BMW Sauber

Após case 30 anos de competición en Fórmula 2 en varias etapas, e participacións esporádicas dos seus monoprazas en Fórmula 1 nos Grandes Premios de Alemaña de 1952^[5], 1953^[6] e en 1968^[7], en 1980 BMW anunciou a súa entrada na máxima categoría automobilística como fabricante de motores turbo para Brahbam, debutando en 1982 co M12/13 e gañando na súa primeira participación o GP do Canadá. En 1984 xa eran tres as escudarías que levaban propulsores de BMW, con ATS e Arrows. En 1986 asina un contrato con Benetton, debutante na categoría, engadíndose á lista de escudarías cos seus motores, e en 1987, anuncia a súa retirada da Fórmula 1 para o final dese ano ^{[Cómpre referencia]}. Porén, a historia do BMW M12/13 non remataba aquí, pois Megatron mercou os dereitos para que Arrows puidera seguir utilizándoos ^{[Cómpre referencia]}, até que en 1988 os motores turbo foron prohibidos polas regulacións da FIA ^{[Cómpre referencia]}. Este motor foi o primeiro en acadar os 1000 cabalos de potencia, chegando aos 1400 con especificacións de cualificación ^{[Cómpre referencia]}.

En 1997, BMW anuncia un acordo de cooperación con Williams ^{[Cómpre referencia]} para desenvolver un coche, sendo BMW a encargada do motor e Williams do chasis. Este traballo conxunto levaríaos á vitoria nas 24 Horas de Le Mans de 1999 co BMW V12 LMR. Após este éxito, o acordo ampliouse no 2000, cando BMW desenvolveu o propulsor E41 V10 para Williams ^{[Cómpre referencia]}. O contrato, con distintos motores desenvolvidos, durou até o 2005, crebándose por mor dunha degradación evidente nas relacións entre ámbalas dúas entidades ^{[Cómpre referencia]}, a pesar de que o acordo estaba asinado até 2009. Durante este tempo, Williams conseguiu dez vitorias en carreira, tendo o pico máximo de rendemento no campionato de 2003, cando Juan Pablo Montoya disputoulle ó título a Michael Schumacher case até a derradeira carreira dun ano no que Williams - BMW remataría segundo no Campionato de Construtores.

Sauber foi unha escudaría suíza fundada por Peter Sauber, que xa construía e competía cos seus propios coches desde a década dos 70. Antes da súa participación en Fórmula 1, estivo a competir nas 24 horas de Le Mans, onde acadou a vitoria en 1989; e en varias series de Sport Prototipos, gañando o Campionato Mundial de Sport Prototipos en 1989 e 1990. As tres vitorias acadáronse co mesmo coche, o Sauber C9 con motor Mercedes M119 5.0L Turbo V8, que foi o máis exitoso que xamais construíu a escudaría.

Debutou en F1 en 1993, onde ficou competindo 12 anos, até que foi mercado por BMW. Disputaron a súa primeira tempada co Sauber C12 con motores Ilmor baixo o nome de Sauber V10, que foi pilotado por Karl Wendlinger e por JJ Lehto, conseguindo os seus dous primeiros puntos no seu primeiro Gran Premio, o de Gran Premio de Suráfrica de 1993, e atinxindo a final de tempada o 7º posto no Campionato de Construtores con 12 puntos. En 1994 xa correron con motores Mercedes, colaboración que só durou un ano, xa que en 1995 e 1996, coa entrada de Dietrich Mateschitz como novo accionista maioritario, pasaron a utilizar motores Ford.

Desde 1997 até 2005, o equipo utilizou motores e caixas de cambios construídos por Sauber Petronas Engineering, unha empresa constituída con ese único fin. Porén, estes motores eran realmente construídos a partir dos mesmos deseños que os de Scuderia Ferrari, chegando a haber incluso enxeñeiros da escudaría italiana como empregados desa empresa. 2001 foi o ano máis exitoso da escudaría en F1, acadando o 4º posto no Campionato de Construtores con 21 puntos, co Sauber C20 pilotado por Nick Heidfeld e Kimi Räikkönen. De 2004 datan os dous maiores activos do equipo, o túnel de vento máis tecnolóxicamente avanzado do momento, e o supercomputador Albert, utilizados ambos para labores de aerodinámica.

