Henry de Lumley (ou Henry de Lumley-Woodyear) é un historiador francés, especialista en Prehistoria nado en Marsella o 14 de agosto de 1934.

Modelo:BiografíaHenry de Lumley

(2012) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento14 de agosto de 1934 Editar o valor en Wikidata (90 anos)
Marsella, Francia Editar o valor en Wikidata
Director of the Muséum National d'Histoire Naturelle (en) Traducir
1994 – 1999
← Jacques FabrièsSupresión do cargo →
Catedrático
1980 – 1999
Director de investigación do CNRS
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónFacultade de Ciencias de París - doutoramento (–1965)
Lycée Thiers (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónarqueólogo, paleoantropólogo, prehistoriador, profesor universitario en Francia Editar o valor en Wikidata
EmpregadorMuseo Nacional de Historia Natural de Francia, catedrático, director (1980–1999)
University of Provence - Aix-Marseille I (en) Traducir, catedrático (1980–1999)
Centre national de la recherche scientifique (1955–1980) Editar o valor en Wikidata
Membro de
Obra
DoutorandoGilles Delluc (en) Traducir, Jean-Luc Voisin (en) Traducir, Patrick Auguste (en) Traducir, Jean-Jacques Bahain, Levy Figuti (en) Traducir, Armelle Gardeisen (en) Traducir, Véronique Michel (en) Traducir, Maria Fernanda Sanchez Goñi (pt) Traducir, Marie-Pierre Ledru (en) Traducir, Fernando Ramirez Rozzi (en) Traducir, Christian Perrenoud (en) Traducir, Éric Gonthier (en) Traducir, Emmanuel Desclaux (pt) Traducir, Véronique Pois (pt) Traducir, Alexandre Hassanin (pt) Traducir, Gilles Berillon (en) Traducir, Alain Beyneix (pt) Traducir, Florent Rivals (en) Traducir, Estelle Herrscher (en) Traducir, Bertrand Lecervoisier (en) Traducir, Martina Lázničková-Galetová (en) Traducir, Anna Echassoux (pt) Traducir, Hugues-Alexandre Blain (en) Traducir, Vincent Lebreton (en) Traducir, David Kaniewski (pt) Traducir, Pierre Voinchet (en) Traducir, Anne-Sophie Lartigot-Campin (en) Traducir e Simon Puaud (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeMarie-Antoinette de Lumley Editar o valor en Wikidata
Premios

Biografía

editar

Henry de Lumley é un persoeiro importante do estudo da Prehistoria en Francia e marcou os progresos desta ciencia nese país en particular grazas ás pescudas realizadas baixo a súa dirección en Terra Amata e na Cova de Lazaret (Alpes Marítimos), ao igual ca en Aragó onde descobre o home de Tautavel (Pireneos Orientais) en 1971. Tamén participou no estudo dos gravados rupestres protohistóricos do Val das Marabillas, nos Alpes.

Doutorado en Ciencias pola Universidade de París, entre 1955 e 1980 seguiu as súas pescudas en Marsella no seo do CNRS ata acadar o grao de director de investigación. Creou un equipo de investigación na Universidade da Provenza dedicado ao estudo da xeoloxía do Cuaternario e da Prehistoria e dos homínidos fósiles.

Foi nomeado profesor no Museo Nacional de Historia Natural de París en 1980, do que foi director entre 1994 e 1999 e do que agora é profesor emérito.

É director do laboratorio de prehistoria do Museo do Home e do Instituto de Paleontoloxía Humana de París. Entre 1994 e 1999 foi director do Museo Nacional de Historia Natural. Actualmente é membro do Institut de France (Academia Francesa das Ciencias).

Fundador da Asociación Mundial de Paleontoloxía Humana, afiliada á UNESCO, dirixiu máis de 200 escavacións arqueolóxicas e participou na construción de seis museos de prehistoria en Francia (Terra Amata, Tautavel, Eyzies de Tayac, Menton, Tende e Quinson). Segue en activo participando en proxectos de escavación internacionais na Asia Central, na China e en Etiopía. Un dos seus proxectos actuais é o estudo das ferramentas máis antigas da humanidade, de hai 2’7 millóns de anos, en Kada Gona (Etiopía) e na construción dun museo da evolución do home en Adís Abeba.

Publicacións

editar
  • Le Paléolithique inférieur et moyen du Midi méditerranéen dans son cadre géologique 1969.
  • Une cabane acheuléenne dans la Grotte du Lazaret, 1969.
  • Le Mont Bégo, 1992.
  • Le grandiose et le sacré, 1995.
  • L’Homme premier, 1998.
  • Le sol d’occupation acheuléen de l’unité archéostratigraphique UA 25 de la grotte du Lazaret, 2004.