Հայկ Ամալյան

Հայկ Մեսրոպի Ամալյան (հոկտեմբերի 14, 1924(1924-10-14)^[1], Փանիկ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ լեզվաբան, բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1975), պրոֆեսոր (1981)։

1954 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը։ 1959 թվականից եղել է Մատենադարանի գիտաշխատող, 1975-1990 թվականներին՝ Հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի հայոց լեզվի ամբիոնի վարիչ։

Զբաղվել է բառարանագրության պատմության ու տեսության հարցերով («Միջնադարյան Հայաստանի բառարանագրական հուշարձանները» (հ. 1-2, 1964-1971 թվականներ))։

Հրատարակել է Երեմիա Մեղրեցու «Բառգիրք հայոցի» (1975 ), Աստվածաշնչի «Գիրք Մակաբայեցույ» (1996) և «Գիրք երկոտասան մարգարէից» (2000) գրքերի քննական բնագրերը^[2]։

Բառարաններ և հանրագիտարաններ Հայազգ Չափորոշչային վերահսկողություն LCCN: n2002055590

Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։