Manuel Veiga Taboada
Manuel Veiga Taboada en maio de 2016. | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1960 (63/64 anos) Monforte de Lemos, España |
Residencia | Vigo (1983–) |
Actividade | |
Ocupación | xornalista, escritor |
Xénero artístico | Narrativa e ensaio |
Obra | |
Obras destacables
| |
Premios | |
| |
Manuel Veiga Taboada, nado en Monforte de Lemos en 1960, é un xornalista e escritor galego.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo de mestres rurais, viviu até os doce anos entre Diomondi (O Saviñao) e a cidade de Monforte. Fixo o bacharelato en Monforte e aos 17 anos marchou a Madrid, onde residiu entre 1977 e 1983. Licenciouse en Ciencias da Información e en Ciencias Políticas e Socioloxía na Universidade Complutense. En 2001 doutorouse en Ciencias Políticas e Socioloxía na UNED, coa tese La construcción social de la realidad regional gallega a través de la prensa. El caso de Faro de Vigo (1898-1923).[2][3]
En 1983 incorporouse á redacción do semanario A Nosa Terra, que dirixiu entre 2007 e 2010, e desde entón reside en Vigo. Ademais da súa obra narrativa, é autor tamén de varios traballos relacionados coa historia política e coa literatura, publicados en diversas revistas especializadas.
Colaborador habitual de Nós Diario,[4] A Nosa Terra,[5] e o dixital literario Biosbardia.
Obras
[editar | editar a fonte]Narrativa
[editar | editar a fonte]- As ruínas da cidade amada (1998). Galaxia. 180 páxs. ISBN 978-84-8288-246-8.
- Biografías de malogrados (2001). Espiral Maior. 80 páxs. ISBN 9788495625267.
- O exiliado e a primavera (2004). Xerais. 144 páxs. ISBN 978-84-9782-202-2.[6] ePub: ISBN 978-84-9914-601-0.[7]
- Lois e Helena buscándose un día de tormenta (2006). Galaxia. 208 páxs. ISBN 978-84-8288-948-1.[2]
- O profesor de vegliota (2008) Xerais. 144 páxs. ISBN 978-84-9782-706-5.
- Os xornalistas utópicos (2013). Xerais. 272 páxs. ISBN 978-84-9914-515-0. ePubl: ISBN 978-84-9914-413-9.[8]
- Todo ser humano é un río (2016). Xerais. 280 páxs. ISBN 978-84-9121-093-1. ePub: ISBN 978-84-9121-085-6.
- A parte queimada. Stalin&Robespierre (2020). Editorial Aira. 150 páxs. ISBN 978-84-121324-8-9.
- As mellores tendas de Madrid (2021). Xerais. 384 páxs. ISBN 978-84-9121-800-5. ePub: ISBN 978-84-9121-817-3.[9]
- Perder as bestas (2023). Vigo: Xerais. 128 páxs. ISBN 978-84-1110-338-1. ePub: ISBN 978-84-1110-341-1.
Ensaio
[editar | editar a fonte]- O pacto galego na construcción de España (2003). A Nosa Terra. 260 páxs. ISBN 2910009119321.
- Manuel María, buscando un país (2016). Xerais. 64 páxs. Ilustracións de Víctor Tizón. ISBN 978-84-9121-000-9. ePub: ISBN 978-84-9121-007-8.
- Manuel María. Vida, versos e rebeldía (2016). Xerais. Con Xosé Lastra Muruais. 136 páxs. Ilustracións de Nuria Díaz. ISBN 978-84-9121-019-1.
- Galicia contada aos non galeguistas (2020). Xerais. 120 páxs. Ilustracións de Jano. ISBN 978-84-9121-649-0.[10][11]
- Que sabes da Guerra Civil e o franquismo? (2021). Xerais. 96 páxs. ISBN 978-84-9121-981-1.
- A literatura galega contada aos escépticos (2024). Galaxia. 110 páxs. ISBN 978-84-1176-200-7.
- Quero escribir literatura (2024). Aira. 60 páxs. Ilustracións de Miguel Robledo. ISBN 978-84-128581-1-2.
Ensaio humorístico
[editar | editar a fonte]- Do G ao Z. Dicionario indiganado e humorístico (2012). Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9914-448-1.
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- Carlos Casares: a semente aquecida da palabra (2003). Consello da Cultura Galega).
- Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo (2006). Difusora.
Premios
[editar | editar a fonte]- Premio Xerais no 2004, por O exiliado e a primavera.
- Premio García Barros no 2006, por Lois e Helena buscándose nun día de tormenta.
- Premio da Crítica Narrativa 2023, por Perder as bestas.[12]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "autor/a A Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ 2,0 2,1 "Lois e Helena buscándose un día de tormenta". Editorial Galaxia. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ "Ficha do autor". bvg.udc.es. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ Diario, Nós. "Nós Diario - Diario de intereses galegos". Nós Diario. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ "Ficha do autor". bvg.udc.es. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ "Ficha do libro Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ "Manuel Veiga presentou o libro «O exiliado e a primavera», co que obtivo o Xerais de Novela 2004". La Voz de Galicia. 2005-03-11. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ Nicolás, Ramón (2014-02-20). "Os xornalistas utópicos, de Manuel Veiga". Caderno da crítica. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ "Ficha do libro Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2021-01-25.
- ↑ Diario, Nós. "Os tópicos que nos contan: Galiza para non galeguistas". Nós Diario. Consultado o 2020-07-21.
- ↑ Viveiro Mogo, Prudencio (Xullo, agosto, setembro 2020). "Unha boa achega ás particularidades do país". Grial. LVIII (227): 77–78. ISSN 0017-4181.
- ↑ Diario, Nós (2024-04-13). "Antón Lopo e Manuel Veiga, gañadores dos Premios da Crítica en poesía e narrativa". Nós Diario. Consultado o 2024-04-13.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Manuel Veiga Taboada |