Os antecedentes de BMW Sauber remóntanse aos comezos da tempada de 2005, cando saltaron rumores sobre a posibilidade de que BMW subministrara motores a outra escudaría alén de Williams^[8]. De feito, o 22 de febreiro de 2005, Sir Frank Williams confirmaba que os motores ían ser tamén vendidos a Sauber^[9], información desmentida dous días despois por Peter Sauber e por Mario Theissen, responsábeis de Sauber e de BMW Motorsport respectivamente^[10]. Estas declaracións, e mais os pobres resultados que a escudaría inglesa estaba a lograr no 2005, comezaron a facer ver posíbeis distanciamentos entre BMW e Williams, e incluso houberon rumores de ruptura^[11].

A comezos de maio, saltaron os primeiros rumores sobre a posibilidade de que o trato con Sauber fora alén do planeado anteriormente, da venda de motores^[12]. Xa a mediados dese mes ficaba bastante claro que as relacións entre BMW e Williams estaban a pasar por un pésimo momento, cunha evidente falta de comunicación^[13], e ataques públicos desde os responsábeis da escudaría inglesa^{[14][15][16][17]}. Un dos motivos que levou a esta ruptura foi a negativa desde Williams á petición de BMW de participar na investigación do chasis^[18].

O 22 de xuño de 2005, anunciábase oficialmente a compra de Sauber por BMW^[19][20], decisión que foi finalmente tomada na mesma madrugada do día do anuncio^[21]. Nese momento, Sauber era propiedade do banco suízo Credit Suisse, que tiña un 63.25% das accións da escudaría^[22], aínda que Peter Sauber era quen tomaba as decisións malia que só era dono do 36.75% restante das accións, pois as que posuía incluían o voto maioritario.^[22] Pouco tempo após mercar a escudaría, BMW comezaba un plan de expansión que incluía a modernización das instalacións de Hinwil da nova escudaría e a construción dalgunhas novas^[23][24], e a contratación de máis de cen novos traballadores^[24][25], malia que estas instalación fican baixo a dirección dunha compañía suíza independente asociada a BMW^[26]. O 14 de novembro, anunciábase o nome definitivo da escudaría e a súa inscrición na FIA^[27], manténdose o nome do antigo equipo suízo, Sauber. En palabras de Theissen "Isto reflicte a integración do equipo, dirixido por BMW pero cunha base de case 300 empregados de Sauber"^[27]. Tamén ficaron antigos patrocinadores de Sauber, como a propia Credit Suisse^[3] ou Petronas^[28], aos que se uniron Intel^[29] e O2^[30].

Aínda quedaba resolver o tema dos motores de Williams^[31]. Coa creación desta nova escudaría por parte de BMW, dábase por suposto que o contrato que os unía ía crebarse ^{[Cómpre referencia]}, e así rematou por ser: o 15 de agosto confirmouse o acordo entre Williams e Cosworth para os propulsores do ano 2006^[32].

Dúas incertezas principais roldaban aos interesados na Fórmula 1 para a tempada de 2006: os pilotos que formarían parte do proxecto e o deseño do primeiro coche que construiría a escudaría e que estes conducirían ^{[Cómpre referencia]}.

A primeira incógnita desvelouse pouco a pouco, e non sen incerteza nin rumores previos (especulouse cun gran número de pilotos, como Pedro Martínez de la Rosa^[33], Mika Häkkinen^[34], Michael Schumacher^[35], Giancarlo Fisichella^[36], Heikki Kovalainen^[36], Mark Webber^[37] ou Dan Wheldon^[38]) mais o 16 de setembro de 2005 confirmábase a elección de Nick Heidfeld^[39], e o 1 de decembro anunciábase a permanencia de Jacques Villeneuve^[40][41], quen xa pilotara para Sauber, como pilotos titulares. Especialmente dificultosa foi a presenza de Villenueve no coche, pois BMW non concordaba moito con mantelo na súa disciplina^[42], cousa que tivo que facer por motivos contractuais^[43]. O terceiro piloto foi Robert Kubica, tal e como se anunciou o 20 de decembro^[44].

