Իլզե Լիեպա
Իզլե Լիեպա (ռուս.՝ И́лзе Ма́рисовна Лие́па, նոյեմբերի 22, 1963[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), բալետի խորհրդային և ռուս պարուհի, թատրոնի և կինոյի դերասանուհի, Ռուսաստանի ժողովրդական արտիստ (2002)[2]։ 2007 թվականից Կարելիայի ժողովրդական արտիստ է, 2003 թվականին արժանացել է ՌԴ պետական մրցանակի, նույն թվականին դարձել է նաև «Ոսկե դիմակ» թատերական մրցանակի դափնեկիր։
Իլզե Լիեպա | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 22, 1963[1] (61 տարեկան) |
Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսաստան |
Կրթություն | Մոսկվայի պարարվեստի պետական ակադեմիա (1981) և Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան (1991) |
Մասնագիտություն | դերասանուհի, գրող և բալետի պարուհի |
Աշխատավայր | Մեծ թատրոն |
Ամուսին | Sergei Stadler? |
Ծնողներ | հայր՝ Māris Liepa? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կայք | ilze-liepa.ru |
Ilze Liepa Վիքիպահեստում |
Կենսագրություն
խմբագրելԻզլե Լիեպան ծնվել է 1963 թվականի նոյեմբերի 22-ին, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Մարիս Լիեպայի և Մոսկվայի Ա. Պուշկինի անվան դրամատիկական թատրոնի դերասանուհի Մարգարիտա Ժիգունովայի ընտանիքում[3]։ Եղբայրը Անդրիս Լիեպան է, միակողմանի քույրը` Մարիա Լիեպան։
1981 թվականին ավարտել է Մոսկվայի խորեոգրաֆիայի ակադեմիական ուսումնարանը, իսկ 1991 թվականին ավարտել է Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարանի մանկավարժության բաժինը։
Մեծ թատրոնում իր արտիստական կարիերայի սկզբում Իլզե Լիեպան բնորոշ դերեր է կատարել «Կարմեն», «Կյանքը հանուն ցարի», «Իգոր իշխանը», «Խովանշչինա», «Տրավիատա» օպերաներում։
1990-ական թվականներին որպես դրամատիկական դերասանուհի իր դեբյուտն է նշել Սանկտ Պետերբուրգի անտրեպրիզում, այնուհետև 2000 թվականի ապրիլին մոսկովյան «Մոդեռն» թատրոնում կայացել է «Կայսրուհու երազը» ներկայացումը, որտեղ Իլզեն կատարել է Եկատերինա IIի դերը[4][5]։
2011 թվականին եղել է «Եվրատեսիլ երիտասարդ պարողների համար 2011»-ի ժյուրիի կազմում։
2011 թվականից վարում է հեղինակային «Балет FM» հաղորդում «Орфей» ռադիոկայանով[6]։
Ունի պիլատեսի սեփական ստուդիա, որտեղ անձամբ պարապունքներ է անցկացնում[7]։ Պիլատեսի պարբերական պարապունքները բալետի մեթոդիկայի հետ համադրությամբ հիմք են դարձել «Լիեպայի մեթոդը» գրքի, որտեղ նա նկարագրում է վարժությունների համալիր բալետի պարուհիների համար` մշտապես ճիշտ կազմվածք պահպանելու համար։
2014 թվականի հունվարին թողարկվել է նրա «Թատերական հեքիաթներ» հեքիաթների գիրքը երեխաների համար, որոնք Իլզե Լիեպան գրել է հղի ժամանակ[8]։
2018 թվականին եղել է Մոսկվայի քաղաքապետի թեկնածու Սերգեյ Սոբյանինի վստահված անձը[9]։
Անձնական կյանք
խմբագրելԱռաջին ամուսինը ջութակահար Սերգեյ Ստադլերն է։
Երկրորդ ամուսինը եղել է բիզնեսմեն Վլադիսլավ Պաուլյուսը։ 2010 թվականի մարտի 15-ին Լիեպան այս ամուսնությունից դուստր է ունեցել` մայրանալով 46 տարեկան հասակում[10]։ 2013 թվականին զույգը բաժանվել է։
Ստեղծագործություն
խմբագրելՄեծ թատրոնի խաղացանկ
խմբագրել- 1983` Հերա, առաջին կատարող
- 1984` մազուրկա և կրակովյակ, բոլերո
- 1985` իսպանական պար, մազուրկա, Մերսեդես
