Մարդու ճակատագիրը (ֆիլմ)

Հայրենական մեծ պատերազմի սկսվելուն պես վարորդ Անդրեյ Սոկոլովը ստիպված հրաժեշտ է տալիս ընտանիքին։ Պատերազմի առաջին իսկ ամիսներին նա վիրավորվում և գերի է ընկնում։ Ֆաշիստական համակենտրոնացման ճամբարի դժոխքի միջով անցնելով, իր խիզախության շնորհիվ խուսափում է գնդակահարությունից և վերջապես կարողանում է գերությունից փախչել։ Կարճատև արձակուրդ ստանալով՝ նա մեկնում է իր հայրենի Վորոնեժ քաղաք և տեղեկանում, որ կինն ու երկու դուստրերը զոհվել են ռմբակոծության ժամանակ։ Հարազատներից մնացել էր միայն որդին, ով սպա էր դարձել։ Վերադառնալով ռազմաճակատ՝ նա տեղեկություն է ստանում, որ որդին պատերազմի վերջին օրը զոհվել է։

Պատերազմից հետո Անդրեյ Սոկոլովը աշխատում է իր հայրենի վայրերից հեռու` Ստալինգրադի Ուրյուպինսկ քաղաքում։ Այնտեղ նա հանդիպում է Վանյա անունով փոքրիկ տղային, ով որբ էր մնացել։ Տղայի մայրը մահացել էր, իսկ հայրը` անհայտ կորել։ Անդրեյ Սոկոլովը տղային ասում է, որ ինքը նրա հայրն է, այդպիսով և իրեն, և տղային հույս ներշնչելով` նոր կյանքի համար։

• «Սովետական էկրան» ամսագրի հարցումներով ճանաչվել է 1959 թվականի լավագույն ֆիլմ։
• 1959 թվականին՝ Մոսկվայի միջազգային կինոփառատոնում շահել է մեծ մրցանակը։
• Չեխոսլովակիայի 10-րդ միջազգային կինոփառատոնի մեծ մրցանակը։
• 1960 թվականին ստացել է Մինսկի կինոփառատոնի մեծ մրցանակը։
• «Բյուրեղապակե գավաթ»` գլխավոր մրցանակ։
• Մրցանակներ է ստացել Մելբուռնում, Սիդնեյում և Կանբեռայում։
• 1970 թվականին մրցանակ է ստացել Կառլովի Վարիի միջազգային կինոփառատոնում։
• 1976 թվականին մրցանակ է ստացել Ջորջթաունի միջազգային կինոփառատոնում։