Вера Вајцман

Вера Вајцман (родена Чецман) (хебрејски: ורה ויצמן; 27 ноември 1881 – 24 септември 1966 година), сопруга на Хаим Вајцман, првиот претседател на Државата Израел, била медицински лекар и ционист активист.

^[1].

Вера Вера Вајцман била родена во градот Ростов-на-Дон, во Руската империја, ќерка на Исаија �� Феодосија Чацман. Таа првично студирала музика пред да започне медицинска обука во Женева, Швајцарија.Вера Вајцман Таму го запознала Хаим Вајцман во ционистичкиот клуб на Универзитетот.

Во 1906 година се омажила за Вајцман во Зопот, Прусија, денес наречен Сопот, во Полска, а подоцна истата година се населиле во Манчестер, Англија. Таму тие имаа два сина, Бенџамин роден во 1907 година и Мајкл роден во 1916 година. Семејството Вајцман живееше во Манчестер триесет години, од 1906 до 1937 година. Во 1913 година, Вера Вајцман ја доби англиската медицинска лиценца и работеше како лекар во јавно здравје услуга во клиниките за доенчиња, развивање напредни техники за надзор и исхрана на доенчиња.

Постариот син, Бенџамин (Бенџи) Вајцман (1907–1980), се населил во Ирска и станал млекар. Помладиот син на Вајцманови, Мајкл, служел како пилот во британските Кралските воздухопловни сили за време на Втората светска војна и бил убиен на активна служба кога неговиот авион бил соборен над Бискајскиот залив.

Во 1916 година, Вајцман се откажала од својата работа како педијатар кога му се придружила на нејзиниот сопруг по неговото назначување како научен советник во хемија во Британскиот адмиралат за време на Прва светска војна.^[2].

Во 1920 година, таа била една од основачките членови на Женска меѓународна ционистичка организација (WIZO) и служела како нејзин претседател, наизменично со Лејди Сиф, четириесет години. Кога избувна Втора светска војна во 1939 година, таа ги посветила сите свои напори на Youth Aliyah („Aliyat Hanoar“), организација што ја основа во Англија и продолжи да раководи како почесен претседател додека живеела во Израел.

За време на Арапско-израелската војна 1948 година, Вајцман се фокусирала на лекување и рехабилитација на ранетите војници. Веднаш по војната, таа го основа Здружението на хендикепирани ветерани од војната за независност и служела како негов претседател. Таа, исто така, основала два центри за рехабилитација на ранети војници, Беит Кеј во Нахарија и Одделот за рехабилитација во Шеба—Болницата Тел Хашомер.

Покрај нејзината активност во овие организации, Вајцман ја даала својата поддршка на многу доброволни организации како што се ИЛАН, Маген Дејвид Адом, за кои служеше како претседател, и десетици други приватни и институционални добротворна потфати.

Како прва дама, Вајцман ја редизајнираше внатрешноста на Куќата на Вајцман изградена за Институтот Вајцман. Целиот мебел и уметноста беа оригинални, главно увезени од Англија и Франција.^[3].

• The Impossible Takes Longer: The Memoirs of Vera Weizmann

• [1] VERA WEIZMANN 1881 – 1966 by Esther Carmel-Hakim