کنوانسیون خشونت و آزار و اذیت
نام بلند:
| |
|---|---|
 کنوانسیون در حال اجرا
تأیید کنندگان (کنوانسیون هنوز لازم الاجرا نشده‌است) | |
| تاری�� امضا | ۲۱ ژوئن ۲۰۱۹ |
| مکان امضا | ژنو |
| تاریخ اجرا | ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱[۱] |
| زبان‌ها | فرانسوی و انگلیسی |
کنوانسیون خشونت و آزار و اذیت کنوانسیون خشونت و آزار و اذیت، که به‌طور رسمی کنوانسیون مربوط به حذف خشونت و آزار و اذیت در دنیای کار است، کنوانسیونی برای «به رسمیت شناختن حق هر کس برای داشتن دنیای کار عاری از خشونت و آزار و اذیت، از جمله خشونت و آزار و اذیت مبتنی بر جنسیت» است.[۲] این نوزدهمین کنوانسیون ILO (کد C190) است و در یکصد و هشتمین جلسه سازمان بین‌المللی کار به تصویب رسید.[۳] در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱، پس از تصویب فیجی و اروگوئه لازم الاجرا شد.[۱] پنج کشور دیگر (آرژانتین، اکوادور، یونان، موریس، نامیبیا و سومالی) سند تصویب خود را سپرده‌اند، اما کنوانسیون تنها یک سال پس از تصویب لازم الاجرا می‌شود.
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Ratifications of C190 - Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190)". ILO. Retrieved 2 August 2021.
- ↑ "Eliminating Violence and Harassment in the World of Work". ILO. Retrieved 2 August 2021.
- ↑ "C190 - Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190)". ILO. Retrieved 2 August 2021.