Jump to content

Լեգենդ սիրո մասին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լեգենդ սիրո մասին
հինդի՝ सोनी महिवाल
Երկիր Հնդկաստան
 ԽՍՀՄ
Ժանրարկածային ֆիլմ և մելոդրամա
Թվական1984
Լեզուհինդի և ռուսերեն
ՌեժիսորՈւմեշ Մեհրա
Սցենարի հեղինակՋավեդ Սիդիկի
ԴերակատարներՍաննի Դեոլ և Պունամ Դհիլոն
ԵրաժշտությունԱնու Մալիկ
ՄոնտաժԷմ Էս Շինդե
ԿինոընկերությունՈւզբեկֆիլմ
Տևողություն142 րոպե

«Լեգենդ սիրո մասին» (հինդի՝ सोनी महिवाल, անգլ.՝ Sohni Mahiwal), մելոդրամա, որը 1984 թվականին համատեղ նկարահանվել է ԽՍՀՄ-ի և Հնդկաստանի կինեմատոգրաֆիստների կողմից։ Խորհրդային ռեժիսոր Լատիֆ Աբիդովիչի և հնդիկ ռեժիսոր Ումեշ Մեխրայի համատեղ նկարահանած երկրորդ ֆիլմն է (առաջինը 1979 թվականին նկարված «Ալի Բաբայի և 40 ավազակների արկածները» ֆիլմն էր)։ Պրեմիերան կայացել է 1984 թվականի նոյեմբերի 15-ին` Դելիում։ Նույն թվականի դեկտեմբերին ֆիլմը մտավ խորհրդային կինովարձույթ և զբաղեցրեց 14-րդ տեղը։ Ֆիլմը դիտեց 21.1 միլիոն մարդ[1]։

Ֆիլմի հիմքում ընկած է հին հնդկական մի լեգենդ՝ անգլ.՝ Sohni Mahiwal («Մահիվալի երազները»), բուխարացի մի պատանու և հնդիկ աղջկա սիրո պատմությունը։

Երկու անզավակ ընտանեկան զույգեր անապատի մի ծեր իմաստունից խնդրում են, որ օգնի իրենց և կատարի վաղեմի երազանքները. նրանք ուզում էին երեխաներ ունենալ։ Իմաստունը գուշակում է, որ մի ընտանիքում կծնվի տղա, իսկ մյուսում՝ աղջիկ և երբ արդեն մեծանան՝ կսիրեն միմյանց, որը, ի վերջո, կհանգեցնի նրանց անժամանակ վախճանին։

Անցնում են շատ տարիներ։ Բուխարացի առևտրականի որդի միակ ժառանգ Իզզատն իր չափահաս դառնալու օրը ջրի մեջ տեսնում է մի կուժ՝ ուղարկված հեռավոր Հնդկաստանից, որի մեջ արտացոլված է մի հրաշագեղ աղջիկ։ Իզզատը միանում է քարավանին և ուղևորվում է դեպի Հնդկաստան՝ սիրո փնտրտուքով տարված։

Գուջարատ նահանգում նա գտնում է Սանիյային և դառնում է նրա հայր Տուլլայի աշակերտը։ Սկսում է սովորել բրուտագործություն և ավելի հաճախ է տեսնում իր սիրեցյալին։ Դա առաջացնում է գյուղի բնակիչների զայրույթը։ Տուլլան նպատակադրվել էր աղջկան ուշիմ մարդու տալ կնության։ Հարսանիքի ժամանակ Սանիյան փախչում է տնից և փորձում է գտնել Իզզատին։ Սկսվում է տեղատարափ, և սիրեցյալները մահանում են վարարած գետի ջրերում։

