Golpe de Estado do 18 de brumario

Golpe de Estado do 18 de brumario en Francia

Contexto do acontecemento
Lugar	Francia
Impulsores	Napoleón Bonaparte Luciano Bonaparte Emmanuel-Joseph Sieyès Roger Ducos
Goberno previo
Forma de goberno	Directorio
Goberno resultante
Gobernante	Napoleón Bonaparte
Forma de goberno	Consulado

O golpe de Estado do 18 de brumario do ano VIII en Francia fai referencia ao golpe de Estado dado nesa data do calendario republicano francés, correspondente ao 9 de novembro de 1799 do calendario gregoriano, que acabou co Directorio, última forma de goberno da Revolución francesa, e iniciou o Consulado con Napoleón Bonaparte como líder.

O día 18 de brumario do ano VIII (calendario republicano francés, equivalente ao 9 de novembro de 1799), Napoleón Bonaparte, retornado desde a campaña de Exipto e aproveitando a debilidade política do Directorio Executivo gobernante en Francia, deu un sorprendente golpe de Estado contando co apoio popular e do exército (sabedores das súas fazañas e capacidades nas diferentes campañas das Guerras Revolucionarias Francesas), xunto a algúns ideólogos da Revolución como Sieyès.

Ese día foi convocado con carácter de urxencia o Consello de Anciáns para tratar unha presunta conspiración dos xacobinos contra o goberno. O Consello tomou o acordo de trasladarse a Saint-Cloud por motivos de seguridade, mais ao día seguinte Napoleón secuestrou a Asemblea co apoio do exército. Aproveitando as intrigas e a división de competencias entre os aparellos lexislativos e executivos do Estado, e recorrendo por suposto á coacción persoal, conseguiu que os deputados franceses nomeasen Cónsules provisionais a Sieyès, Roger Ducos e a el mesmo, creando o que se coñeceu como o triunvirato.

De forma inmediata preparouse a reforma constitucional. Tomáronse medidas para asegurar a orde social no país, acompañando as medidas económicas co desterro dos xacobinos, á vez que Bonaparte aumentaba a súa popularidade grazas a estas medidas e ás súas continuas aparicións públicas, exercendo o papel de salvador da patria. A pesar de que a República contaba en teoría con tres cónsules, só Napoleón chegou a exercer o cargo grazas a un truco legal consistente en iniciar o goberno dos cónsules por orde alfabética (Bonaparte-Ducos-Sieyès).

Este golpe de Estado, que en principio pretendía acabar coa corrupción do anterior goberno e favorecer os intereses da nova burguesía republicana, levouno a recibir o título de Emperador de Francia o 2 de decembro de 1804.

Durante moito tempo, relacionouse esta data (18 de brumario) co concepto de golpe de Estado, tanto que en 1851, Karl Marx publicou a súa obra titulada Der 18te Brumaire des Louis Napoleon (O 18 de brumario de Luís Bonaparte), relacionando o momento histórico co concepto de cesarismo (véxase tamén Xulio César), aínda que considerando Marx que o devandito concepto non é aplicábel á realidade do seu tempo, debido ao diferente carácter das clases en pugna en comparación coas existentes durante o momento de Xulio César.^[1]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Golpe de Estado do 18 de brumario