Սմբատ Մկրտչյան
| Սմբատ Ավանեսի Մկրտչյան | |
|---|---|
| դեկտեմբերի 12, 1914 - հունիսի 26, 1970 | |
| Ծննդավայր | Տաթև, Գորիս |
| Մահվան վայր | Գորիս |
| Ծառայության տարիներ | 1941 - 1944 |
| Կոչում | Ավիաէսկադրիլիայի հրամանատարի տեղակալ |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Հայրենական մեծ պատերազմ |
| Պարգևներ |  |
Սմբատ Ավանեսի Մկրտչյան (դեկտեմբերի 12, 1914, Տաթև[1], Գորիս-հունիսի 26, 1970, Գորիս), Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից, օդաչու, ավիաէսկադրիլիայի հրամանատարի տեղակալ, կատարել է 400-ից ավելի մարտական թռիչք։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սմբատ Մկրտչյանը ծնվել է 1914 թվականին Գորիսի Տաթև գյուղում։ Մեկ տարեկանում զրկվել է հորից և մոր հետ տեղափոխվել է Գորիս։ Մի քանի տարի անց Սմբատը տեղափոխվել է Բաքու, սովորել դպրոցում և Բաքվի Լենինի անվան արհեստագործական ուսումնարանում։ 1931-1935 թվականներին աշխատել է «Բաքվի աշխատավոր» գործարանում՝ որպես ատաղձագործ։ 1935 թվականին զորակոչվել է կարմիր բանակ և երկո�� տարի եղել է Լուգանսկի ռազմական ավիացիայի օդաչուների դպրոցի կուրսանտ։ Ծառայել է Անդրկովկասյան ռազմական օկրուգի տարբեր զորամասերում, եղել է Երևանի կապի 16-րդ առանձին ավիացիոն էսկադրիլիայի կրտսեր օդաչու (1938), Երևանի ռազմաօդային ջոկատի օդաչուներ վերապատրաստող հրամանատար (1939), Լենինական քաղաքի 45-րդ բանակի ջոկի հրամանատար (1941)։
Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին Սմբատ Մկրտչյանին ուղարկում են Ղրիմի ճակատ, եղել է ավիաջոկատի, հետագայում` ավիաէսկադրիլիայի հրամանատարի տեղակալ, կատարել է 400-ից ավելի մարտական թռիչք։
Պատերազմից հետո
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1946 թվականին Սմբատ Մկրտչյանը զորացրվել է բանակից և վերադարձել Գորիս։ 1947-1950 թվականներին աշխատել է Գորիսի մեխանիկական գործարանում, 1951 թվականից մինչև 1962 թվականը եղել է Գորիսի սեյսմիկ կայանի լաբորանտ, 1962 թվականից աշխատել է ՀԽՍՀ քաղաքացիական ավիացիայի համակարգում։ 1965 թվականից մինչև կյանքի վերջը եղել է Եղեգնաձորի օդանավակայանի պետ։
Մահացել է 1970 թվականին։
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայրենական պատերազմի երկրորդ աստիճանի մեդալ»
- «Կարմիր դրոշի շքանշան»
- «Բեռլինի գրավման համար մեդալ»
- «1941-45թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ հաղթանակի համար մեդալ»
Ընտանիք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Կինը՝ Նոյեմ Հայրապետյան
- Որդիները՝ Էռնեստ Մկրտչյան և Գագիկ Մկրտչյան
- Դուստրը՝ Մարո Մկրտչյան
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Զանգեզուր», փետրվարի 22, 1963
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Книга приурочена к 65-летию победы в Великой Отечественной войне
- ՍՅՈՒՆԵՑԻ ՍԱՎԱՌՆՈՐԴԻ 100-ԱՄՅԱԿԸ
- Սմբատ Մկրտչյանի մարտական ուղի