Դերասան Դերը
Սաննի Դեոլ Միրզա Իզզատ Բեկ
Պունամ Դհիլոն Սանիյա
Զինատ Աման Զարինա
Պրան Տուլլա՝ Սանիյայի հայրը, բրուտ
Տանուջա Տուլլայի ամուսինը
Շամմի Կապուր Անապատի իմաստուն
Գուլշան Գրովեր Նուր
Ռակեշ Բեդի Սալամատ
Զուլխումոր Մումինովա Սալամատի
Գուլչեխրա Ջամիլովա Մալկանի
Իսամատ Էրգաշև Ջադրու
Նատալյա Կրաչկովսկայա Քարավանի կինը
Ուչկուր Ռախմանով Քարավանի տղամարդ
Ֆրունզիկ Մկրտչյան Բարմանդու
Զակիր Մուխամեդջանովիչ Իսլամբեկ
Նաբի Ռահիմով Քարավանապետ
Թամար Հովհաննիսյան Իզզատի մայրը
Մաժար Կզան Ռաշիդ
Սանատ Դիվանով Թիկնապահ

Նկարահանող խումբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ռեժիսորներ՝ Լատիֆ Ֆայզիև, Ումեշ Մեխրա
  • Ֆիլմի տնօրեններ (պրոդյուսերներ)՝ Ֆ. Ս. Մեխրա, Պարվեշ Մեխրա
  • Սցենարիստներ՝ Շանտի Պրակաշ Բակշի, Լատիֆ Ֆայզիև, Ուլմաս Ումարբեկով, Ջավեդ Սիդիկի
  • Օպերատորներ՝ Դավրոն Աբդուլաև, Աբդուլիև Դյուրան, Ս. Պապու
  • Կոմպոզիտորներ՝ Անու Մալիկ, Վլադիմիր Միլով
  • Երգերի հեղինակ՝ Անանդ Բակշի
  • Նկարիչներ՝ Սադրիտդին Զիյամուհամեդով, Բաբուրաո Պոդար, Բանու
  • Մոնտաժողներ՝ Մ. Ս. Շինդրե, Զուխրա Ումարով
  • Ձայնի ռեժիսոր՝ Բրահմանադ Շարմա
  • Կադրից դուրս երգերը կատարում են՝ Աշա Բհոսլե, Անուպամա Դեշպանդե, Անվար, Շաբբիր Կումար
  • Պարերի բեմադրիչ՝ Պ. Լ. Ռաջ
Երգ Կատարող(ներ)
Sohni Meri Sohni Անվար, Աշա Բհոսլե
Sohni Chinab Di Kinare Անուպամա Դեշպանդե
Mujhe Dulhe Ka Sehra Աշա Բհոսլե, Շաբբիր Կումար
Bol Do Mithe Bol Soneya Աշա Բհոսլե, Շաբբիր Կումար
Chand Ruka Hai Աշա Բհոսլե
Sohni Chinab Di Kinare (II) Անուպամա Դեշպանդե, Անվար

Filmfare Awards[2] (1985)

Մրցանակներ:

  • Filmfare Award որպես կնոջ լավագույն կադրից դուրս վոկալ (Անուպամա Դեշպանդե «Sohni Chinab Di» երգի համար)
  • Filmfare Award լավագույն մոնտաժի համար (Մ. Ս. Շինդրե)
  • Filmfare Award ձայնի լավագույն ռեժիսոր (Բրահմանադ Շարմա)

Անվանակարգեր:

  • Filmfare Award ֆիլմի լավագույն երաժշտության համար (Անու Մալիկ)
  • Filmfare Award ֆիլմի երգի լավագույն բառերի համար (Անանդ Բակշիին «Sohni Chinab Di» բառերի համար)
  • Filmfare Award որպես տղամարդու լավագույն կադրից դուրս վոկալ (Շաբբիր Կումար)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Кудрявцев С.В. (2006 թ․ հուլիսի 19). «Отечественные фильмы в советском кинопрокате, часть 6» (ռուսերեն). Живой Журнал. Վերցված է 2015-04-14--ին.
  2. Номинанты Արխիվացված 2019-02-18 Wayback Machine и лауреаты Արխիվացված 2007-10-28 Wayback Machine(անգլ.) 32-й церемонии награждения (за работы 1984 года) на официальном сайте премии.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]