- 1986` գնչուական պար, Բատիլդա («Ժիզել»), երեք գնչուհիներ («Անյուտա»), թագուհի («Քնած գեղեցկուհին»), Շտալբաումի կինը («Մարդուկ-Ջարդուկը»)
- 1987` պալատական պարուհիներ («Լեգենդներ սիրո մասին»), արքայադուստր («Կարապի լիճ»), տիկին Կապուլետ («Ռոմեո և Ջուլիետ»)
- 1988` պարսկուհի («Պոլովեցյան պարեր»), պարսկուհի («Խովանշչինա»)
- 1992` Զյուլմա («Կորսար»)
- 1994` պարահանդեսի թագուհի («Ֆանտազիաներ Կազանովայի թեմայով»)
- 1995` խորթ մայր-թագուհի («Սպիտակաձյունիկը»), մայր Կապուլետ («Ռոմեո և Ջուլիետ»)
- 2001` Կոմսուհի («Պիկովայա դամա»), առաջին կատարող
- 2003` լեդի Կապուլետ («Ռոմեո և Ջուլիետ»), առաջին կատաարող
- 2007` դաշնակահարուհի («Դասը»)
Վարում է ակտիվ համերգային և հյուրախաղային գործունեություն։ 2003 թվականին Իլզե Լիեպայի ստեղծագործական երեկոներն անց են կազվել Մեծ թատրոնի Նոր բեմում, որոնց մասնակցում էին թ��տրոնի բալետային թատերախմբի արտիստները։
Իլզե Լիեպան դարձել է առաջին ռուս պարուհին, որը Մայա Պլիսեցկայայից հետո կատարել է Կարմենի դերը Ժ. Բիզեի «Կարմեն սյուիտ» բալետում, ըստ Ռ. Շչեդրինի։ 11993 թվականին Ռուսաստանում առաջին անգամ կատարել է Զոբեիդայի դերը իր եղբոր` Անդրիս Լիեպայի կողմից վերականգնված «Շեհերազադե» բալետում, ըստ Ն. Ռիմսկի-Կորսակովի երաժշտության։
Պարուհու խաղացանկում հայտնի են ինչպես մինիատյուրները, այնպես էլ հատուկ նրա համար բեմադրված համարներ և դերեր։
Դրամատիկական թատրոնի դերեր
խմբագրել- 1998` «Ձեր քույրը և գերուհին» (Լյուդմիլա Ռազումովսկայա, ռեժ.` Վլադիմիր Իվանով)` Մարիա Ստյուարտ[4]
- 2000` «Կայսրուհու երազը» (Անդրեյ Մաքսիմովի պիեսը և բեմադրությունը) Եկատերինա II[5]
- 2002` «Պատշաճության սահմաններ» (Անդրեյ Մաքսիմովի պիեսը և բեմադրությունը, Վ. Մայակովսկու անվան թատրոն), Մարկիզա դե Լյուրսե
- 2003` «Կարմրամորուսի ծննդյան օրը» (Անդրեյ Մաքսիմովի պիեսն ու բեմադրությունը, Վ. Մայակովսկու անվան թատրոն), գործակալ Պոլ
- 2004` «Թեյի ծիսակատարություն» (Ալեքսանդր Ստրոգանով, ռեժ.` Կարեն Ներսիսյան), Կին («Հին թատրոն» թատերական ընկերակցություն)[11]
- 2005` «Ան-դեր-սեն» (Քսենիա Դրագունսկայա, ռեժ.` Օլգա Սուբբոտինա), Յեննի Լինդտ և Սառցե թագուհի (Թատերական միությունների կոնֆեդերացիա)
- 2007` «Խելքից պատուհասը, Խելքի պատուհասը» (Ալեքսանդր Գրիբոյեդով, ռեժ.` Յուրի Լյուբիմով), Նատալյա Գորիչ (Տագանկայի թատրոն)
Դերեր կինոյում
խմբագրել- 1984` Նրա սիրավեպի հերոսը` դրվագային
- 1984` Փայլող աշխարհ` Ռունա
- 1985` Բեմբիի մանկությունը` Մայր կարապ
- 1986` Բեմբիի երիտասարդությունը` Դուստր կարապ
- 1986` Միխայլո Լոմոնոսով` Ելիզավետա Լոմոնոսովա
- 1986` Լերմոնտով` Սոլոմիրսկայա
- 1987` Ծերուկը` Կատյա
- 1988` Այս... երեք հավատարիմ քարտերը...` Կոմսուհին երիտասարդ տարիքում
- 1993` Հրեղեն թռչունի վերադարձը` Զոբեիդա
- 1997` Ֆանտազիա Կազանովայի թեմայով` Պարահանդեսի թագուհին
- 1998` Ինքնակոչները` Գիզելա Վեբեր
- 2000` Կայսրությունը հարվածի տակ` բալետի պարուհի Թամարա Կարսավինա
- 2005` Սիրի՛ր ինձ` Ռոզա
- 2005` Վոկալային զուգահեռներ` կամեո
- 2007` Իմ հոգու միակ սերը` Ելիզավետա Ալեքսեևնա
- 2009` Առաջին սեր` Գալինա
- 2017` Անհատակ պարկը
Մուլտֆիլմերի կրկնօրինակում
խմբագրել- 2016` Բալերինա` Օդետտա
Ճանաչում և պարգևներ
