Lago Titicaca

Lago Titicaca

Tipo	lago monomictic lake (en) atracción turística
Localización
País da cunca	Bolivia e Perú
División administrativa	Puno, Perú (pt) e Departamento de La Paz, Bolivia
15°49′30″S 69°19′30″O / -15.825, -69.325
Composto por	Puno Bay (en) Golfo de Achacachi (en)
Afluentes	Suches River (en) ,Ramis River (en) ,Coata River (en) ,Huancané River (en) ,Ilave River (en)
Efluente do lago	Rio Desaguadero (pt) e Evaporación
Conca hidrográfica	conca do lago Titicaca
Características
Altitude	3.812 m
Profundidade	489 m
Dimensións	80 () × 204 () km
Perímetro	1.125 km
Superficie	8.372 km² 8.562 km²
Superficie da cunca hidrográfica	56.270 km²
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	17 de xuño de 2005
Identificador	1817
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	1 de xullo de 2003
Identificador	1817
Sitio Ramsar
Data	26 de agosto de 1998
Identificador	881
Medicións
Volume físico	893 km³

O Lago Titicaca, con cerca de 8300 km², é o maior lago de América do Sur. Situandose a 3821 m por enriba do nivel do mar, é o máis alto lago comercialmente navegábel do mundo.

Localizado no altiplano dos Andes, na fronteira do Perú e Bolivia, ten unha profundidade media de 140 a 180 m, e unha profundidade máxima de 280 m. A súa orixe débese á recesión dos glaciares e á formación no Plistoceno Inferior dunha fosa tectónica que ocupou o actual Titicaca.^[1]

Máis de 25 ríos desaugan no lago Titicaca, e o lago ten 41 illas, algunhas densamente poboadas.

O Titicaca é interesante pola poboación que viven nos Uros, un conxunto de nove illas artificiais, que se converteron nunha grande atracción turística no Perú, traendo excursións desde a cidade de Puno, no Perú. Outra illa, Taquile, é outra grande atracción turística, presentando unha comunidade indíxena. Os habitantes de Taquile son coñecidos polos seus produtos téxtiles feitos á man, considerados entre as manufacturas de mellor cualidade do Perú.

O lago Titicaca é alimentado pola auga das chuvias e polo desxeo dos glaciares que rodean o altiplano. É fonte do río Desaguadero, que corre para o sur a través de Bolivia até o Lago Poopó; no entanto, este afluente é responsábel polo menos do cinco por cento da perda de auga, o resto evapórase debido aos ventos intensos e á exposición extrema á luz do Sol nesta altitude.

A orixe do nome Titicaca é descoñecida; foi traducido como "Pedra do Puma", combinando palabras do quechua e do aimará. Localmente, o lago é coñecido con diversos nomes.

Como a parte sueste do lago está separada do resto do lago polo estreito de Tiquina, os bolivianos chaman esa pequena parte Lago Huinaymarca, e a parte maior Lago Chucuito. No Perú, esas partes pequena e grande coñécense como Lago Pequeño e Lago Grande, respectivamente.

• Hidrografía