A respecto do monopraza, BMW Sauber debutou en adestramentos privados de pretempada cun Sauber C24 con motor BMW P86 no Circuíto de Catalunya, a finais de novembro de 2005^[45]. Este coche sería utilizado provisoriamente até o 17 de xaneiro de 2006, data en que o BMW Sauber F1.06 foi presentado nun acto na Cidade das Artes e das Ciencias de Valencia^[46], tomando o seu primeiro contacto cos circuítos ese mesmo día no Ricardo Tormo^[47]. As cores coas que está decorado son branco e azul con lixeiras estrías vermellas. O deseño do alerón traseiro tivo que ser modificado dúas veces ó longo da tempada por non cumprir as regulacións da FIA, unha antes do GP de Australia^[48] e outra antes do GP de Francia^[49]. Precisamente neste último Grand Prix BMW Sauber utilizou uns apéndices aerodinámicos consistentes nunhas derivas verticais situadas xusto diante do piloto^[50], que foron alcuñados como "As Torres Xemelgas"^[51][52] en homenaxe aos dous edificios de Kuala Lumpur propiedade de Petronas, patrocinador da escudaría^[51]. Após ese GP a FIA prohibiunos por quitarlle visibilidade dianteira e lateral ao condutor^[51][53], aínda que esa explicación foi negada por Jacques Villeneuve, piloto titular nese momento^[51].

Xa na pista, o equipo debutou o 12 de marzo no Gran Premio de Bahrain ^{[Cómpre referencia]}, onde Villeneuve non conseguiu rematar e Heidfeld acadou o décimo segundo lugar, resultados que se viron mellorados na segunda participación, onde Jacques conseguiu os dous primeiros puntos para BMW Sauber cun sétimo posto. Xa en Australia, os dous pilotos puntuaron, sendo a primeira vez na historia da escudaría que os dous pilotos remataban^{[Cómpre referencia]}, e tamén a primeira que ambos os dous facíano nos puntos^{[Cómpre referencia]}. Após unha xeira de finalizacións nos oito primeiros postos, no Gran Premio de Hungría Heifeld rematou na terceira posición, sendo ese o primeiro podio da escudaría ^{[Cómpre referencia]}.

Precisamente ese GP foi o primeiro de Robert Kubica como piloto en carreira, substituíndo a Villeneuve, que no Gran Premio de Alemaña da fin de semana anterior sufriu un accidente que non lle permitiu disputalo^[54]. Foi descualificado após rematar sétimo en carreira porque o monopraza pesaba dous quilogramos menos do obrigatorio de forma inintencionada^[55]. Ao día seguinte, BMW Sauber anunciaba o despido de Villeneuve^[56] e a súa substitución polo piloto polaco, pasando Sebastian Vettel a exercer de terceiro piloto.

Aínda que no GP de Turquía Kubica non puntuou por unha elección equivocada de pneumáticos^[57] e Heidfeld por un accidente na primeira curva^[57], en Italia, Kubica acadou o segundo podio da escudaría^[58] e o seu primeiro persoal^[58], chegando a liderar a carreira algunhas voltas durante as entradas a boxes ^{[Cómpre referencia]}. Xa en China, os dous puntos conseguidos por Heidfeld puxeron os cimentos dun quinto posto no Campionato de Construtores, que se viu confirmado pola retirada dos dous monoprazas de Toyota no Brasil, o derradeiro da tempada.

Ao final da tempada o equipo acadou 36 puntos, 23 de Nick Heidfeld, noveno no Campionato de Pilotos, 7 de Jacques Villeneuve, décimo quinto, e 6 de Robert Kubica, décimo sexto.

A tempada de 2007 resultaba nun comezo moi prometedora para a escudaría teutoa^{[59][60][61][62]}, vistos os resultados do seu primeiro ano na categoría.

O 19 de outubro de 2006, BMW Sauber confirmou os seus pilotos para este ano, mantendo a Nick Heidfeld e a Robert Kubica como condutores titulares^[63], mentres que Sebastian Vettel seguiu a ser o terceiro piloto^[63], após un tanteo sen éxito feito a Christijan Albers^[64]. Asemade, o 21 de decembro anunciábase a fichaxe de Timo Glock como segundo piloto de probas^[65]. Canto o monopraza, o F1.07, cun motor BMW P86/7, utilizou pneumáticos Bridgestone após Michelin decidira deixar a competición na categoría. A súa presentación fíxose o 16 de xaneiro de 2007 en Valencia, España^[66].

