајќи се од другите микронации, кои се или активни онлајн заедници или бараат мали физички територии.[3]
Може да се направи споредба помеѓу Ладонија која прифаќа онлајн апликации за државјанство и е-резиденција на Естонија.[3] Оваа програма за виртуелен престој покажува како етаблираните нации можат исто така да усвојат слични стратегии на микронациите, давајќи пример за тоа како би можело да изгледа државјанството во постнационализмот.[13]
Нимис
[уреди | уреди извор]Нимис е серија дрвени скулптури сместени долж брегот во природниот резерват Кулаберг, општина Хоганес, во северниот дел на округот Скане, Шведска. Тие се масивна, дрвена лавиринтска структура поврзана со неколку дрвени кули и се вели дека главно се изградени од лебдено дрво.
Тие беа започнати од уметникот Ларс Вилкс во 1980 година и беа предмет на долготраен правен спор меѓу шведските власти и уметникот. Бидејќи не беше дадена дозвола за изградба на локацијата во рамките на природниот резерват, Административниот одбор на округот во Скане се обиде да го уништи Нимис, и покрај фактот што стана популарна туристичка атракција.
Бидејќи постоењето на Нимис не е одобрено од Шведска, тешко е да се најде - во Шведска нема официјални знаци, ниту е означено на мапи. Сепак, може да се најде на Google Maps.[14] Се наоѓа на неколку километри северозападно од градот Арилд и нешто подалеку од градот Моле, и до него може да се стигне само пеш по добро истрошена патека со жолти N-и насликани на дрвја и огради. Патеката започнува како лесна прошетка покрај Химелсторп, добро сочувана фарма од осумнаесеттиот век, но брзо станува стрмно и карпесто искачување до брегот. Наводно, илјадници локални и меѓународни туристи го посетуваат Нимис секоја година, особено во текот на летото.[6][15]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ https://www.ladonia.org/about/symbols-currency/. Отсутно или празно
|title=(help) - ↑ https://www.ladonia.org/about/. Отсутно или празно
|title=(help) - ↑ 3,0 3,1 3,2 Bicudo de Castro, Vicente; Kober, Ralph (2019-04-15). „The Royal Republic of Ladonia: A Micronation built of Driftwood, Concrete and Bytes“ (PDF). Shima: The International Journal of Research into Island Cultures. doi:10.21463/shima.13.1.10.
- ↑ Paíno, Alba Cano; Pocasangre, Ana Vilma Henríquez; Suárez, Daniel Martínez. „European Charter for Sustainable Tourism in Kullaberg Nature Reserve – Preliminary diagnosis“ (PDF). Kullaberg Nature Reserve. Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-01-03. Посетено на 2021-11-30.
- ↑ „History of Ladonia“. Ladonia.
- ↑ 6,0 6,1 Scherdin, Mikael (2011). Art Entrepreneurship. Zander, Ivo. Cheltenham: Edward Elgar Pub. ISBN 9781849808507. OCLC 714568589.
- ↑ Hallerton, Sheila; Hill, Matt (2019-04-15). „Soundtracking a Micronation: Neurobash's engagement with Ladonia“ (PDF). Shima: The International Journal of Research into Island Cultures. doi:10.21463/shima.13.1.11.
- ↑ „The President and Vice President“. Ladonia. Архивирано од изворникот на 2021-07-28. Посетено на 29 October 2018.
- ↑ „The constitution of Ladonia – Ladonia State Affairs“. Ladonia New Herald. 9 July 2009.
- ↑ https://www.ladonia.org/
- ↑ Ladonia's population chart on www.ladonia.org
- ↑ Lars Vilks (29 November 2009). „President Election: Candidates – Election 2010“. Ladonia New Herald. Посетено на 14 April 2015.
- ↑ Keating, Joshua (26 June 2018). Invisible countries : journeys to the edge of nationhood. Nelson, Bill (Cartographer). New Haven. ISBN 9780300235050. OCLC 1041140240.
- ↑ „The Royal Republic of Ladonia on Google Maps“.
- ↑ Stebleton, Michael (2016). „Challenging Students to Become Reasonable Adventurers“. About Campus: Enriching the Student Learning Experience. 21 (4): 14–21. doi:10.1002/abc.21246.
Извори
[уреди | уреди извор]- „Omphalos“. Moderna Museet. Архивирано од изворникот на 27 September 2007. Посетено на 14 July 2005.
- „Filippa Kihlborg in Ladonia“. Посетено на 14 July 2005.
- „Visa for Ladonia“. The Power of Culture. 3 April 2002. Архивирано од изворникот на 27 September 2007. Посетено на 13 June 2005.
- „Pakistanis' 'new life' in imaginary country“. BBC News. 11 March 2002.
- TT Spektra (3 July 2006). „Påhittat land fyller tio år“. Svenska Dagbladet (шведски). Архивирано од изворникот на 2007-05-20. Посетено на 2021-11-30.
- Truc Olivier (14 March 2002). „Le pays virtuel qui attire 3000 réfugiés“. Libération (француски). Архивирано од изворникот на 2012-08-19. Посетено на 2021-11-30.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Ладонија Њу Хералд
- Канцеларијата на ништожноста, која управува и со 1-виот дом на Ладонскиот парламент
- Министерството за лов и зачувување на дивеч
- Министерството за уметност и скок
- Министерството за неоткриена цел
- Пасошите на министерот за селотејп и висок напон, министерот за темна страна, министерот за празници и министерот за неброени работи.