Հրանտ Թոխատյան
Հրանտ Արամի Թոխատյան | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 10, 1958 (66 տարեկան) |
Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Վ․ Բրյուսովի անվան պետական համալսարան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ, Հայաստան |
Մասնագիտություն | դերասան, կինոպրոդյուսեր, հնչյունավորող, կատակերգու և հեռուստատեսային դերասան |
Աշխատավայր | Շարմ Հոլդինգ, Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն, Արմենիա Թի-Վի, Առաջին ալիք և Շանթ հեռուստաընկերություն |
Ամուսին(ներ) | Լուիզա Ներսիսյան և Իրինա Դանիելյան |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Հրանտ Արամի Թոխատյան (հունվարի 10, 1958, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասան, մշակութային գործիչ, 1995 թվականից «Շարմ Հոլդինգ» ՍՊԸ տնօրենն է։ Հայաստանի ժողովրդական արտիստ (2015)[1]:
Ընտանիքը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հրանտ Թոխատյանը ծնվել է Արամ և Եվգենյա Թոխատյանների ընտանիքում։ Հայրը մասնագիտությամբ 1-ին դասի ավտոմեխանիկ էր, ավտոռալլիստ, իսկ մայրը՝ անտառային տնտեսու��յան ինժեներ։ Նախկին ամուսնություններից Թոխատյանն ունի երկու որդի։ Ներկայիս կինը Երևանի կամերային թատրոնի դերասանուհի Լուիզա Ներսիսյանն է։ Նրանք ունեն մեկ դուստր։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1976-1981 թվականներին սովորել է Երևանի Վալերի Բրյուսովի անվան պետական լեզվաբանական ինստիտուտի ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետում։ Ավարտելուց հետո որպես ռուսաց լեզվի և գրականության ուսուցիչ աշխատել է Օշականում։
1976 թվականին հրավիրվել է Կամերային թատրոն, որտեղ և աշխատել է 15 տարի։ 1991 թվականին Ռուբեն Ջաղինյանի և Կարեն Ղազարյանի հետ համատեղ հիմնադրել է «ՇԱՐՄ» ընկերությունը, որի տնօրենն է առ այսօր։
Աշխատանքային գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1976 թվականին հրավիրվել է Երևանի Կամերային թատրոն, որտեղ և աշխատել է 15 տարի։ 1980-ականներին աշխատել է Օշականի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան միջնակարգ դպրոցում որպես ռուսաց լեզվի ուսուցիչ։ 1991 թվականին Ռուբեն Ջաղինյանի և Կարեն Ղազարյանի հետ համատեղ հիմնադրել է «ՇԱՐՄ» ընկերությունը, որի տնօրենն է առ այսօր։ 2013-2016 թվականներին ՀՀԿ խմբակցությունից եղել է Երևանի ավագանու անդամ։
Հրանտ Թոխատյանը ներկայումս ակտիվորեն հանդես է գալիս կինոյում և թատերական ներկայացումներում՝ համագործակցելով հայ, ռուս, ինչպես նաև օտարերկրացի ռեժիսորների, պրոդյուսերների, թատերական գործիչների և կինոընկերությունների հետ։ Թոխատյանը բուռն գործունեություն է ծավալում ոչ միայն հայրենիքում, այլև Ռուսաստանում։ Զուգահեռաբար դերասանը մասնակցում է նաև բարեգործական և հայրենանվեր նախագծերին, որոնց թվում են «Նվիրի'ր կյանք» բարեգործական հիմնադրամի լայնածավալ ակցիան, «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի կողմից կազմակերպվող ամենամյա մարաթոնը, ինչպես նաև Հայկ Մարությանի և Վազգեն Ասատրյանի հետ միասին նախաձեռնած ճանապարհաշինական աշխատանքները Արցախի Մարտակերտի շրջանի Հաթերք սահմանամերձ գյուղում և այլն։ Հրանտ Թոխատյանը ակտիվորեն մասնակցում է երկրի հասարակական կյանքին, Երևանի շենք-շինությունների պահպանությանն ուղղված նախաձեռնության անդամ է։ Իսկ երեխաների նկատմամբ ունեցած սիրով պայմանավորված է Թոխատյանի առաջնահերթ նպատակը՝ Երևանում ստեղծել մանկական - ատրոն։
Ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Մեր պապերի քայլերգը», գեղարվեստական կինոնկար (1981)
- «Կամոյի մենախոսությունը», գեղարվեստական կինոնկար (Մոսկվա) (1987)
- «Մեր բակը», գեղարվեստական կինոնկար (1996)
- «Մեր բակը 2», գեղարվեստական կինոնկար (1998)
- «Քանի դեռ կամ», վավերագրական ֆիլմ (2000)
- «Բանդա», կատակերգական սկետչեր (2000)
- «Մեր այբբենարանը», մանկական ուսուցողական ֆիլմաշար (2000-2006 )
- «Իմ մեծ հայկական հարսանիքը», գեղարվեստական կինոնկար («Մոսֆիլմ» կինոստուդիա) (2004)
- «Հայկական տարբերակ», հեռուստածրագիր, Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2005-2006 )
- «Մեր բակը 3», գեղարվեստական կինոնկար (2005)
- «100 տարբերակ», հեռուստախաղ, Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2006-2007 )
- «Մեծ պատմություն փոքր քաղաքում», գեղարվեստական կինոնկար (2006)
- «Երկու աստղ», հեռուստաշոու, Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2007)
- «Մեր այբբենարանը», հեռուստասերիալ, Արմենիա հեռուստաընկերություն (2009)
- «Տաքսի «Էլի լավ ա»», գեղարվեստական կինոնկար (2009)