A tempada comezou de xeito irregular para os seus dous pilotos ^{[Cómpre referencia]}: mentres que nas dúas primeiras carreiras Heidfeld acadou o cuarto posto, Kubica tivo de retirarse na primeira por mor dun problema coa caixa de cambios ^{[Cómpre referencia]}, e na segunda remataba 18º por un problema mecánico^[67]. Porén, a partir dese momento da tempada comezaron a finalizar constantemente nos puntos, coa excepción dos Grandes Premios de España e dos Estados Unidos, onde Heidfeld tivo que retirarse por problemas coa caixa de cambios^[68] e coa transmisión ^{[Cómpre referencia]}, respectivamente; e no GP do Canadá, onde Kubica sufriu un accidente moi forte^[69] que ocasionou que non tomara parte do GP seguinte ^{[Cómpre referencia]}, tendo de ser substituído por Sebastian Vettel, que acadou un oitavo posto no GP dos EEUU e que o 31 de xullo^[70] abandonou a disciplina da escudaría alemá^[70], confirmándose o mesmo día^[71] que ía ocupar o posto de piloto titular en Scuderia Toro Rosso^[71], debutando no GP de Hungría.

Durante 6 Grandes Premios consecutivos, desde o de Francia, até o de Italia, Heidfeld e Kubica conseguiron puntuar en tódalas probas a pesar da colisión na que se viron envoltos ambos pilotos na primeira volta do GP de Europa^[72], e chegando incluso o alemán a conseguir o segundo podio da tempada no GP de Hungría cun terceiro posto. Porén, o noveno posto de Kubica no GP de Bélxica interrompeu a xeira.

O rendemento do equipo teutón, que conseguiu que polo menos un dos seus pilotos puntuase en cada Gran Premio da tempada, poríalle como terceira escudaría en resultados detrás de McLaren e de Ferrari, e a unha grande distancia dos seus perseguidores ^{[Cómpre referencia]}; mais a sanción que recibiu McLaren, pola que se lles retiraban todos os puntos e se lles impedía gañar máis^[73], deulle a BMW o segundo posto no Campionato de Construtores.

O 21 de agosto de 2007, Mario Theissen confirmou a Robert Kubica e a Nick Heidfeld como pilotos titulares para o 2008^[74], mais sen saber aínda cal será o seu terceiro piloto, após liberar do seu contrato a Timo Glock o día 29 de novembro de 2007^[75] para que este poida estar presente nos adestramentos libres de Xerez^[75], que teñen lugar entre o 4 e o 7 de decembro de 2007, coa súa nova escudaría, Toyota Racing. Na súa procura do terceiro piloto, BMW probou a varios condutores, como o alemán Christian Vietoris^[76], o brasileiro Augusto Farfus^[77], o español Javier Villa^[78] ou o estoniano Marko Asmer^[78].

Canto ao monopraza, o BMW Sauber F1.08 será presentado o 14 de xaneiro de 2008^[79] en Múnic, Alemaña^[79], debutando no Circuíto Ricardo Tormo de Valencia, España^[79] o día seguinte^[79].

BMW Sauber F1 Team formaba parte da sección de competición de deportes do motor de BMW, BMW Motorsport. Mario Theissen é tanto director de BMW Motorsport desde 1999 como Xefe de Equipo de BMW Sauber desde a súa fundación, e polo tanto o máximo responsábel da escudaría. O segundo de abordo era Willy Rampf, procedente de Sauber, e que tiña o cargo de Enxeñeiro Xefe. No momento da retirada do equipo e durante a maior parte da súa participación na categoría os principais empregados eran os seguintes:

Artigo principal: Petronas

Petronas (acrónimo de Petroliam Nasional Berhad) é unha compañía petrolífera propiedade do Estado de Malaisia fundada o 17 de agosto de 1974. Con sede central nas Torres Petronas de Kuala Lumpur, é, segundo o Fortune Global 500 do 2007, a 121ª compañía máis grande do mundo^[81]. Oficialmente, Petronas é o Premium Partner (Socio Premium) de BMW Sauber.

