Cybernetica

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Cybernetica (e Graeco vocabulo κυβερνήτης (kybernētēs), "gubernator" vel "rector") est interdisciplinarium studium de systematibus rectoriis et arcte conexa theoriae moderationis et theoriae systematum est.

Historia proprietatesque

In et suis originibus et suā evolutione, secundo saeculi XX dimidio, cybernetica ad physica socialiaque systemata eodem modo applicari potest. Complexa systemata afficiunt, et postea suo externo ambitui se accommodant; per terminūs technicos, incumbit functiones moderationis et communicationis, ambo phaenomomena externa internaque systemati. Haec capacitas naturalis vivis organismis est et assimulatur machinis ac organizationibus. Specialem attentionem ad retroactionem et derivatos conceptūs dirigit.

Cybernetica inlata est a Norbert Wiener in 1948 et censura mechanica vel retro alimenta^? (Anglice feedback) ex instrumentis detectionibus et statistica mechanica et disciplina communicationis graviter adhibet^?. Cybernetica est potissimum adhibenta in disciplina robotica. Autem verbum primum novatum est a physico mathematico Andreas Maria Ampère "cybernetique" (Francogallice) in eius 1845 opere Essai sur la philosophie des sciences narrando scientiam dicionem civilis.^[1]

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad cyberneticam spectant.

Principia Cybernetica

Notae

↑ H.S. Tsien, Engineering Cybernetics (McGraw Hill, 1954), vii.

[1] H.S. Tsien, Engineering Cybernetics (McGraw Hill, 1954), vii.

[1]