Jump to content

Սիոնա Բենջամին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սիոնա Բենջամին
Ծնվել էդեկտեմբերի 11, 1960(1960-12-11) (63 տարեկան)
ԾննդավայրՄումբայ, Հնդկաստան
Քաղաքացիություն ԱՄՆ և  Հնդկաստան
Մասնագիտություննկարչուհի

Սիոնա Բենջամինը (բենգալերեն՝ সিওনা বেঞ্জামিন, անգլ.՝ Siona Benjamin, դեկտեմբերի 11, 1960(1960-12-11), Մումբայ, Հնդկաստան), հնդիկ-ամերիկացի նկարիչ, ծագումով Հնդկաստան խոշոր տնտեսական և մշակութային կենտրոնից՝ Մումբայից։ Այժմ բնակվում է Նյու Յորքի տարածքում, Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ[1]։

Վաղ շրջան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սիոնա Բենջամինը (Կասուկար) ծագումով Մումբայից է, այժմ ապրում է Նյու Յորքի տարածքում։ Նրա հեղինակային աշխատանքը, որպես բազմամշակութային արվեստագետ, արտացոլում է նրա կյանքի վաղ շրջանը, երբ նա մեծանում էր հրեա ընտանիքում՝ ապրելով Հնդկաստանում, որը հիմնականում հինդուիստների և մուսուլմանների կողմից է բնակեցված։ Իր նկարներում նա համատեղում է իր անցյալի պատկերները այն դերի հետ, որը նա խաղում է այսօր Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում՝ ստեղծելով խճանկար՝ ոգեշնչված թե՛ հնդկական մանրանկարչությամբ, թե՛ սեֆարդական սրբապատկերներով։ Մասնագիտացել է գեղանկարչության և թատրոնի բեմադրության մեջ[2][3]։ Նրա աշխատանքները ցուցադրում են ԱՄՆ-ում, Կանադայում, Եվրոպայում, Հնդկաստանում և Ասիական բազմաթիվ երկրներում[4]։

Սիոնին արժանացել է երկու Ֆուլբրայթի ծրագրի կրթաթոշակների[2]։ 2016 թվականի աշնանը Սիոնան սկսեց նոր նախագիծ իրականացնել Իսրայելում, որը կոչվում էր «Հնդկական տրանսմշակութային հրեաներ»[5]։ 2010-2011 թվականներ Սիոնան ստացել է «Դեմքեր։ հնդկական-հրեական պատմությունների միահյուսում» գեղարվեստական նախագծի մասնակցության իրավունք[3]. այս նախագծի ուսումնասիրությունն իրականացվել է Հնդկաստանում, իսկ առաջին ցուցահանդեսը տեղի է ունեցել 2013 թվականի հոկտեմբերին Հնդկաստանի Մումբայ քաղաքում գտնվող Ուելսի արքայազնի թանգարանում։

Նրա աշխատանքներին անդրադարձել են տարբեր լրատվամիջոցներ, այդ թվում՝ Նյու Յորք Թայմս, The Chicago Tribune[6] The Philadelphia Inquirer, The Financial Times, The Jewish Week in NYC և NJ, The Boston Globe, The St. Louis Gazette, Art in America, Art New England[7], Art and Antiques[8], ArtNews[3] և Moment ամսագիր։

Սիոնայի բնօրինակ նկարները հասանելի են և ներկայացված են Նյու Յորքի ACA պատկերասրահում։

Թեմաներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ապրելով Հնդկաստանում, ուծացումը սպասվում էր նրա առօրյա կյանքում, և այդ պատճառով «ինքնությունը» և «փոխըմբռնումը» դարձան Բենջամինի արվեստի հիմնական թեմաները։ Նրա մշակութային բազմազան ծագումը վկայում է արվեստի հանդեպ նրա մոտեցումների մասին։ Նրա աշխատանքի վրա ազդում են աստվածաշնչյան թեմաները, սեռի մասին մտորումները և Միդրաշի գործընթացի նկատմամբ հետաքրքրությունը։ Նրա պատկերների մեծ մասն արտացոլում է հնդկական դիցաբանությունը՝ փորձելով բացահայտել, թե ինչն է ձևավորում ինչպես ֆիզիկական, այնպես էլ հոգևոր ինքնությունը։ Իր «Գտնելով տունը» սերիալում, որը սկսվել է 1990-ական թվականների վերջում, և այլ աշխատանքներում, Բենջամինը գույներով պատկերված է կապույտով[9][10]։ Օրի Սոլտեսը, պրոֆեսոր և համադրող, մեկնաբանում է. «Նա կիրառում է մաշկի գույնը, որն ամենից հաճախ կապված է արական սեռի (հինդու աստծու՝ Կրիշնայի) հետ, կանացի կերպարների վրա՝ ստիպելով դիտողին կանգ առնել և վերանայել այն ամենը, ինչ նա կարծում էր, որ գիտեր այդ ասոցիացիայի մասին»[11]։ Նաև նրա աշխատանքի հիմքում ընկած է էկումենիկ և կարեկցող ոգին, որը բխում է հրեական փորձառության բուն հիմքից։ Ոճականորեն միաձուլելով հնդկական/պարսկական մանրանկարչական փոփ մշակույթի, քրիստոնեական և հրեական լուսավորված ձեռագրերի և հրեական և հինդուական դիցաբանության հետ՝ Սիոնան նաև կենդանացնում է իր կտավում պատկերված կերպարները անիմացիայի և կատարողական պարերի նկարիչների միջոցով։ Նրա արվեստի բազմամշակութային, սինկրետիկ որակն ընդգծված է «Կապույտ ինձ նման» ֆիլմում, որի ռեժիսորն է Հալ Ռիֆկենը[12]։

Կանանց պատկերներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բենջամինի ստեղծագործության գործիչների մեծ մասը կանայք են։ «Գտնելով տուն» շարքի ենթախումբը[13] վերնագրված է «Ֆերեշթե», որը նշանակում է «հրեշտակ» ուրդու լեզվով։ «Ֆերեշթե» սերիալի գլխավոր հերոսները աստվածաշնչյան կանայք են։ Այնուամենայնիվ, երբ տղամարդիկ հայտնվում են այս սերիալում, նրանք իրականում տղամարդկանց դիմակներով կանայք են[11]։ Միրիամը երևում է երեք ստեղծագործություններում. Մեկում նա տանում է ճամպրուկ և քայլում է, հնարավոր է, Եգիպտոսից դուրս, հագնված ավանդական հնդկական հագուստով։ Երկրորդում նա հիվանդ է և շրջապատված է դևերով, իսկ երրորդում նա ցուցադրվում է որպես պարսիկ հրեշտակ, որը ընկել է սարդոստայնի մեջ[14]։ Մյուս կողմից, Լիլիթը ներկայացված է փոփ-արտի երեք տարբերակներով։ Լիլիթին ավանդաբար դիտում են որպես գայթակղիչ և կործանիչ, սակայն Բենջամինը Լիլիթին՝ Ադամի առաջին կնոջը, համարում է նաև ա��աջին ֆեմինիստ[11]։ Աշխատանքներից մեկում (Finding Home #74 (Fereshteh) «Լիլիթ») նա կրում է պաշտպանիչ մանյակ, որը սովորաբար կարող է կրել որպես պաշտպանություն նրանից, իսկ Լիլիթի խոսքի փուչիկը ասում է. «Հազար տարի ես սպասել եմ խարույկը պահելով. վրեժը փայլում է իմ սրտում»[11]։ Նա պատկերված է հրեշտակի թևերով և կրակի ֆոնի առջև[11]։ Ռաքելը, Լիան և Եսթերը, ի թիվս այլոց, ներառված են շարքում[14]։