Petronas comezou a súa andaina en Fórmula 1 o 29 de maio de 1995^[82], cando foi anunciado un contrato de patrocinio por dous anos con Sauber^[82], após esta escudaría disputárallo a Jordan, Arrows e Pacific^[82]. En 1996, foi renovado para outras catro tempadas, até o 2000 máis^[83]. Mais logo de pouco tempo, a colaboración foi alén do patrocinio, estabelecendo entrambas as entidades de xeito conxunto a Sauber Petronas Engineering^[83] dirixida polo enxeñeiro xaponés Osamo Goto^[84], que aínda que nun comezo ía servir para comercializar tecnoloxías procedentes da Fórmula 1^[83], xa a finais de 1996^[85] comezou a fabricar os motores de Sauber a partir de unidades de Ferrari pagadas por Petronas^[86], e renomeadas baixo o nome da petroleira^[87], polo que a escudaría comezou a coñecerse como Sauber Petronas^[88]. A fundación desta nova compañía conxunta permitía ao Goberno Malaio mellorar as habilidades dos enxeñeiros patrios da industria da automoción, así como dar a coñecer as marcas malaias^[84][89]

O plan inicial era modificar os motores Ferrari durante as tempadas de 1997 e 1998, para a partir de 1999^[90] fabricar os seus propios propulsores, porén, a crise asiática de 1998 evitou que o proxecto se levara a cabo^[90][91], e Sauber Petronas seguiu a utilizar motores Ferrari.

Artigo principal: Credit Suisse

Credit Suisse é unha entidade financeira multinacional con base en Zürich, Suíza. Fundada en 1856, comezou a súa expansión internacional abrindo unha oficina en Nova York en 1940, chegando a se converter na actualidade no segundo banco máis grande do país helvético e un dos máis importantes do mundo. Credit Suisse é, oficialmente, un dos Official Partners de BMW Sauber.

A entrada desta entidade suíza no mundo da Fórmula 1 como patrocinador de Sauber F1 fíxose oficial o 27 de xaneiro do 2001^[92] durante a presentación do C20^[92], o monopraza da escudaría para esa tempada. O contrato, asinado o día 12^[92], tiña unha duración de tres anos^[92] e os rumores situábano nuns 17 millóns de dólares ao ano^[93], e obxectivo do banco suízo era expandir os seus servizos de xestión de carteiras de clientes a nivel mundial, sobre todo en novos mercados como Asia^[92]. Para Sauber, este contrato supuxo, alén da inxección económica, o acceso a máis contratos de patrocinio a través dos contactos de Credit Suisse^[94], como sucedeu coa firma de software Temenos^[94].

Porén, o 9 de xaneiro de 2002^[95], apenas após un ano de contrato, facíase pública a venda dun 63.25% de Sauber a Credit Suisse^[95], nun paquete de accións que até entón atopábase en mans da compañía de bebidas enerxéticas Red Bull^[95], que até o 2004, ficaría só como patrocinador^[96]. A capacidade de decisión aínda recaía en Peter Sauber^[95], xa que o fundador da escudaría retivo o resto das accións e o voto maioritario^[95] coa complicidade de Credit Suisse, que, en verbas de Ruth Stadelmann, portavoz da entidade financeira naquel momento, consideraba que "dirixir unha escudaría de Fórmula 1 non é certamente unha das competencias básicas da empresa"^[95]. O 10 de outubro de 2003^[97], renovouse o patrocinio para o 2004^[97].

O 22 de xuño de 2005, anunciouse a venda de Sauber a BMW, o que significaba que Credit Suisse traspasáballe a marioría das accións que posuía da escudaría^[98]. Porén, o traspaso do paquete estase a facer de xeito gradual, terminando a finais de 2008^[98], e a entidade suíza segue a ser patrocinador de BMW Sauber, tal e como se anunciou en outubro de 2005^[3], cando se asinou un contrato por tres tempadas que rematará en 2008. A achega anual de Credit Suisse ascendía a uns 17 millóns de euros^[99] .

A relación entre banco e escudería terminou o 19 de xaneiro de 2009^[99][100], cando se anunciou que o contrato que unía a ámbalas dúas entidades non ía ser prorrogado. A explicación oficial foi que Credit Suisse se ía "concentrar en patrocinar eventos e institucións rexionais en lugar de eventos internacionais"^[100], porén, a Crise económica de 2009^[99] e a saída do que fora presidente executivo do banco até 2007 e grande afeccionado á Fórmula 1 Oswald Grübel^[99] puideron ser as razóns extraoficiais.

Artigo principal: Intel Corporation

Intel Corporation, multinacional fundada en 1968 por Robert Noyce e Gordon Moore e baseada en Santa Clara, California, Estados Unidos; é a empresa fabricante de supercondutores máis grande do mundo, e inventora da arquitectura x86 á cal pertencen os chips Pentium, presentes en moitos ordenadores. Alén de microprocesadores, tamén fabrican placas nai, dispositivos de memoria e outros dispositivos electrónicos. Intel é o Official Corporative Partner (Socio Corporativo Oficial) de BMW Sauber^[101].

