Електрода

Електрода е електричен проводник кој се користи за поврзување со неметален дел од колото (пр. полупроводник, електролит, вакуум или воздух). Зборот електрода го дал Вилијам Вавел на барање на научникот Мајкл Фарадеј од грчките зборови електро, што значи килибар и ходос што значи начин. Електрофорот, создаден од Јохан Вилке, е рана верзија на електрода која се користи за проучување на статичко електрично напојување.

Електрода во електрохемиската ќелија се нарекува или анодна или катодна. Анодата сега е дефинирана како електрода кај која електроните ја напуштаат ќелијата и се јавува оксидација (означена со минус, "-"), а катодата како електрода кај која електроните влегуваат во ќелијата и се случува редукција (означено со плус, "+"). Секоја електрода може да стане или анодна или катода во зависност од правецот на струјата низ ќелијата. Биполарна електрода е електрода која функционира како анода на една ќелија и катодата на друга ќелија.

Примарната ќелија е посебен вид на електрохемиска ќелија во која реакцијата не може да се промени, а идентитетите на анодата и катодата се фиксни. Анодата е секогаш негативна. Ќелијата може да се испразни, но не се полни.

Секундарна ќелија, на пример батерија што се полни, е ќелија во која хемиските реакции се реверзибилни. Кога клетката се полни, анодата станува позитивна (+), а катодата на негативната (-) електрода. Ова е случај и во електролитски ќелии. Кога ќелијата се празни, се однесува како примарна ќелија, со анодата како негативна и катодата како позитивна електрода.

Во вакуум цевка или полупроводник со поларитет анодата е позитивна (+), а електродта и катодата негативна (-). Електроните влегуваат во уредот преку катодата и излегуваат од уредот преку анодата. Во ќелијата со три електроди, контра-електродата, исто така наречена и помошна електрода, се користи само за да се поврзе со електролитот, така што струјата може да се примени на работната електрода. Контилната електрода обично е изработена од инертен материјал, како што е благороден метал или графит, за да се спречи растворање.

Во лачно заварување, електродата се користи за да се спроведе струја преку работното парче за да се спојат две парчиња заедно. Во зависност од процесот, електродата може да биде употреблива во случај на лачно заварување со гас-метал и неупотреблива во случај на лачно заварување со гас-волфрам. За систем со директен струја, прачката за заварување може да биде катода за пополнувачки тип на заварување или анодна за други процеси на заварување. За лачен заварувач за наизменична струја, заварувачката електрода не би се сметала за анодна или катодна.

За електрични системи кои користат наизменична струја, електродите се врски од колото до објектот за кои треба да дејствува електрична струја, но не се означени аноди или катоди бидејќи насоката на протокот на електроните се менува периодично, обично неколкупати во секунда.

Хемиски изменети електроди се електроди кои имаат свои површини кои се хемиски изменети за промена на физичките, хемиските, електрохемиските, оптичките, електричните и транспортните својства на електродата. Овие електроди се користат за напредни цели во истражувања.