Նրա 2014 թվականի գուաշը թղթի վրա՝ «Չորս մայրերը, որոնք մտան Պարդես» շարքը, ներառում է ստեղծագործություններ, որոնք ցույց են տալիս, թե ինչպես են Ռաքելը, Սառան, Լիան և Ռեբեկան դրախտ հասնում, այլ ոչ թե չորս իմաստունները, որոնք, ըստ հրեական լեգենդի, մտան Պարդես կամ դրախտ[11][15]։

Տիկուն օլամ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հրեական ավանդույթներում քիչ ավանդազրույցներ են ավելի կարևոր գնահատվում, քան տիկուն օլամ, որը թարգմանաբար նշանակում է «աշխարհը շտկել»։ Դիտարկվող հրեաներն ամեն օր տիկուն օլամ են անում իրենց մտքերում և արարքներում։ Ինչպես կեցվածք է ընդունել Աբրահամ Ջոշուա Հերշելը, երբ նրան հարցրել են. «Ո՞վ է հրեան»։ Նա պատասխանեց. «Հրեան այն մարդն է, ում անարատությունը քայքայվում է, երբ չի հուզվում ուրիշների հանդեպ կատարված անիրավության իմացությունից»։ Ուսումնասիրության և մտորումների միջոցով Բենջամինը տիկուն օլամը դարձրեց կենտրոնական իր արվեստի մեջ։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Habib, Shahnaz (2013 թ․ սեպտեմբերի 30). «Blue Like Her: What identity means to Siona Benjamin». The Caravan (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Siona Benjamin - Photography - From Motherland to Fatherland». Fulbright Split Screen (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 2-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Strasnick, Stephanie (April 2013). «Critics Pick Vol. 112 Issue 4, p112-112. 1p». ARTnews. 112 (4): 112. ISSN 0004-3273.
  4. ↑ «Siona Benjamin». The Shalvi/Hyman Encyclopedia of Jewish Women (անգլերեն). Jewish Women's Archive. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 4-ին.
  5. ↑ «Siona Benjamin's New Fulbright Fellowship». Jewish Art Salon (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ փետրվարի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 2-ին.
  6. ↑ Mauro, Lucia (2006 թ․ մարտի 29). «Arts serve as peace guide». Chicago Tribune. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 15-ին.
  7. ↑ Streitfeld, L. P. (2005). «Siona Benjamin». Art New England. 26 (4): 9, 59. ISSN 0274-7073.
  8. ↑ «Blue Angels». Art & Antiques. 40 (3): 33. March 2017. ISSN 0195-8208.
  9. ↑ Soltes, Ori Z. (Fall 2012). «Finding Home: The Transcultural Worlds of Siona Benjamin». Feminist Studies. 38 (3): 689–719. doi:10.1353/fem.2012.0054. ISSN 2153-3873.
  10. ↑ Soltes, Ori Z. (Fall 2007). «Finding Home: The Midrashic Art of Siona Benjamin». Nashim: A Journal of Jewish Women's Studies & Gender Issues (14): 173–178. doi:10.2979/nas.2007.-.14.173. ISSN 0793-8934.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Siona., Benjamin (2016). Siona Benjamin : beyond borders. Greenberg, Elizabeth., Soltes, Ori Z., Baigell, Matthew., Rosen, Aaron., Sage Colleges. Opalka Gallery. Albany, New York: Opalka Gallery, The Sage Colleges. ISBN 9780985890070. OCLC 992442467.
  12. ↑ «Blue Like Me: The Art of Siona Benjamin». JFilmBox (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ սեպտեմբերի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 10-ին.
  13. ↑ «Finding Home». www.artsiona.com. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 1-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 McBee, Richard (2008 թ․ հոկտեմբերի 8). «Siona Benjamin: Finding Home». Jewish Press (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 1-ին.
  15. ↑ Halpern, Stu (2020). «Jewish Identity in American Art: A Golden Age Since the 1970's by Matthew Baigell». Jewish Book Council (Book review) (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 26-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սիոնա_Բենջամին&oldid=9292321» էջից