- «Մեր բակը», հեռուստասերիալ, Արմենիա հեռուստաընկերություն (2010)
- «Կորած մոլորվածը Հայաստանում», գեղարվեստական կինոնկար (2012)
- «Անահիտ», անիմացիոն մուլտֆիլմ (2014)
- «Օլիմպիկոս», անիմացիոն մուլտֆիլմ (2020)
- «Մեր բակը» 25 տարի անց, գեղարվեստական կինոնկար (2021)
Աշխատանք Ռուսաստանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայկական ռադիո», հեռուստածրագիր, ՍՏՍ հեռուստաալիք (2002)
- «Պապ-005», գեղարվեստական կինոնկար (2013)
- «Վերջին Մոհիկյանը», հեռուստասերիալ, ՍՏՍ հեռուստաալիք (2013-2015 )
- «Առանց սահմանների», գեղարվեստական կինոնկար (2015)
- «Հրաշքների աշխարհ», գեղարվեստական կինոնկար (2016)
- «Երկրաշարժ», գեղարվեստական կինոնկար (2016)
- «Ամեն ինչ տղամարդկանց մասին» գեղարվեստական կինոնկար (2016)
- «Հարձակում», հեռուստասերիալ, Ռուսական Առաջին հեռուստաալիք (2016)
- «Ռեյդ», հեռուստասերիալ, Ռուսական Առաջին հեռուստաալիք (2017-2021 )
- «Իվանովս-Իվանովս» հեռուստասերիալ, ՍՏՍ հեռուստաալիք (2017-2021 )
- «Ինչպես ես դարձա ռուս», գեղարվեստական կինոնկար (2019)
- «Ռոբո», գեղարվեստական կինոնկար (2019)
- «Ցտեսություն, Ամերիկա», գեղարվեստական կինոնկար (2020)
Թատերական ներկայացումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Գայլը և յոթ ուլիկները, կամ մեկ անգամ ևս այծերի մասին» (1977)
- «Նազար, Նազար մինչև վերջ» (1977)[2]
- «Կառավարական համերգ» (1977)
- «Պարոնայք, ամեն ինչ կործանվում է, բայց դեռ կարելի է ապրել և զվարճանալ» (1978)
- «Երևանյան օրերի խրոնիկա» (1980)
- «Հերոսիմա» (1983)
- «Համլետ» (1983)
- «Հայք» (1989)
- «Կաբարե» (1990)
- «Խա - աբալադա» (1996)
- «Mea Culpa - Իմ մեղքը» (2002)[3]
- «Օպերա, օպերա» (2008)[4]
- «Ժանգոտ բանալին» (2009)[5]
- «Դոն Ժուան Ավիա» (2009)[6]
- «Դոն Ժուանները Մարսելում» (2010)
Մասնակցությունը փառատոներին
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Միջազգային երիտասարդական փառատոն (1985)
- Միջազգային - ատերական փառատոն (Նանտ, Ֆրանսիա) (1989)
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1985 - Երիտասարդության և ուսանողության համաշխարհային փառատոնի դափնեկիր
- 1989 - Le Theatre Դյու Մոնդ Միջազգային - ատերական փառատոնի 2-րդ մրցանակ
- Արցախի Հանրապետության նախագահի պատվոգիր
- Արցախի Հանրապետության պաշտպանության նախարարի պատվոգիր
- 2002 - Եգիպտոսի մանկական զվարճալի ֆիլմերի փառատոնի պատվավոր դիպլոմ
- 2006 - Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչում[7]
- 2008 - Հայաստանի պաշտպանության նախարարության «Անդրանիկ Օզանյան» մեդալ
- 2009 - «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշան
- 2010 - Հայաստանի պաշտպանության նախարարության «Վազգեն Սարգսյան» մեդալ
- 2015 - Հայաստանի ժողովրդական արտիստի կոչում
- 2015 - Արցախի Հանրապետության նախագահ Բակո Սահակյանի կողմից շնորհված Երախտագիտության մեդալ “Հայաստան” համահայկական հիմնադրամի միջոցառումների կազմակերպման գործում ունեցած ավանդի համար
- 2016 - “Կարմիր Բերետներ 5165” ռազմահայրենասիրական համահայկական կազմակերպության կողմից շնորհված պատվոգիր
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Հ. Ա. ԹՈԽԱՏՅԱՆԻՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ԱՐՏԻՍՏԻ ՊԱՏՎԱՎՈՐ ԿՈՉՈՒՄ ՇՆՈՐՀԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
- ↑ «Նազար, Նազար մինչև վերջ» ներկայացման մասին «168 Ժամ» շաբաթաթերթում
- ↑ «Mea Culpa - Իմ մեղքը»(չաշխատող հղում)
- ↑ «Օպերա, օպերա» ներկայացման մասին «Առավոտ» օրաթերթում(չաշխատող հղում)
- ↑ ««Ժանգոտ բանալին» ներկայացման մասին «Թերթ.am» կայքում». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 6-ին.
- ↑ «Դոն Ժուան Ավիա». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 6-ին.
- ↑ «Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր արտիստ». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 6-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հրանտ Թոխատյան» հոդվածին։ |
|
- Հունվարի 10 ծնունդներ
- 1958 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Երևան քաղաքում ծնվածներ
- ԵՊԼՀ շրջանավարտներ
- Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշանի ասպետներ
- ՀՀ ժողովրդական արտիստներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Դերասաններ այբբենական կարգով
- Հայ դերասաններ
- Հայ մշակութային գործիչներ
- Հեռուստատեսային դերասաններ
- Հնչյունավորողներ
- Երևանի քաղաքային խորհրդի պատգամավորներ
- Խորհրդային դերասաններ
- Հայաստանի վաստակավոր արտիստներ