پرش به محتوا

ISO 3166-2:VN

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کد ISO 3166-2:VN بخشی از استاندارد ایزو ۳۱۶۶ برای کشور ویتنام است که توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی ISO تنظیم شده‌است این سازمان، کدهای استاندارد را برای تقسیمات کشوری (ایالت‌ها یا استان‌های) کشورهای فهرست شده در استاندارد ایزو ۳۱۶۶-۱ تعریف می‌کند.

هر کد شامل دو بخش می‌گردد که توسط علامت - جدا می‌گردند.

  • بخش نخست VN که در ایزو ۳۱۶۶-۱ آلفا-۲ کد کشور ویتنام است.
  • بخش دوم شامل یک یا دو یا سه حرف است که بیان کننده استان یا ایالت کشور ویتنام می‌باشد.

کدها

[ویرایش]
کدها استان
VN-44 استان ان گینگ
VN-43 استان با ریا-وونگ تائو
VN-53 استان باک کان
VN-54 استان باک گیانگ
VN-55 استان باک لیئو
VN-56 استان باک نین
VN-50 استان بن تر
VN-31 استان بین دین
VN-57 استان بین دونگ
VN-58 استان بین فوک
VN-40 استان بین توآن
VN-59 ایالت کا مائو
VN-48 کان تو (municipalità)
VN-04 استان کائو بانگ
VN-60 دانانگ (municipalità)
VN-33 استان داک لاک
VN-72 استان داک نونگ
VN-71 استان دین‌بین
VN-39 استان دونگ نای
VN-45 استان دونگ تاپ
VN-30 استان گیا لای
VN-03 استان ها گیانگ
VN-63 استان ها نام
VN-64 هانوی (municipalità)
VN-15 استان ها نام[۱]
VN-23 استان ها تین
VN-61 استان های دونگ
VN-62 هایفونگ (municipalità)
VN-73 استان هائو گیانگ
VN-65 هوشی‌مین (شهر) (municipalità)
VN-14 استان هوا بین
VN-66 استان هونگ ین
VN-34 استان خانح هوآ
VN-47 استان کین گیانگ
VN-28 استان کون توم
VN-01 استان لای چو
VN-35 استان لام دونگ
VN-09 استان لانگ سون
VN-02 استان لائو کای
VN-41 استان لونگ آن
VN-67 استان نام دین
VN-22 استان نه آن
VN-18 استان نین بین
VN-36 استان نین توان
VN-68 استان فو تو
VN-32 استان فو ین
VN-24 استان کوانگ‌بن
VN-27 استان کوانگ نام
VN-29 استان کوانگ نگای
VN-13 استان کوانگ نین
VN-25 استان کوانگ تری
VN-52 استان سوک ترانگ
VN-05 استان سون لا
VN-37 استان تای نینها
VN-20 استان تای بین
VN-69 استان تای نگوین
VN-21 تان هوا (استان)
VN-26 استان توا تین–هوئه
VN-46 استان تین گیانگ
VN-51 استان ترا وین
VN-07 استان توین کوانگ
VN-49 استان وین لونگ
VN-70 استان وین فوک
VN-06 استان ین بای

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Fusasi con Hanoi
  • سازمان بین‌المللی استانداردسازی (۲۰ می ۲۰۱۲). «کدهای ایزو». سازمان بین‌المللی استانداردسازی. دریافت‌شده در ۲۰ می ۲۰۱۲.