խմբագրել- 1996` ՌԴ վաստակավոր արտիստ[12][13]
- 1998` «Բյուրեղապակյա Տուրանդոտ» թատերական մրցանակ
- 2000` «Ճայ» թատերական մրցանակ (Եկատերինա II-ի դերի համար, «Կայսրուհու երազը»)
- 2002` Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ[2]
- 2003` «Ոսկե դիմակ» թատերական մչցանակ[13]
- 2003` Ռուսաստանի Դաշնության պետական մրցանակ[13]
- 2003` կանանց ձեռքբերումների հասարակական ճանաչման «Օլիմպիա» մրցանակ[14]
- 2007` Կարելիայի Հանրապետության ժողովրդական արտիստ[15]
Մատենագրություն
խմբագրել- Илзе Лиепа Метод Лиепа. Философия тела. — М.: Альпина нон-фикшн, 2012. — 200 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-91671-223-0, 978-5-91671-061-8
- Илзе Лиепа Театральные сказки / Художник: Анастасия Орлова. — М.: Рипол Классик, 2014. — 80 с. — (Сказки от звёзд). — 3000 экз. — ISBN 978-5-386-06766-3
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 «Указ Президента Российской Федерации от 15.04.2002 г. № 390 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
- ↑ «Илзе Марисовна Лиепа. Страницы Биографии». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 18-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Императрица Илзе. Премьера в «Модерне». Портал газеты «Культура»
- ↑ 5,0 5,1 «Илзе Лиепа на сайте театра «Модернъ»». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 20-ին. Վերցված է 2009 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «Балет FM» Արխիվացված 2014-11-19 Wayback Machine на радио «Орфей»
- ↑ «Аттестат зрелости стр. 2 | Секреты звезд | Макияж и прически звезд на сайте о красоте | Allure». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «Балерина Илзе Лиепа о своей книге "Театральные сказки"» (ռուսերեն). Городской информационный канал m24.ru. 28.01.2014 12:22. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 15-ին.
- ↑ Владимир Варфоломеев (2018 թ․ օգոստոսի 26). «Но есть и новички». Эхо Москвы.
- ↑ Илзе Лиепа стала мамой в 46 лет // Экспресс-газета
- ↑ Балерина ушла в мелодраму. Илзе Лиепа снова выходит на драматическую сцену «Независимая газета»
- ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 12.09.1996 г. № 1352 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Илзе Лиепа Արխիվացված 2008-12-29 Wayback Machine на сайте Большого театра
- ↑ Официальный сайт Российской академии бизнеса и предпринимательства
- ↑ «Надежда Бабкина, Илзе Лиепа и Михаил Ширвиндт получили звание народных артистов Карелии». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 5-ին.
Գրականություն
խմբագրել- Чижова А. Э. Лиепа Илзе Марисовна / А. Э. Чижова // Русский балет: энциклопедия. — М., 1997. — С. 264—265.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Իլզե Լիեպայի բալետի դպրոց-ստուդիայի պաշտոնական կայք Արխիվացված 2019-05-08 Wayback Machine;
- Իլզե Լիեպան «Առանց ընդմիջման» հաղորդմանտ, 2002 ՅուԹյուբում
- Հարցազրույց «Մոսկվա 24» ալիքին (Եվգենի Դոդոլևի հեղինակային հաղորդումը, «Правда-24», 2015)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իլզե Լիեպա» հոդվածին։ |