A entrada de Intel na Fórmula 1 anunciouse o 15 de xaneiro de 2004 ^[102], data en que foi feito público un contrato de patrocinio con Toyota Racing^[102]. Porén, logo dun ano^[103], a compañía americana xa estaba a procurar por un contrato maior cun equipo punteiro^[103], a pesar de que o enfado de Intel polo contrato asinado entre a FIA e AMD, o seu principal rival na fabricación de chips, estivo a piques de lles facer abandonar a Fórmula 1^{[104][105][106]}. O candidato mellor situado para asinar un contrato foi McLaren^[105], cuantificado por algunhas fontes en 50 millóns de dólares^[104] e por outras en 55^[105]; mais as negociacións non chegaron a bo porto, malia estaren moi cerca do final^[107], e McLaren asinou con Vodafone^[107].

Intel, pola súa parte, asinou un contrato de colaboración co BMW Group, anunciado o 15 de decembro de 2005^[108][109]. Este pacto coincidiu no tempo cunha mudanza da imaxe corporativa da compañía americana, en que se incluía un novo logo e un novo lema^[110]. O patrocinio permitiu a Intel dar a coñecer estes trocos^[110]. Porén, non só era un contrato de patrocinio, senón que todos os concesionarios BMW pasaron a utilizar produtos de Intel como parte dun proceso de estandarización^[108], así como todos os seus ordenadores portátiles e os máis dos seus PDA's pasaron a ser Intel^[108], alén do desenvolvemento dun estándar aberto que permite a integración de dispositivos nos vehículos BMW^[108].

Alén do patrocinio, Intel colaborou na fabricación dunha supercomputadora fornecendo os procesadores^[111][112] para substituír a Albert, herdado de Sauber F1^[111]. Esta supercomputadora, chamada Albert2^[112], ten unha capacidade de 12 billóns de cálculos por segundo^[112] e un peso de 21 toneladas^[112], e é utilizada para cálculos de dinámica computacional de fluídos (DCF)^[112][113], evitando así a construción dun segundo túnel de vento^[114]. Segundo Willem Toet, xefe de aerodinámica da escudaría, no momento da súa presentación era "o máis rápido empregado en Europa con fins industriais"^[114].

Artigo principal: Dell

Dell é unha compañía tecnolóxica estadounidense baseada en Round Rock, Texas e fundada o 4 de novembro de 1984. Entre os seus produtos atópanse computadoras persoais, PDA's ou dispositivos de almacenamento de datos. Segundo a lista Fortune Global 500, é a 102ª empresa máis grande do mundo^[81]. Dell é Official Partner (Socio Oficial) de BMW Sauber.

Alén dos mencionados e malia que os seus logos non aparecen no monopraza, BMW Sauber ten outros patrocinadores. Baixo o nome de Official Partners, ademais de Credit Suisse e Dell, está incluídos Puma, empresa téxtil deportiva alemá, que equipa á escudaría con material deportivo. Baixo o nome Technichal Partner áchase Bridgestone, fabricante xaponés de pneumáticos, que fornece a toda á grella da Fórmula 1 coas súas gomas.

BMW Sauber ten outras dúas categorías de patrocinadores. Co nome de Official Suppliers atópanse, entre outras, compañías como Certina, DuPont, Würth ou Man; e co nome de Promotional Suppliers, entre outras están Mitsubishi, Lista ou Klauke.

(Lenda) (Os resultados en letra grosa indican que o piloto acadou a pole position)

‡ Só se repartiron a metade dos puntos correspondetes por posición xa que se disputou menos do 75% da carreira.

• BMW.
• BMW M.
• BMW Motorsport.
• Sauber Petronas.
• WilliamsF1.

• Páxina oficial de BMW Sauber Arquivado 18 de xaneiro de 2006 en Wayback Machine. (en inglés).
• Páxina oficial de BMW Motorsport (en inglés).
• Páxina oficial de BMW (en inglés).
• Páxina sobre BMW Sauber na web oficial de Intel, patrocinador da escudaría (en inglés)
• Novas de BMW Sauber na páxina web de Credit Suisse, patrocinador da escudaría (en inglés)
• Páxina web feita por seareiros de BMW Sauber (en inglés).